«Ρεαλιστής», «μεταρρυθμιστής», «πανίσχυρος» είναι μερικά απ' όσα λέει ο ξένος Τύπος για τον πρωθυπουργό Αλ. Τσίπρα, με το κοινό πολιτικό συμπέρασμα του συνόλου των δημοσιευμάτων να είναι σαφέστατο, χαρακτηρίζοντάς τον ως το μόνο Ελληνα πολιτικό που μπορεί να εφαρμόσει αυτήν τη στιγμή το χειρότερο όλων των μνημονίων που συμφωνήθηκαν από το 2010 μέχρι σήμερα.
Οι «New York Times», σε άρθρο τους με τίτλο «Η μεταμόρφωση του Αλέξη Τσίπρα», επισημαίνουν τη μεγάλη δημοφιλία - κατά τον αρθρογράφο - που απολαμβάνει ο πρωθυπουργός, καθώς ακόμη μετά τη συμφωνία που παραβιάζει σχεδόν κάθε προεκλογική εξαγγελία, ο Τσίπρας παραμένει στα μάτια πολλών Ελλήνων ένας ήρωας. Θέτει, επίσης, το ερώτημα για το αν μπορεί να δημιουργήσει ένα νέο κέντρο βάρους στην ελληνική πολιτική, που να μην εστιάζει στον τερματισμό της λιτότητας, αλλά στην εφαρμογή της με προοδευτικό τρόπο και την αποκατάσταση κάποιας αίσθησης της δικαιοσύνης και της ελπίδας, σε μια χώρα που της λείπουν και τα δύο.
Η γερμανική «Die Welt» χαρακτηρίζει τον πρωθυπουργό «πανίσχυρο σαν βασιλιά», καθώς όπως γράφει το δημοσίευμα, οποιοσδήποτε άλλος πολιτικός στη θέση του θα είχε πέσει, όμως αυτός παραμένει σταθερός και αγαπητός. Προσθέτει ότι πριν από έξι μήνες, εμφανιζόταν ως ακραίος αριστερός, για τον οποίο ο ρεαλισμός ήταν θανάσιμη αμαρτία, όμως πια παρουσιάζεται ένας άλλος Αλέξης Τσίπρας, που βρίσκεται στο απόγειο της προσωπικής του ισχύος και φαίνεται αποφασισμένος να θέλει να την χρησιμοποιήσει.
Το διαδικτυακό «Politico» αφιερώνει δύο ξεχωριστά άρθρα, όπου στο μεν πρώτο κάνει εκτενή αναφορά στη «μάχη» που δίνει ο Αλ. Τσίπρας στο εσωτερικό του κόμματός του για να επιβληθεί των διαφωνούντων, κάνοντας παράλληλα εκτενή αναφορά στη χτεσινή «σύγκρουση» στη Βουλή για την ψήφιση του δεύτερου πακέτου μέτρων, όπου θα δοκιμαζόταν εκ νέου η «δύναμη της πειστικότητας» που διέθετε ο πρωθυπουργός. Σε άλλο του άρθρο-αφιέρωμα στους «ριζοσπάστες» της Γαλλίας, υπογραμμίζει πως μια σειρά νέων Γάλλων πολιτικών προσπαθούν να διδαχθούν από το «παράδειγμα Τσίπρα», για να σπάσουν το παλιό πολιτικό κατεστημένο και να κάνουν την έκπληξη στις επερχόμενες προεδρικές εκλογές του 2017.
Ανησυχίες για την Ιταλία
Αφήνοντας κατά μέρους την προσπάθεια «ηρωοποίησης» του πρωθυπουργού που επίμονα καταβάλλει ο ξένος Τύπος τις τελευταίες μέρες, τα δημοσιεύματα που με μεγαλύτερη σοβαρότητα στέκονται στις «περιπέτειες» της Ευρωζώνης και στο άγνωστο μέλλον της, διατηρούνται στην επικαιρότητα. Χαρακτηριστικό το χτεσινό κείμενο στην ιστοσελίδα της «Deutche Welle», με τίτλο «Είναι η Ιταλία η νέα Ελλάδα;», επισημαίνει πως «την ώρα που τα βλέμματα της Ευρωζώνης είναι στραμμένα στις μεταρρυθμιστικές προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης, μια άλλη οικονομία του ευρωπαϊκού νότου προβληματίζει. Τι μέλλει γενέσθαι στην Ιταλία τα επόμενα χρόνια;».
Προσθέτει ότι «πριν από λίγα χρόνια, το γιγάντιο ιταλικό δημόσιο χρέος, η στάσιμη οικονομία και η ανικανότητα των κυβερνήσεων να περικόψουν τον τεράστιο δημόσιο τομέα, έμοιαζαν να οδηγούν τη χώρα σε υφεσιακό τέλμα, συμπαρασύροντας την υπόλοιπη Ευρώπη. Παρά το ότι πλέον οι φωνές εκείνες έχουν σιγήσει, το μέλλον της τρίτης σε μέγεθος οικονομίας της Ευρώπης παραμένει αβέβαιο».
Οι συντάκτες του άρθρου θεωρούν πως η οικονομία της χώρας βρίσκεται μεταξύ «φθοράς και αφθαρσίας», καθώς το ιταλικό δημόσιο χρέος εξακολουθεί να αυξάνεται, αγγίζοντας το 130% του ΑΕΠ - το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό στην Ευρώπη μετά την Ελλάδα. Πάντως, καταλήγει, τόσο ο Ιταλός πρωθυπουργός Μ. Ρέντσι «όσο και πολλοί Ιταλοί πολίτες ανησυχούν προς το παρόν περισσότερο για τις συνέπειες της ελληνικής κρίσης στην ευρωπαϊκή οικονομία, παρά για μια νέα ιταλική εκδοχή της».
