1884 Ιδρύεται στο Λονδίνο η Φαβιανή Εταιρεία (από το όνομα του Ρωμαίου στρατηγού Φάβιο του Μελλητού, ο οποίος έμεινε στην Ιστορία για την τακτική του της αναμονής). Οι Φαβιανοί, αντίθετοι έως και ανοιχτά εχθρικοί προς το μαρξισμό και την επαναστατική πάλη του προλεταριάτου, προσέβλεπαν στην «πίεση» προς τις άρχουσες τάξεις για μεταρρυθμίσεις-παραχωρήσεις, σε μικρά και βαθμιαία βήματα προς π.χ. την επέκταση του εκλογικού δικαιώματος, τη μεγαλύτερη παρέμβαση του κράτους στη διευθέτηση των διαφορών κεφαλαίου-εργασίας, κοκ. Όλα αυτά για τους Φαβιανούς αποτελούσαν έμπρακτα παραδείγματα σοσιαλισμού, ενώ ταυτόχρονα θεωρούσαν πως αυτός ήταν και ο μόνος ενδεδειγμένος δρόμος προς το σοσιαλισμό για τη βρετανική περίπτωση, για τις «ιδιαιτερότητες» του βρετανικού λαού, τις παραδόσεις και τον «χαρακτήρα» του. «Βασική τους αρχή είναι ο φόβος τους για την επανάσταση» είχε γράψει για τους Φαβιανούς ο Ένγκελς το 1893, ενώ ο Β. Ι. Λένιν είχε χαρακτηρίσει τις ιδέες και τη δράση τους ως «την πιο τέλεια έκφραση του οπορτουνισμού και της φιλελεύθερης εργατικής πολιτικής.» Οι Φαβιανοί άφησαν τη σφραγίδα τους στο βρετανικό εργατικό κίνημα, καθώς και στο Εργατικό Κόμμα που ιδρύθηκε λίγα χρόνια αργότερα.
