Μην παραδοθείς...

Μην παραδοθείς...

Τρίτη 2 Σεπτεμβρίου 2014

«Σήμα» επιτάχυνσης των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων

 

Η διαπάλη για το αντιλαϊκό μείγμα διαχείρισης διαπερνά τις διεργασίες στο εσωτερικό της ΕΕ

Συνέχιση της πολιτικής λιτότητας για τους λαούς και ένταση των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων, είναι τα σημεία όπου ομονόησαν το περασμένο Σάββατο, οι 28 αρχηγοί των κρατών - μελών της ΕΕ, στην έκτακτη Σύνοδο Κορυφής. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αποφάσισε να τοποθετήσει στη θέση του νέου του προέδρου τον Πολωνό πρωθυπουργό, Ντ. Τουσκ, που έδωσε ευθύς αμέσως το στίγμα υπερασπιζόμενος μέτρα στήριξης της καπιταλιστικής ανάπτυξης, τα οποία αναπόφευκτα θα συνοδεύονται από συνέχιση της αντιλαϊκής επίθεσης. Επικαλούμενος το παράδειγμα της Πολωνίας, υποστήριξε πως έχει αποδείξει ότι είναι δυνατό να συνδυαστούν «η δημοσιονομική πειθαρχία και η οικονομική ανάπτυξη».

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επέλεξε επίσης την Ιταλίδα υπουργό Εξωτερικών, Φεντερίκα Μογκερίνι, για τη θέση της επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, ενώ οι «28» φέρεται να συμφώνησαν ότι ο Ισπανός Λουίς ντε Γκίντος θα είναι ο επόμενος πρόεδρος του Γιούρογκρουπ.

Παρότι στο επίκεντρο της Συνόδου Κορυφής του Σαββάτου ήταν τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, εντούτοις τα αρνητικά σημάδια στην οικονομία ανάγκασαν το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να αποτυπώσει στα συμπεράσματα της Συνόδου τη σοβαρή του ανησυχία για το γεγονός ότι παρά τις «διαρθρωτικές προσπάθειες των κρατών - μελών» η ανάκαμψη στην Ευρωζώνη «είναι ασθενής, ο πληθωρισμός εξαιρετικά χαμηλός και η ανεργία απαράδεκτα υψηλή». Οι σχετικές διαπιστώσεις «προλογίζουν» το «σήμα» που δίνεται για επιτάχυνση των αναδιαρθρώσεων που τσακίζουν τα δικαιώματα των λαών με στόχο να βοηθηθεί η καπιταλιστική ανάπτυξη και να τονωθεί η ανταγωνιστικότητα των ευρωενωσιακών επιχειρηματικών ομίλων.

Στο πλαίσιο αυτό ο Γάλλος Πρόεδρος, Φρ. Ολάντ, ανακοίνωσε ότι το φθινόπωρο αναμένεται να πραγματοποιηθούν τρεις σύνοδοι των ηγετών της ΕΕ που θα είναι αφιερωμένες στην ανάπτυξη, στις επενδύσεις και την απασχόληση. Η Ιταλία θα φιλοξενήσει την πρώτη σύνοδο στις 7 Οκτώβρη «για θέματα ανάπτυξης» και «απασχόλησης». Στα τέλη Οκτώβρη θα πραγματοποιηθεί σύνοδος αφιερωμένη στην Ευρωζώνη, την οποία έχει ζητήσει η Γαλλία. Τέλος, μια τρίτη σύνοδος θα πραγματοποιηθεί το Νοέμβρη, όπου η νέα Ευρωπαϊκή Επιτροπή, υπό την προεδρία του Ζαν - Κλοντ Γιούνκερ, θα παρουσιάσει τις προτάσεις της υπέρ των καπιταλιστικών επενδύσεων.

Διαπάλη για το αντιλαϊκό μείγμα διαχείρισης

Στη σκιά της διαπάλης για το κατάλληλο αντιλαϊκό μείγμα διαχείρισης που μπορεί να στηρίξει πιο αποτελεσματικά την καπιταλιστική ανάκαμψη, καθώς και τα ιδιαίτερα συμφέροντα κάθε αστικής τάξης της ΕΕ, την Πέμπτη, το ΔΣ της ΕΚΤ, που έχει μειώσει τα επιτόκιά της σε ιστορικά χαμηλά, θα συζητήσει για πιθανά παραπέρα μέτρα νομισματικής πολιτικής, ενώ το Βερολίνο φέρεται δυσαρεστημένο απ' την πρόταση Ντράγκι να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση σε μέτρα τόνωσης των καπιταλιστικών οικονομιών.

«Η ΕΚΤ έχει τη σαφή εντολή να εγγυάται τη νομισματική σταθερότητα. Δεν έχει εντολή να χρηματοδοτεί κράτη», δήλωσε σχετικά ο Β. Σόιμπλε.«Ολοι όσοι δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα εντός των ορίων του προϋπολογισμού τους θέλουν να ξεπεραστεί αυτή η γραμμή», πρόσθεσε.

Τη σφραγίδα αυτής της αντιπαράθεσης φέρουν και οι διαβουλεύσεις για τη σύνθεση της νέας Κομισιόν, ιδίως για κρίσιμα χαρτοφυλάκια, όπως των νομισματικών υποθέσεων. Για τη θέση αυτή επικρατέστερος φέρεται ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, Π. Μοσκοβισί, το Βερολίνο όμως φέρεται να θέτει όρους για να συμφωνήσει, όπως - σύμφωνα με το «Der Spiegel» - το να «επιτηρείται» ο Π. Μοσκοβισί από «έναν "ειδικό στην αυστηρή δημοσιονομική πολιτική, από τη βόρεια Ευρώπη" ο οποίος θα αναλάβει αντιπρόεδρος της Κομισιόν».

Στο πλαίσιο αυτής της διαπάλης για το μείγμα διαχείρισης εντάσσεται και το άρθρο των Β. Σόιμπλε και Κ. Λάμερς (Γερμανός υπουργός Οικονομικών και πρώην εκπρόσωπος των Γερμανών Χριστιανοδημοκρατών, αντίστοιχα) στους «Financial Times» που υπερασπίζεται την καθιέρωση θέσης Ευρωπαίου επιτρόπου, ο οποίος θα έχει την αρμοδιότητα να απορρίπτει εθνικούς προϋπολογισμούς, εφόσον αυτοί δεν συμβαδίζουν με τους κανόνες που έχουν από κοινού συμφωνηθεί. Επαναφέρουν επίσης την ιδέα για ένα «Κοινοβούλιο της Ευρωζώνης».