«Zukunftsangst» (ο φόβος για το μέλλον). Αυτή η σύνθετη λέξη έχει ξαναμπεί για τα καλά στο λεξιλόγιο του γερμανικού λαού, παρά τις θριαμβολογίες του κεφαλαίου και των υπηρετών του με την ευκαιρία των 24 χρόνων από την «ενοποίηση» της Γερμανίας, από την προσάρτηση δηλαδή της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας στην ΟΔΓ. Ο «φόβος για το μέλλον» εμφανίζεται κάθε τόσο σε έρευνες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Ενας όρος άγνωστος στη σοσιαλιστική ΓΛΔ, σε μια χώρα όπου, παρά τα προβλήματα και τις αδυναμίες, είχαν εξασφαλιστεί κοινωνικές κατακτήσεις για τους εργαζόμενους, τις γυναίκες, τα νέα ζευγάρια, που ούτε με κιάλια δεν τις έβλεπαν και δεν τις βλέπουν οι λαοί στον καπιταλισμό.
Πρόσφατα, δημοσιεύτηκαν και νέα στοιχεία που επιβεβαιώνουν το στοιχείο της αβεβαιότητας και της καπιταλιστικής βαρβαρότητας στην «ατμομηχανή» της ΕΕ, στη Γερμανία, που δεν έχει «μνημόνια και δανειακές συμβάσεις»: Δύο στους τρεις εργαζόμενους ηλικίας μεταξύ 25 και 40 ετών πηγαίνουν στη δουλειά, ενώ είναι άρρωστοι, από φόβο μήπως τη χάσουν, σύμφωνα με έρευνα του ασφαλιστικού φορέα DAK. 60% των εργαζομένων με τρία και περισσότερα παιδιά δήλωσαν ότι εργάστηκαν έως και 20 μέρες μέσα σε ένα χρόνο, από φόβο μήπως απολυθούν, ενώ θα έπρεπε να έχουν πάρει αναρρωτική άδεια,
Το μέλλον που φοβούνται αποτελεί ήδη παρόν για 12 εκατομμύρια Γερμανούς που ζουν γύρω ή κάτω από τα όρια της φτώχειας, 2,5 εκατομμύρια απ' αυτούς παιδιά, για 7,5 εκατομμύρια που απασχολούνται στα λεγόμενα «μίνι τζομπς» με μισθούς πείνας, για 1,5 εκατομμύριο ανθρώπους που στέκονται καθημερινά στην ουρά των συσσιτίων.
Αυτά είναι τα «ανθισμένα τοπία» που διαλαλούσαν οι Κολ και Γκένσερ από τα μπαλκόνια και τις πλατείες στις αρχές της δεκαετίας του '90 για να ρίξουν στάχτη στα μάτια των εργαζομένων. Τα τοπία που άνθισαν ήταν αυτά των δυτικογερμανικών μονοπωλίων που με τους πρώτους νόμους μετά την ενοποίηση πήραν στον έλεγχό τους στην επικράτεια της πρώην ΓΛΔ, ανάμεσα σε άλλα (με επίσημα στοιχεία): 8.500 βιομηχανικά συγκροτήματα και εργοστάσια, 20.000 μικροεπιχειρήσεις, 7.500 εστιατόρια, 900 βιβλιοπωλεία, 1.854 φαρμακεία, 37 εκατομμύρια στρέμματα αγροτικών και δασικών εκτάσεων, 25 δισεκατομμύρια τετραγωνικά μέτρα οικοπέδων και κτιρίων, καταστρέφοντας παράλληλα έως το 1995 πάνω από 3.000.000 θέσεις εργασίας.
Η αστική τάξη της Γερμανίας γνωρίζει πολύ καλά ότι όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι αμφισβητούν τις «αξίες» του καπιταλισμού, ζώντας στο πετσί τους τα αποτελέσματα της βάρβαρης πολιτικής του κεφαλαίου και των πολιτικών δυνάμεων που το υπηρετούν. Για το λόγο αυτό, δυναμώνει τη χειραγώγηση και την προπαγάνδα, τη συκοφάντηση του σοσιαλισμού, που θα ενταθεί και το επόμενο διάστημα με την ευκαιρία των 25 χρόνων από την «πτώση του τείχους», στις 9 Νοέμβρη.
