Ο Ειρηνικός Ωκεανός στο στόχαστρο πολλών
Τα διαφιλονικούμενα νησιά από την Κίνα και την Ιαπωνία
Ανεβαίνει και πάλι το θερμόμετρο στην περιοχή της Ανατολικής Κινεζικής Θάλασσας και συνολικά του Ειρηνικού Ωκεανού. Η αφορμή ήταν η απόφαση μέσα στη βδομάδα της Κίνας να ανακηρύξει ως ζώνη αεράμυνάς της την περιοχή όπου βρίσκονται τα διαφιλονικούμενα νησιά Ντιαόγου κατά την Κίνα, Σενκάκου για την Ιαπωνία, μια περιοχή ιδιαίτερης γεωστρατηγικής σημασίας και ταυτόχρονα από ό,τι δείχνουν τα διαθέσιμα στοιχεία πολλά υποσχόμενης ενεργειακά. Στην ευρύτερη περιοχή από την Τετάρτη άρχισαν οι υπερπτήσεις για την αμφισβήτηση αυτής της κίνησης της Κίνας, πρώτα από βομβαρδιστικά «Β-52» των ΗΠΑ, που σηκώθηκαν από τις πολλές βάσεις που υπάρχουν στην περιοχή και μετά από τα μαχητικά αεροσκάφη της Ιαπωνίας και της Νότιας Κορέας. Ακολούθησε απάντηση της Κίνας που δηλώνει ότι παρακολουθεί στενά την κατάσταση και ότι το μέτρο της ανακήρυξης ζώνης αεράμυνας δεν αποτελεί απειλή κατά μιας συγκεκριμένης χώρας αλλά έχει στόχο την προστασία της εδαφική της ακεραιότητας.
Αν κάποιος μείνει μόνο στην καταγραφή αυτών των στρατιωτικών κινήσεων, που μπορούν όμως είτε από πρόθεση είτε από «ατύχημα» να οδηγήσουν σε «φιτίλι» την περιοχή, θα μπορούσε να δώσει μια ερμηνεία ότι πρόκειται για κινήσεις τακτικής στη γεωστρατηγική σκακιέρα. Και όντως έχουν τέτοιο χαρακτήρα. Ομως, για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε καλύτερα τη συνθετότητα των εξελίξεων χρειάζεται να ανατρέξουμε στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς που αναπτύσσονται συνολικά στην περιοχή του Ειρηνικού και της Ασίας.
Ιδιαίτερα μετά την ανατροπή των σοσιαλιστικών χωρών στην ΕΣΣΔ και την Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη εδώ και πάνω από μια εικοσαετία και ταυτόχρονα όσο στην Κίνα αναπτύσσονται και ισχυροποιούνται οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής τόσο στο στόχαστρο των Αμερικάνων ιμπεριαλιστών και όχι μόνο, μπαίνει η περιοχή του Ειρηνικού και της Ασίας και γίνονταν και γίνεται ένα πεδίο έντονου ανταγωνισμού. Μονοπωλιακοί όμιλοι χωρών της περιοχής όπως της Ινδίας, της Ρωσίας, του Ιράν, τα κρατικά και άλλα μονοπώλια της Κίνας, της Ιαπωνίας, της Αυστραλίας κλπ. κονταροχτυπιούνται για τη λεία της περιοχής, φυσικά σε βάρος των λαών. Ετσι αναπτύσσονται συμμαχίες, άξονες και αντιάξονες που είναι υπό συνεχή αναδιαμόρφωση. Ετσι βλέπουμε ότι την ίδια στιγμή που αναπτύσσονται οι σινοαμερικανικές σχέσεις ή ρωσοκινεζικές ή δημιουργούνται διακρατικές καπιταλιστικές ενώσεις όπως οι BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Κίνα, Ινδία, Νότια Αφρική), η Οργάνωση Συνεργασίας της Σαγκάης (με πρώτα βιολιά τη Ρωσία και την Κίνα και άλλες χώρες) ή ο λεγόμενος Διειρηνικός Συνεταιρισμός όπου πρωτοστατούν από την άλλη πλευρά του Ειρηνικού οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Αυστραλία, το Μεξικό, το Περού, η Χιλή, και σειρά άλλων που έχουν δημιουργηθεί, άλλες με πιο σταθερό άλλες με πιο άτυπο χαρακτήρα, την ίδια στιγμή αναπτύσσονται και αναταγωνισμοί, αντιτιθέμενα συμφέροντα και διεκδικήσεις και ανάμεσα σε «συμμάχους». Αυτή είναι η ουσία του λεγόμενου πολυπολικού κόσμου που παρόλο που προβάλλεται από αστούς και οπορτουνιστές πολιτικούς ως κάτι νέο, είναι ο καπιταλισμός στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο.
Το υπόβαθρο της σημερινής αντιπαράθεσης
Ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός διατηρεί ένα εκτεταμένο πλέγμα βάσεων στον Ειρηνικό. Αυτές βρίσκονται σε βάσεις στην Ιαπωνία, στη Νότια Κορέα, στην Ταϊβάν, στην Ταϊλάνδη, στο Γκουάμ και στην Αυστραλία. Αυτό σημαίνει μεγάλο αριθμό στρατευμάτων και μεγάλη δύναμη πυρός που βέβαια δεν είναι για την προστασία της εθνικής ασφάλειας της χώρας αλλά για την εξασφάλιση της επιρροής στη συγκεκριμένη περιοχή που χρόνια πριν, από τη δεκαετία του 1990, ο σύμβουλους της αμερικανικής κυβέρνησης με περγαμηνές στις μυστικές υπηρεσίες, πολωνικής καταγωγής Ζμπιγνιού Μπρεζίνσκι, είχε πει ότι όποιος καταφέρει και κυριαρχήσει στην Ευρασία θα έχει την παγκόσμια ηγεμονία.
Ακριβώς σε αυτό αποσκοπούν τα πολύ συχνά πλέον γυμνάσια στην περιοχή από τις ΗΠΑ, τη Νότια Κορέα και άλλες χώρες που στέλνουν μήνυμα πρωτίστως στην Κίνα. Στην ευρύτερη περιοχή δε, του Ειρηνικού, το καλοκαίρι του 2012 πραγματοποιήθηκε η μεγάλη άσκηση RIMPAC, μια τεράστια άσκηση ναυτικών και αεροπορικών δυνάμεων στα ανοιχτά της Χαβάης με συμμετοχή από 22 χώρες, όπως οι: ΗΠΑ, Καναδάς, Αυστραλία, Κολομβία, Γαλλία, Ινδία, Ινδονησία, Ιαπωνία, Μαλαισία, Μεξικό, Ολλανδία, Νέα Ζηλανδία, Νορβηγία, Περού, Νότια Κορέα, Φιλιππίνες, Ρωσία, Σιγκαπούρη, Ταϊλάνδη, Τόγκα, Βρετανία, Χιλή και για πρώτη φορά με τη συμμετοχή και της Ρωσίας, ενώ δε συμμετέχει η Κίνα. Είναι φανερό ότι η τεράστια περιοχή του Ειρηνικού λόγω και του ενεργειακού πλούτου και των θαλάσσιων δρόμων μπαίνει στο στόχαστρο, και αυτό θα γίνεται το επόμενο διάστημα όλο και πιο έντονο.
