ΜΠΡΑΖΙΛΙΑ.--
Αύριο πραγματοποιείται ο πρώτος γύρος των προεδρικών εκλογών και των βουλευτικών και τοπικών εκλογών. Συμμετέχουν συνολικά 25.919 υποψήφιοι από 32 πολιτικά κόμματα, που διεκδικούν 1.709 θέσεις, ενώ δικαίωμα ψήφου έχουν 143,8 εκατομμύρια άνθρωποι (σε σύνολου πληθυσμού τα 202 εκατομμύρια), με την ψήφο να είναι υποχρεωτική για τις ηλικίες από 18 έως 70 χρόνων (ενώ από 16-18 και πάνω από 70 χρόνων η ψήφος είναι προαιρετική). Επίσης, μια ιδιαιτερότητα αυτών των εκλογών είναι ότι θα πραγματοποιηθούν με ηλεκτρονικό τρόπο σε περίπου 57 χιλιάδες εκλογικά τμήματα.
Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, που τελειώσαν την Πέμπτη, η Πρόεδρος της χώρας, Ντίλμα Ρουσέφ, που στηρίζεται από το σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα Εργατών και το ΚΚ Βραζιλίας, προηγείται από 7 ως 9 μονάδες έναντι της Μαρίνα Σίλβα, υποψήφιας του επίσης σοσιαλδημοκρατικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, στο πιθανότερο ενδεχόμενο της διεξαγωγής δεύτερου γύρου που θα γίνει στις 26 Οκτώβρη.
Σύμφωνα με την εταιρεία «Datafolha», η Ρούσεφ παίρνει το 48% των ψήφων στις επαναληπτικές εκλογές, που είναι προγραμματισμένο να γίνουν στις 26 Οκτώβρη, έναντι 41% της Σίλβα. Στον πρώτο γύρο, η ίδια μέτρηση, δίνει στη Ρουσέφ 40% έναντι 24% στη Σίλβα, ενώ το ποσοστό του τρίτου κατά σειρά Αέσιο Νέβες, υποψηφίου του κεντροδεξιού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, είναι στο 20%.
Στη νέα εκλογική αναμέτρηση διαγκωνίζονται τα κυρίαρχα κόμματα που εκφράζουν τμήματα της βραζιλιάνικης αστικής τάξης και απλά με διαφορετικές εκδοχές του καπιταλιστικού συστήματος (σοσιαλδημοκρατική ή πιο νεοφιλεύθερη) επιχειρείται να εγκλωβιστούν και πάλι οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που εμφανίζονται στην οικονομία ενδείξεις υποχώρησης στους ρυθμούς ανάπτυξης. Οι λεγόμενες «κεντροαριστερές» ή «αριστερές» κυβερνήσεις του Ιγνάσιο Λούλα ντα Σίλβα και της Ντίλμα Ρουσέφ στη συνέχεια, αξιοποιούν ως «ατού» το γεγονός ότι πήραν κάποια μέτρα άμβλυνσης της ακραίας φτώχειας, ωστόσο δεν μπορεί να κρυφτεί ότι υπηρέτησαν τις ανάγκες του βραζιλιάνικου κεφαλαίου και της κερδοφορίας του, συνέβαλαν στην αναβάθμιση του ρόλο της βραζιλιάνικης αστικής τάξης σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι αντίπαλοί τους διαχειριστές προβάλλουν υπαρκτά ζητήματα διαφθοράς στην κυβερνητική παράταξη και πλασάρονται ως ικανότεροι πολιτικοί που θα εγγυηθούν την καπιταλιστική ανάπτυξη. Αυτή, όμως, η καπιταλιστική ανάπτυξη είναι που έχει ιδιωτικοποιήσει κάθε κοινωνικό αγαθό και εκατομμύρια ανθρώπων σε μια πάμπλουτη χώρα ζουν στη φτώχεια και την ανέχεια, με πιο ακραίες μορφές τις τεράστιες παραγκουπόλεις των μεγάλων πόλεων, τις γνωστές φαβέλες. Ταυτόχρονα, για τα αστικά κόμματα σημαντικό διακύβευμα είναι το γεγονός ότι σε δύο χρόνια στη Βραζιλία πραγματοποιούνται οι Ολυμπιακοί Αγώνες, μια τεράστια ευκαιρία κερδών για τους μονοπωλιακούς ομίλους, όπως άλλωστε και το Μουντιάλ φέτος. Επομένως, το ποιος θα έχει το «τιμόνι» της διαχείρισης αυτήν την περίοδο είναι σημαντικό πεδίο της ενδοαστικής διαπάλης.
Στη χώρα, το Βραζιλιάνο ΚΚ, που κατεβάζει τους δικούς του υποψηφίους στις εκλογές, είναι αυτό το κόμμα που ουσιαστικά υπερασπίζεται τα συμφέροντα των εργατών και των εκμεταλλευομένων στρωμάτων, προβάλλοντας ένα πρόγραμμα σύγκρουσης με την στρατηγική του κεφαλαίου για τη μόνη φιλολαϊκή διέξοδο, τη λαϊκή εξουσία και το σοσιαλισμό, που μπορεί να αξιοποιήσει τις τεράστιες πλουτοπαραγωγικές πηγές της μεγάλης αυτής χώρας της Λατινικής Αμερικής για τη λαϊκή ευημερία.
