Καλοκαιρινή «βροχή» από ταινίες (Κινηματογράφος)

Η βδομάδα περιλαμβάνει... -άκουσον, άκουσον- δέκα συναπτές πρεμιέρες... Οπως... τη βραζιλιάνικη νεανική ταινία του Ντάνιελ Ριμπέιρο «Με την πρώτη ματιά» (2014), τη σαχλή γαλλική κωμωδία εκχυδαϊσμένου μπουλβάρ της Τονί Μαρσάλ με τίτλο «Θέλεις ή δε θέλεις;» (2014), με την κούκλα μανιερίστα Σοφί Μαρσό, τον πάλαι ποτέ γόη Πατρίκ Μπρυέλ και το μέγα Αντρέ Βιλμς... Αλήθεια, τι γύρευε ο ηθοποιός-φετίχ του Καουρισμάκι εκεί μέσα; Επίσης, δε λείπουν οι ταινίες δράσης... π.χ. η αυστραλιανή «Ο νόμος της σιωπής» (2014) του Τζούλιους Εϊβερι ή η αμερικάνικη της Αν Φλέτσερ «Καυτή καταδίωξη» (2015)... Δε θα μπορούσε βέβαια να μην αντιπροσωπεύεται και το είδος του τρόμου. Αξιος εκπρόσωπός του η αμερικάνικη «Το πνεύμα του κακού» (2015) του Γκιλ Κέναν, που ανήκει στην οικογένεια Poltergeist... Τέλος, προβάλλεται και η σουηδική κωμωδία του Φέλιξ Χέρνγκρεν «Ο εκατοντάχρονος που πήδηξε από το παράθυρο κι εξαφανίστηκε» (2013), κινηματογραφική μεταφορά του ομώνυμου μπεστ-σέλερ του Γιούνας Γιούνασον. Την ταινία δεν την είδαμε, αλλά το βιβλίο, πιστέψτε, έχει πολύ γέλιο...

Η βδομάδα περιλαμβάνει, επίσης, κι ένα ενδιαφέρον τετραήμερο (28-31/5) αφιέρωμα στον κινηματογράφο «Αλκυονίς», με θέμα «Δήμος Θέος, ο πρωτοπόρος του ελληνικού σινεμά». Το αφιέρωμα περιλαμβάνει όλες τις -δυσεύρετες σήμερα- ταινίες μεγάλου μήκους του σκηνοθέτη, δείγμα από τη δουλειά του στο ντοκιμαντέρ, έκθεση φωτογραφικού και άλλου υλικού, μια συναυλία και ζωντανές συζητήσεις... Επικοινωνήστε με την αίθουσα για περαιτέρω πληροφορίες.

Στο «Στούντιο» της πλατείας Αμερικής, προβάλλεται παλιός, καλός και αγωνιώδης Χίτσκοκ: «Blackmail» (1929) στις 18.30, «Η κυρία εξαφανίζεται» (1938) στις 20.00 και «Τα 39 σκαλοπάτια» (1935) στις 22.45.

Τέλος, σφύζει από ενδιαφέρουσες επαναλήψεις το «ΤΑΙΝΙΟΡΑΜΑ 2015» του «Αστυ»... Συμβουλευτείτε το πρόγραμμα προβολών και καλή σας θέαση!

ΖΑΖΑ ΟΥΡΟΥΣΑΝΤΖΕ

Μανταρίνια

Μικρή, απλή αλλά καθόλου απλοϊκή ταινία αφύπνισης του ουμανισμού μέσα από μια γενικότερη αμφισβήτηση του πολέμου, φτιαγμένη με ατμοσφαιρικότητα κι ένα περίεργο είδος εγγενούς κομψότητας. Αντιπολεμική ταινία με αργούς ρυθμούς, αποτυπώνει τη φρίκη του πολέμου μέσα από την κλιμάκωσή του, την εποχή της απόσχισης της Αμπχαζίας, το 1992 από τη Γεωργία, αμφότερες πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες, από την ασυνήθιστη οπτική γωνία ενός Εσθονού. Ενα έντονο δράμα ξετυλίγεται στο εσωτερικό ενός χωριατόσπιτου δίπλα σε ένα κατάφορτο μανταρινιές περιβόλι. Εκπληκτικό το βουκολικό σκηνικό με τη σιωπηλή δύναμη, τους πράσινους λόφους και τα πλούσια φυλλώματα, παραπέμπει στη χρήση του φυσικού τοπίου από τον Μπέργκμαν. Ανεπαίσθητες οι πινελιές που αλαφραίνουν το δράμα όσο η βία πυκνώνει και πλανάται στον αέρα. Η ιστορία καταλήγει δραματικά και απρόβλεπτα.

