Για μια ακόμη φορά τα περιστατικά αιφνίδιων θανάτων ποδοσφαιριστών, και μάλιστα σε νεαρή ηλικία, προκάλεσαν σοκ, αφού σχεδόν μέσα σε ένα μήνα τρεις παίκτες, δύο στο Βέλγιο και ένας στην Αργεντινή, έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια αγώνα των ομάδων τους. Και στις τρεις περιπτώσεις ως αιτία φέρονται καρδιολογικά προβλήματα. Ωστόσο, παρά το όποιο τυχαίο των περιπτώσεων, η συνεχής αύξηση τα τελευταία χρόνια τέτοιων περιστατικών μόνο απαρατήρητη δεν μπορεί να περάσει. Ούτε φυσικά μπορούν να αγνοηθούν κάποιες πιθανές αιτίες, οι οποίες συνδέονται άμεσα με τις λογικές που επικρατούν στο σημερινό εμπορευματοποιημένο ποδοσφαιρικό οικοδόμημα.
Λογικές όπως το ανελέητο κυνήγι κέρδους απ' όσους κινούν τα νήματα στο χώρο (πολυεθνικές, χορηγοί, μάνατζερς) ή η δημιουργία μιας εικονικής πραγματικότητας για έναν ...υποσχόμενο παράδεισο δόξας, χρήματος, κοινωνικής αποδοχής προς τους ίδιους τους παίκτες, προκειμένου να μετατραπούν σε «χρυσοφόρες μαριονέτες», ρισκάροντας ακόμα και τη ζωή τους.
Είναι αυτές οι λογικές που οδηγούν (όπως έχει αποδειχθεί μέχρι σήμερα) είτε σε πλημμελείς ιατρικούς ελέγχους ή ακόμα και σε απόκρυψη σοβαρών προβλημάτων υγείας κάποιου παίκτη προκειμένου να μη χαθούν τα οφέλη μιας ενδεχόμενης ακριβής μεταγραφής. `Η, σε μια άλλη περίπτωση, ουσιαστικά... επιβάλλουν ακόμα και τη «θολή πορεία» στον επικίνδυνο δρόμο της χρήσης αναβολικών, προκειμένου να δημιουργηθεί ο «υπεραθλητής», που θα καταστήσει σίγουρη την επιτυχία και τα όσα αυτή συνεπάγεται.
