Στην εκπομπή «Κοινωνία ώρα MEGA» παραχώρησε συνέντευξη χτες ο Ν. Σοφιανός, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.
Ερωτηθείς για τον ΕΝΦΙΑ, τόνισε: «Τρέχουν έξι δόσεις για ένα φόρο, ο οποίος ήταν έκτακτος υποτίθεται και γίνεται μόνιμος. Και γίνεται μόνιμος και από τη σκοπιά της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Εμείς, λοιπόν, λέμε ότι πρέπει να υπάρχει αφορολόγητο στην πρώτη και τη δευτερεύουσα εξοχική κατοικία. Ο Ελληνας δούλεψε σκληρά, στην Ελλάδα υπάρχει ένας υψηλότατος βαθμός ιδιοκατοίκησης και αν θέλετε αυτή είναι η πίτα την οποία θέλουν να πάρουν. Από κει και πέρα υπάρχει δυνατότητα φορολογίας της μεγάλης ακίνητης περιουσίας, που είναι πάρα πολύ μεγάλη».
-- Ετσι δεν ποινικοποιείται με έναν τρόπο η μεγάλη ακίνητη περιουσία; Αν είναι νόμιμη αυτή η περιουσία;
«Κοιτάξτε, το νόμιμο και το παράνομο για τη μεγάλη ακίνητη περιουσία, για τις βίλες, τις πισίνες, τη Μύκονο κ.λπ. μπορούμε να πούμε πολλά. Οπως επίσης μέτρο είναι η φορολόγηση των επιχειρήσεων που από το 40% που ήταν το έχουν πάει στο 20% και θα το πάνε στο 15%. Οπως επίσης αντί να πληρώνει ειδικό φόρο κατανάλωσης στα καύσιμα ο εργαζόμενος, να πληρώσουν και οι ναυτιλιακές και οι αεροπορικές εταιρείες. Αρα, λοιπόν, υπάρχουν μέτρα στο πλαίσιο αυτής της διαχείρισης. Εμείς λέμε μια πραγματικότητα, σήμερα ο Ελληνας - η εργατική τάξη - φορολογείται πολλαπλά, έχει γονατίσει. Από τη στιγμή λοιπόν που έχει γονατίσει πρέπει να πάρει ανάσες. Στο πλαίσιο αυτού του συσχετισμού και αυτών των δυνατοτήτων βασική ανάσα είναι - και αυτό υπηρετεί και η πρόταση νόμου που έχουμε καταθέσει στη Βουλή - το αφορολόγητο στην πρώτη και δεύτερη κατοικία. Θέλετε να φορολογήσουμε τη βίλα στην Εκάλη που θεωρείται πρώτη κατοικία; Να τη φορολογήσουμε.
Ομως, μιλάμε για τα χιλιάδες εργατικά - λαϊκά, μικρομεσαία διαμερίσματα τα οποία τα τσακίζει, τα γονατίζει και αυτό έχει να κάνει και με μια σειρά άλλους φόρους, γιατί όλα αυτά λειτουργούν προσθετικά. Αρα, λοιπόν, να μη λέμε ιστορίες ότι έγινε "πατάτα" και τη διορθώσαμε. Αρα, είναι το αφορολόγητο στην πρώτη και δεύτερη κατοικία, είναι να σταματήσει το χαράτσι "αλληλεγγύης" - ποιας αλληλεγγύης; - είναι ο ειδικός φόρος κατανάλωσης στα καύσιμα».
-- Επειδή ο κ. Παπαδημούλης εμφανίζεται βέβαιος ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι το πρώτο κόμμα και ενδεχομένως η επόμενη κυβέρνηση, αν δεν είναι αυτοδύναμη, ένα από τα κόμματα που θα απευθυνθούν για να τους στηρίξουν στη Βουλή θα είναι και το ΚΚΕ, με την έννοια ότι είναι πιο κοντά ιδεολογικά. Εκεί εσείς τι θα κάνετε που θα υπάρχει και μια νωπή λαϊκή εντολή που θα λέει «θέλω το ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα»;
«Πριν πάμε στα σενάρια ας πάμε στη σκληρή πραγματικότητα - εξάλλου έχουμε απαντήσει και παλιότερα σε πιο δύσκολες συνθήκες, το 2012, και με πολιτικό και εκλογικό κόστος για το κόμμα μας. Ζει μια σκληρή πραγματικότητα η πλειοψηφία του λαού μας και το θέμα δεν είναι ότι έχουμε μια κυβέρνηση που πρέπει να τιμωρηθεί. Το θέμα είναι μετά τι; Σ' αυτό πρέπει ν' απαντήσουμε. Εμπιστεύεται αυτός ο κόσμος που έδωσε μάχες, που έδωσε αγώνες, έναν ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος λέει ότι θα οδηγήσω τη χώρα στον ίδιο μονόδρομο, αλλά επειδή είμαι καλός και ικανός, εγώ θα τα καταφέρω;».
Να ακολουθηθεί ένας άλλος δρόμος ανάπτυξης
-- Μας λέει μια αριστερή πρόταση...