Με την ανατροπή του σοσιαλισμού και τη διάλυση της ΕΣΣΔ, οι αποσχιστικές τάσεις στις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες θεριεύουν, σπρωγμένες και χρηματοδοτούμενες από τις άπληστες ορέξεις του διεθνούς κεφαλαίου για την τεράστια λεία. Ετσι, ξεσπούν ο ένας μετά τον άλλο καταστρεπτικοί πόλεμοι για τους λαούς. Στο πλαίσιο αυτής της αναμπουμπούλας οι σταθερές υποχωρούν και είναι δύσκολο να γνωρίζει κανείς «ποιος είναι ποιος». Δεν μπορεί παρά να υπαινίσσεται ακριβώς αυτό, ο Γεωργιανός σκηνοθέτης Ουρουσάντζε με την ιστορία του που τοποθετεί κάπου στα βουνά της Γεωργίας, όταν δείχνει έναν Τσετσένο μισθοφόρο να πολεμά (περιέργως!) με την πλευρά της Αμπχαζίας...

Οι απόψεις της ταινίας δεν είναι μοναδικές, η παρουσίαση όμως του πολέμου με τέτοια συμπαγή μορφή καθώς και η στοιχειωμένη ιστορία του Εσθονού, συνιστούν μικρό θαύμα. Ο ψηλός, ξερακιανός Ιβο με τα λευκά μαλλιά και γένια κι ένα πρόσωπο που μαρτυρά στωική ευγένεια, σώζει δύο τραυματισμένους στρατιώτες από τις αντιμαχόμενες πλευρές. Ο Ιβο, παρέμεινε στη Γεωργία να βοηθήσει - λέει - τον φίλο του Νάργκους στη συγκομιδή των μανταρινιών, όταν σύσσωμη η εσθονική κοινότητα επέλεξε να διαφύγει στη μακρινή Βαλτική. Η απάντηση στο γιατί της «καλοσύνης» του Ιβο και στο πραγματικό γιατί παραμένει στη Γεωργία αποκαλύπτεται στις τελευταίες σεκάνς της ταινίας.

Με τους: Λέμπιτ Ουλφσακ, Ελμο Νίγκανεν, Γκιόργκι Νακασίτζε, κ.ά.

Παραγωγή: «Mandariinid» - Εσθονία, Γεωργία, (2013)

                                  Η χώρα του αύριο

Ματινέ περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας της εταιρείας «Ντίσνεϊ». Η συγκεχυμένη ιστορία, με ρίζες στο παρόν, εκτείνεται σε ένα φωτεινό μελλοντικό βασίλειο του καινούργιου ρετρό, ενός απώτερου μέλλοντος, εμπνευσμένου στιλιστικά από το πρόσφατο φουτουριστικό παρελθόν, όπου όμως τα αντικείμενα πετούν, όπως στη χώρα του Μάγου Οζ ή ο πύργος του Αϊφελ ανοίγει στα δυο, για να απογειωθεί ένας πύραυλος... Από τις καλύτερες σεκάνς της ταινίας, που παραπέμπει στη μαγεία του Παρισιού, κέντρου της οικουμένης στο τέλος του 19ου αιώνα, που έμοιαζε να δίνει τη δυνατότητα υλοποίησης των ονείρων, μέχρι σημείου να μετουσιώνονται σε κινηματογράφο... Το σενάριο «ατσούμπαλο» και ανομοιόμορφο στο πνεύμα του σύγχρονου μπλοκμπάστερ, εικόνες συχνότατα άοσμες και λείες, χαρακτήρες με έλλειμμα δραματουργικής ανάπτυξης. Το όλον καλύπτεται με αντιδραστική ιδεολογική ομπρέλα και πίσω από τη φασαρία των συνεχών κροταλισμών και βρυχηθμών. Η χολιγουντιανή υπερπαραγωγή, με τις εντυπωσιακές εναλλαγές στην αφήγηση, που σε σημεία λειτουργεί ως «όπιο της νεολαίας», είναι απωθητική κι ας εμφανίζονται ο γόης Κλούνεϊ, οι νεαρές δυναμικές ηρωίδες, τα στερεότυπα των ταινιών δράσης και κάποιες παρόλες για την επερχόμενη καταστροφή της Γης από το σκοτεινό της παρόν, τρομοκράτες, τζιχαντιστές κλπ...

