Οι δύο κόσμοι που συγκρούονται και στο επίπεδο του εργατικού - συνδικαλιστικού κινήματος επιβεβαιώθηκαν χτες, με την κινητοποίηση συνδικάτων και Ομοσπονδιών του ΠΑΜΕ στο υπουργείο Εργασίας, κατά τη διάρκεια του «κοινωνικού διαλόγου»: Ο υπουργός Εργασίας, που συναγελάζεται με τους βιομηχάνους, τους εργοδότες, τους κύριους υπαίτιους της κατάντιας της ζωής της εργατικής τάξης, αναρωτιέται «σε τι βοηθάει η κινητοποίηση του ΠΑΜΕ;». Το «ΜΕΤΑ», ο νέος φορέας του κυβερνητικού συνδικαλισμού, παίρνει τη σκυτάλη από τον υπουργό και με ανακοίνωσή του χαρακτηρίζει «ουσιαστική» τη συζήτηση που έγινε στο «διάλογο» και, αντίθετα, «κακόγουστη θεατρική παράσταση» την αγωνιστική παρέμβαση του ΠΑΜΕ... Δυστυχώς για την κυβέρνηση και τους συνδικαλιστές της, οι εργαζόμενοι έχουν πικρή πείρα από τους «κοινωνικούς διαλόγους» και το ρόλο που διαδραμάτισαν διαχρονικά στο πετσόκομμα των δικαιωμάτων τους. Είναι πατροπαράδοτη η απέχθεια και η δυσανεξία που έχει η αστική τάξη και οι κυβερνήσεις της απέναντι στις ταξικές διεκδικήσεις. Κακογουστιά όμως είναι ο εμπαιγμός του λαού με ψίχουλα, οι παροχές στο κεφάλαιο και τα επικοινωνιακά τεχνάσματα της συγκυβέρνησης και όχι οι δίκαιες εργατικές - λαϊκές διεκδικήσεις, όπως η άμεση επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ με νόμο, χωρίς όρους και ανταλλάγματα.
