«Εγκληματική οργάνωση», «κοινοί εγκληματίες, εκβιαστές δολοφόνοι, ξέπλυμα χρήματος», «σπείρα ναζιστών κακοποιών που είχε έναν πολιτικό μανδύα και με αυτόν κατάφερε να μπει στη Βουλή και να τραβήξει κόσμο». Τέτοια και άλλα πολλά δεσπόζουν από το Σάββατο το πρωί μέχρι και σήμερα, με αφορμή τις συλλήψεις των χρυσαυγιτών. Και θα ρωτήσει κάποιος καλοπροαίρετα: Εάν εξαρθρωθεί αυτή η εγκληματική οργάνωση, «καθαρίσαμε» με τη Χρυσή Αυγή και ό,τι αυτή πρεσβεύει πολιτικά, ιδεολογικά; Τελειώσαμε με τη σαπίλα που τέτοια μορφώματα σπέρνουν στην κοινωνία; Μπορεί ο λαός να «κοιμάται ήσυχος» πως όλα όσα εκφράζουν οι ιδεολογικοί απόγονοι του Χίτλερ και που έχουν άμεση σχέση ακόμα και με τις δολοφονικές επιθέσεις, θα εκλείψουν οριστικά; Και τελικά, ποιο είναι το πραγματικό κίνητρο για τη συγκρότηση μιας καλά δομημένης εγκληματικής οργάνωσης και μάλιστα με πολύ στενές επαφές με τον κρατικό μηχανισμό; Γιατί, χωρίς να εξετάσουμε το πραγματικό πολιτικό κίνητρο, το πιθανότερο είναι η συζήτηση να οδηγηθεί σε μια ατέρμονη φλυαρία με στοιχεία αστυνομικού μυθιστορήματος...
Η Χρυσή Αυγή είναι ναζιστική εγκληματική οργάνωση. «Οργανώνει και εκτελεί εγκληματικές ενέργειες σε βάρος του εργατικού - λαϊκού κινήματος, διασυνδέεται με τμήματα του κρατικού μηχανισμού και ειδικά των δυνάμεων καταστολής, διαπλέκεται με μαφιόζικα και άλλα εγκληματικά κυκλώματα» (Ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, 27/9/2013). Εδώ βρίσκεται το κλειδί για να βρει κανείς το κίνητρό τους.
Είναι εγκληματική γιατί αποτελεί βραχίονα του αστικού κράτους και των μηχανισμών του ενάντια στην εργατική τάξη και τους αγώνες της.
Είναι εγκληματική γιατί τρομοκρατεί, εκβιάζει, χτυπά, δολοφονεί εργάτες.
Είναι φτιαγμένη και οργανωμένη για να καταστέλλει τους εργαζόμενους που παλεύουν για καλύτερους μισθούς, για συνθήκες δουλειάς, για ασφάλιση, για δικαιώματα. Οσους οργανώνουν τον αγώνα τους ενάντια στην εξουσία των μονοπωλίων. Είναι εγκληματική γιατί και αυτή η δράση αποτελεί ένα μοχλό προστασίας των μονοπωλίων.
Μπορεί μια τέτοια «εγκληματική οργάνωση» να λειτουργήσει, να δράσει, να υλοποιήσει στόχους, χωρίς να συνδεθεί με μηχανισμούς του αστικού κράτους; Οχι. Και αυτό το έχει δείξει η Ιστορία, το δείχνουν και τα σημερινά δεδομένα.
Μπορεί να λειτουργήσει χωρίς να συνδεθεί με κυκλώματα οργανωμένου εγκλήματος; Σε καμία περίπτωση. Μηχανισμοί του κράτους, οργανωμένο έγκλημα συναντιούνται και σε άλλες περιπτώσεις, αλλά και στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής. Μόνο και μόνο ότι έστησαν μηχανισμό κατά της διαφθοράς στην ΕΛ.ΑΣ. αυτό δείχνει. Με κοινό παρονομαστή να χτυπηθεί το εργατικό - λαϊκό κίνημα.
Βέβαια, δεν μπορεί να παραβλέψει κανείς τα αντικρουόμενα συμφέροντα μέσα στους ίδιους μηχανισμούς, είτε πρόκειται για αστικό κράτος είτε για οργανωμένο έγκλημα. Δεν ταυτίζονται πάντα οι επιδιώξεις τους, αφού μέσα από τέτοιους μηχανισμούς εξυπηρετούνται διαφορετικά συμφέροντα μερίδων του κεφαλαίου. Και όπως όλοι γνωρίζουμε, σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης οι συγκρούσεις τέτοιων συμφερόντων οξύνονται και ξεκαθαρίζουν τους λογαριασμούς τους...
Αναφέρουμε τα παραπάνω γιατί οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, οι εργατικές οικογένειες που παρακολουθούν αυτές τις μέρες από τα αστικά Μέσα Ενημέρωσης τοποθετήσεις εκπροσώπων αστικών κομμάτων, δημοσιογράφων, αναλυτών, δεν πρέπει να μείνουν στη βιτρίνα της αστικής προπαγάνδας που πλασάρει το: «Η Δημοκρατία σαρώνει τους νεοναζί». Και πρέπει να σκεφτούν πού πηγαίνει το πράγμα και ποιες είναι οι επιδιώξεις του αστικού πολιτικού συστήματος, με αφορμή τις συλλήψεις στελεχών της εγκληματικής Χρυσής Αυγής...