Σωτήρας στην ιστορία η τολμηρή κόρη ενός μηχανικού της NASA, που στα χέρια της πέφτει μια καρφίτσα με μαγικές ιδιότητες, που μεταφέρει αυτόν που την κρατά σε ένα λαμπερό τόπο, τέλειο αντίδοτο στην κυρίαρχη εικόνα της δυστοπικής επιστημονικής φαντασίας. Μαζί με το μεσήλικα Κλούνεϊ, πρώην παιδί - θαύμα, σήμερα απογοητευμένο και κυνικό, μέσα από την αντιπαράθεση αισιοδοξίας - απαισιοδοξίας, αναλαμβάνουν την επικίνδυνη αποστολή να αποκαλύψουν τα μυστικά της αινιγματικής «χώρας του αύριο». Με τους: Μπριτ Ρόμπερτσον, Τζορτζ Κλούνεϊ, Τζούντι Γκριρ κ.ά.

Παραγωγή: «Tomorrowland» - ΗΠΑ (2015)

ΤΖΕΣΙΚΑ ΧΑΟΥΣΝΕΡ

Τρελή αγάπη

Σινεμά δημιουργού η 4η, μεγάλου μήκους, ταινία της Αυστριακής Τζέσικα Χάουσνερ («Προσκύνημα στη Λούρδη» 2009) για την τελευταία περίοδο της ζωής του εκκεντρικού Γερμανού ποιητή του ρομαντισμού Χάινριχ φον Κλάιστ. Η σκηνοθέτης, σαρκάζοντας το μύθο του γερμανικού ρομαντισμού σφίγγει μαστορικά τον αφηγηματικό της κλοιό γύρω από τον παραλογισμό των καταστάσεων που αναδύονται από το «χτίσιμο» του μελαγχολικά κωμικού πορτρέτου του νεαρού ποιητή που αναζητά σχολαστικά στα σαλόνια της καλής κοινωνίας του Βερολίνου των αρχών του 19ουαιώνα μια σύντροφο, διατεθειμένη να αυτοκτονήσει μαζί του, ως πράξη ύψιστης ερωτικής χειρονομίας. Η προσέγγιση της Χάουσνερ στο υλικό της, με αιθέρια αφενός χάρη αλά Ερίκ Ρομέρ και αφετέρου με ψυχρά αποστασιοποιημένη ειρωνεία, της επιτρέπει την επίκληση του κωμικού...

Μινιμαλιστική στιλιστικά η σφιχτή ταινία της Χάουσνερ, μπουρλέσκ μείγμα παρανοϊκής παραδοξότητας, μεταφυσικής αγωνίας και «λογοτεχνικής», από τους ηθοποιούς, ερμηνείας. Η εικαστική σύνθεση των πλάνων έγινε με τρόπο ιδιαίτερα εικονογραφικό. Τα σχήματα σε απλές γραμμές και η χρωματική κλίμακα αναδεικνύουν αντιστικτικά την εξαίρετα φροντισμένη σκηνογραφία και ενδυματολογία. Οι στείρες, υπνωτιστικές, φιξαρισμένες εικόνες φυλακίζουν μια γελοία μπουρζουαζία που πεθαίνει...

Με τους: Κρίστιαν Φρίντελ, Μπίρτε Σνέινκ, Στέφαν Γκρόσμαν, κ.ά.

Παραγωγή: «Amour fou» - Aυστρία, Λουξεμβούργο, Γερμανία (2014)

"Ριζοσπάστης" Πέμπτη 28 Μάη 2015