Με επιτυχία έγινε η εκδήλωση για τον κομμουνιστή διανοούμενο, τον πολυτάλαντο καλλιτέχνη
Το μεγάλο κομμουνιστή διανοούμενο, τον πολυτάλαντο καλλιτέχνη που έδωσε όλες του τις δυνάμεις για να δείξει, μέσω του έργου του, το δρόμο της απελευθέρωσης του ανθρώπου από την ταξική εκμετάλλευση και τον πόλεμο ως μία από τις μορφές της.
Η εκδήλωση για τον Μπ. Μπρεχτ ήταν ενταγμένη στο πλαίσιο των εκδηλώσεων της ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ για τη συμπλήρωση 70 χρόνων από τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, από τη Μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών.
Η βραδιά ξεκίνησε με την προβολή βίντεο για τη ζωή και το έργο του Μπ. Μπρεχτ και ολοκληρώθηκε με συναυλία από τον Θάνο Μικρούτσικο. Παρουσιάστηκαν το έργο του «Μουσική πράξη στο έργο του Μπρεχτ» και το έργο «Ο κύκλος με την κιμωλία» του Μάνου Χατζιδάκι. Τραγούδησαν ο Κώστας Θωμαΐδης και η Αννα Λινάρδου, ενώ ο ηθοποιός Δημήτρης Παπανικολάου παρουσίασε τις αφηγήσεις.
Στο χώρο λειτούργησε έκθεση βιβλίου, όπου περίοπτη θέση είχαν τα πρακτικά του Επιστημονικού Συνεδρίου που οργάνωσε η ΚΕ του ΚΚΕ για τον Μπ. Μπρεχτ, τον Απρίλη του 2013.
Πολύτιμο το έργο του Μπρεχτ για την εργατική τάξη
Στην εκδήλωση μίλησε ο Ζήσης Λυμπερίδης, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέας της ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ. Ευχαρίστησε τους συντελεστές της εκδήλωσης και υποσχέθηκε ότι η ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας θα συμβάλει, ώστε να δοθεί συνέχεια στη διάδοση όλου του καλλιτεχνικού έργου του Μπέρτολτ Μπρεχτ.
Αναφερόμενος στο έργο του, τόνισε: «Ο Μπρεχτ δεν περιορίστηκε στην καταλυτική κριτική της αστικής κοινωνίας, φώτισε, άλλοτε άμεσα και άλλοτε μέσα από παραβολές, το ερώτημα πώς θα την αλλάξουμε, πώς θ' απαλλαγούμε από αυτήν, πώς θα γκρεμιστεί η εξουσία των αστών και θα νικήσει, θα γεννηθεί η εξουσία των εργατών, για να οικοδομήσουν το νέο, ελπιδοφόρο μέλλον τους.
Αυτό, όμως, που ξεχωρίζει στον Μπρεχτ είναι η μέθοδος προσέγγισης των προβλημάτων, η υλιστική διαλεκτική μέθοδος ανάλυσης, εξέτασης των προβλημάτων, αναζήτησης της λύσης τους.
Στο έργο του Μπέρτολτ Μπρεχτ δίνεται ολοκληρωμένη η απάντηση ότι ο σκοπός της Τέχνης είναι να βοηθά τον άνθρωπο να μάθει να σκέφτεται, να στοχάζεται, να κρίνει και να συγκρίνει, ώστε και με τη βοήθεια της Τέχνης να συνειδητοποιεί ότι η μοίρα του βρίσκεται στα δικά του χέρια, στην ίδια την πάλη των τάξεων.
(...) Ο Μπρεχτ δε μίλησε μόνο κατά του ναζισμού και του πολέμου γενικά, τόλμησε να μιλήσει με την πένα του για τη συμφιλίωση και την κοινή δράση των στρατιωτών, των λαών των εμπόλεμων χωρών κατά της αστικής τάξης και των δύο χωρών.
Μας αναλύει με μαστοριά πως οι ιμπεριαλιστές, όταν λύνουν τον ανταγωνισμό τους με τα όπλα, τότε πείθουν την εργατική τάξη, το φτωχό λαό, τους ανέργους, ότι θα κερδίσουν από τη διεξαγωγή του πολέμου, καθώς τότε δημιουργούνται θέσεις εργασίας στην πολεμική βιομηχανία.
Οι λαοί των εμπόλεμων χωρών θα νικήσουν και θ' απαλλαγούν από τον πόλεμο, την καταπίεση και την ανεργία, όταν χάσει η δική τους αστική τάξη, όταν τελικά την ανατρέψουν και οικοδομήσουν τη δική τους κοινωνία».
Ο Ζήσης Λυμπερίδης τόνισε ότι «διαβάζοντας και παρακολουθώντας κανείς έργα του Μπρεχτ, είναι βέβαιο ότι θα κατανοήσει πολύ καλύτερα το σήμερα, τις αιτίες των προβλημάτων του που αποκρύβονται κι έτσι θα πάρει θάρρος, κουράγιο, αυτοπεποίθηση, ακόμα κι αυτός που διστάζει, θα συνειδητοποιήσει ότι αυτός ο κόσμος όχι μόνο πρέπει, αλλά και μπορεί ν' αλλάξει.
Αναφερόμενος στο Επιστημονικό Συνέδριο του Κόμματος και στην έκδοση των πρακτικών του, είπε: «Στόχος του Συνεδρίου, επομένως και της έκδοσης, δεν ήταν να ερμηνευτεί ο Μπρεχτ, αλλά να εξηγηθεί». Καθώς και ότι «η έκδοση δεν αποτελεί μια ακαδημαϊκή προσέγγιση για λιγοστούς μυημένους». Ο ρόλος της είναι αυτός «του οργανωτή, του προπαγανδιστή και του παραστάτη στον επαναστάτη δημιουργό».
«Ετσι απευθύνεται στον καθένα, προπαντός όμως απευθύνεται στην εργατική τάξη και τ' άλλα καταπιεσμένα στρώματα, γιατί σε αυτούς το έργο του Μπρεχτ είναι κάτι περισσότερο από χρήσιμο. Είναι πολύτιμο».