«Η "αριστερή" πρόταση η οποία διαμορφώνεται στο έδαφος της ΕΕ, που αναγνωρίζει το χρέος, που λέει ότι το θέμα είναι το "κούρεμα", δεν είναι φιλολαϊκή. Δεν έχει "κουρευτεί" το χρέος; Και συνοδεύτηκε με το μεσοπρόθεσμο του Βενιζέλου και το μνημόνιο ΙΙ του Παπαδήμου. "Κουρεύτηκε" το χρέος, δεν είναι συνταγή το "κούρεμα", συνταγή είναι η μη αναγνώριση, η μη πληρωμή. Τα πλήρωσε ο λαός μας. Συνταγή είναι να ακολουθήσει η χώρα έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης. Γιατί ανάπτυξη με το κεφάλαιο, το οποίο περνάει καλά, το οποίο έχει και μεγάλη περιουσία και off shore και καταθέσεις και ακίνητα, έχει απ' όλα...
Στην Ελλάδα, λοιπόν, το κρίσιμο ερώτημα είναι: Θα χάσουμε και άλλο χρόνο μέσα σ' ένα μονόδρομο που μας έχει οδηγήσει εδώ ή θα δημιουργήσουμε όρους ανάσχεσης και αλλαγής σε μια κατεύθυνση, η οποία εγγυάται ο λαός να γίνει ιδιοκτήτης αυτού του πλούτου. Εμείς, λοιπόν, έχουμε πει ότι για να κυβερνήσεις σημαίνει ότι συμφωνείς στο πού πρέπει να πάει η χώρα. Η Ελλάδα πρέπει να φύγει από την ΕΕ, η Ελλάδα πρέπει να κοινωνικοποιήσει τον πλούτο που έχει, να αναπτυχθούν οι δυνατότητές της. Πώς θα αναπτυχθούν με το κεφάλαιο να κάνει κουμάντο; Με τον ΣΕΒ να δίνει οδηγίες και να θεωρείται κι αυτός αντιμνημονιακός;
Η Ελλάδα, για να μπορεί να προχωρήσει, θα πρέπει να μην αναγνωρίσει το χρέος, το οποίο δημόσιο χρέος προέρχεται από νόμιμους τρόπους γι' αυτό είναι και νόμιμο, με βάση τους σημερινούς ισχύοντες νόμους. Αρα, διέξοδος μέσα σ' αυτήν τη στρούγκα δεν μπορεί να υπάρξει και τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα όχι γιατί έχει κακές προθέσεις η νέα κυβέρνηση, είτε είναι του ΣΥΡΙΖΑ είτε της ΝΔ, αλλά γιατί αυτή η οικονομία έχει νόμους και οι νόμοι αυτοί είναι στυγνοί. Αυτά τα χρόνια αξιοποιήθηκε η κρίση για να γίνει πάμφθηνη η εργατική δύναμη, έχεις 800.000 εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα που δουλεύουν και δεν πληρώνονται. Ποιος θα τον πληρώσει αυτόν τον κόσμο; Σήμερα έχεις έναν τεράστιο πλούτο και μεγάλη φτώχεια, το θέμα είναι μόνο να ταΐσουμε τον κόσμο για να μην πεινάει, στον 21ο αιώνα; Γιατί αυτή είναι μια απ' τις πρώτες προτεραιότητες του ΣΥΡΙΖΑ. Τα λέμε αυτά, ώστε να προβληματιστεί ένας κόσμος, όχι γενικά στο περίμενε, τώρα πρέπει να αντιδράσουν. Τώρα πρέπει να ηττηθεί η πολιτική της κυβέρνησης κομμάτι - κομμάτι παντού και ταυτόχρονα να ενισχυθεί και μια λογική που λέει: θα συνεχίσουμε σε μια απ' τα ίδια, αλλάζοντας ο Μανωλιός τα ρούχα αλλιώς ή θα ακολουθήσουμε έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης με το λαό κυρίαρχο και ιδιοκτήτη του πλούτου;».
-- Πάγιες θέσεις αυτές του ΚΚΕ...
«Δεν είναι θέμα επανάληψης, αν και είναι μήτηρ πάσης μαθήσεως»...
-- Η επανάληψη δείχνει και μια σταθερότητα...
«...Να προβληματιστούμε, γιατί το ερώτημα πού θα βρείτε τα λεφτά είναι υπαρκτό. Στο έδαφος αυτής της οικονομίας πού θα βρεις τα λεφτά; Είναι ρεαλιστικό ερώτημα, το οποίο όμως θεωρεί δεδομένο ότι θα πληρώσουμε 300 δισ. Εάν δεν πληρώσουμε 300 δισ., αν ο λαός κάνει κουμάντο σ' έναν πλούτο που έχει, εάν 4 ναυπηγεία δεν σαπίζουν λόγω κοινοτικών οδηγιών, αλλά να αξιοποιηθούν ώστε να μπορέσουμε να έχουμε ασφαλή πλοία, αν τα αγροτικά μας προϊόντα δε θάβονται, δεν αλλάζουν καλλιέργειες, γιατί έτσι είναι η ΚΑΠ και αν δεν ακολουθούμε το ένα εμπάργκο μετά το άλλο, μπορούμε να διαμορφώσουμε όρους».