Σύμφωνα με το κοινό δελτίο Τύπου που εξέδωσαν ο Ομιλος ΟΤΕ και το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΟΠΑ), υπέγραψαν συμφωνία («Memorandum of understanding») για «συνεργασία σε κοινούς τομείς δράσης, την ανταλλαγή τεχνογνωσίας και την αναζήτηση λύσεων σε τεχνικά και επιχειρηματικά θέματα για την αναβάθμιση προϊόντων, εφαρμογών και υπηρεσιών. Στο πλαίσιο αυτό, περιλαμβάνεται και η δημιουργία κοινού τεχνολογικού εργαστηρίου, σε χώρο του Ομίλου ΟΤΕ, με συμμετοχή στελεχών του ΟΤΕ και της COSMOTE, καθηγητών και φοιτητών του ΟΠΑ».
Το όφελος σύμφωνα με τη διαδικτυακή εφημερίδα του Πανεπιστημίου θα είναι «η στήριξη της ανάπτυξης της χώρας, άμεση σχέση των ανθρώπων του ΟΠΑ με την έρευνα, προοπτικές ανοίγματος της συνεργασίας αυτής σε μεγάλους ευρωπαϊκούς εταίρους, καθώς και αξιοποίηση των φοιτητών και απορρόφησή τους από την αγορά εργασίας».
Δεν είναι η πρώτη φορά που ανακοινώνεται ανοικτή συνεργασία μεταξύ πανεπιστημίων και επιχειρήσεων στην Ελλάδα. Αρκετές τηλεοπτικές διαφημίσεις μιλούν για αναλύσεις καυσίμων της ΕΚΟ από τη σχολή Χημικών Μηχανικών ΕΜΠ ή για το δίκτυο της Vodafone από τη σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του ΕΜΠ.
Επιπλέον, ο νόμος 4009/2011 έχει, ήδη, ανοίξει το δρόμο για «επώνυμες έδρες», οι οποίες θα λειτουργούν πολύμορφα μέσα στο ίδρυμα για τα συμφέροντα της επιχείρησης και θα χρηματοδοτούνται από την επιχείρηση για το σκοπό αυτό. Τέτοιες, μεταξύ άλλων, έχει δημιουργήσει η ΔΕΗ στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας.
«Στρατηγική συμφωνία» για ποιον;
Η «στρατηγική συμφωνία», όπως την αποκαλούν, μεταξύ ΟΤΕ - ΟΠΑ, που επικυρώθηκε με μνημόνιο συνεργασίας, επιβεβαιώνει ότι στον καπιταλισμό η επιστημονική έρευνα είναι άρρηκτα δεμένη με την απαίτηση για αύξηση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Η έρευνα που πραγματοποιείται προσανατολίζεται με ακόμα μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στην παραγωγή νέων ανταγωνιστικών προϊόντων και μεθόδων, υπέρ της κερδοφορίας του κεφαλαίου και στη συγκεκριμένη περίπτωση του Ομίλου ΟΤΕ.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η έρευνα δεν πραγματοποιείται για την κάλυψη των σύγχρονων κοινωνικών λαϊκών αναγκών, π.χ., για σύγχρονη, ασφαλή και φτηνή ηλεκτρονική επικοινωνία. Αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι έρευνα που δεν έχει - ακόμα και έμμεσο - όφελος για το κεφάλαιο δε χρηματοδοτείται και μειώνεται σε μεγάλο βαθμό.
Αποκαλυπτικό για τα παραπάνω είναι πως κανένα από τα τρία πρώτα project που ήδη έχουν ανακοινωθεί προς υλοποίηση (για την ταυτοποίηση ενός πελάτη που μπαίνει σε ένα κατάστημα του ΟΤΕ, την υλοποίηση ενός φωνητικού οδηγού και λύσης που θα επιτρέπει την προβολή περιεχομένου επαυξημένης πραγματικότητας για την παρουσίαση των εκθεμάτων του Μουσείου Τηλεπικοινωνιών του ΟΤΕ) δεν καλύπτει κάποια στοιχειώδη ανάγκη.
Η έκταση της προβολής που έτυχε η συγκεκριμένη συμφωνία, με επευφημίες τύπου «τέρμα στη δαιμονοποίηση της επιχειρηματικότητας στην παιδεία», δεν είναι τυχαία.
Πρόκειται για οργανωμένη προσπάθεια, ώστε οι περισσότεροι φοιτητές - που ούτε καπιταλιστές θα γίνουν, ούτε στελέχη επιχειρήσεων - να υποστηρίζουν την άμεση σύνδεση των πανεπιστημίων και ΤΕΙ με τις επιχειρήσεις.
Παρεμβαίνουν στη συνείδηση του φοιτητή
Η σύνδεση των επιχειρήσεων με τις σχολές, με την παρέμβασή τους στο πρόγραμμα σπουδών, στην αξιοποίηση των ερευνητικών αποτελεσμάτων άμεσα από τους μονοπωλιακούς ομίλους, και άρα και στη διαμόρφωση του επιστημονικού και εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού, διαμορφώνει όρους μαζικής αποδοχής της επιχειρηματικότητας.
Η προσπάθεια ενσωμάτωσης των φοιτητών δεν έχει μόνο ιδεολογικό περιεχόμενο, αλλά και οικονομικό (μισθός, επαγγελματική αποκατάσταση, ειδικά προνόμια κλπ.). Πρώτο, μέσω της συμφωνίας ΟΠΑ - ΟΤΕ διαφημίζεται η πιθανότητα για επαγγελματική αποκατάσταση του αποφοίτου. Προφανώς πατάει πάνω σε ένα υπαρκτό τεράστιο πρόβλημα, μια και η ανεργία των νέων είναι πλέον περίπου 60%. Στη βάση αυτή, είναι φυσιολογικό έστω και η πιθανότητα εύρεσης δουλειάς, ακόμα και με πολύ δυσμενείς όρους, να φαίνεται στον τελειόφοιτο ή απόφοιτο σαν «μάννα εξ ουρανού». Ωστόσο είναι δεδομένο ότι η ανεργία όχι μόνο δε λύνεται με τη στήριξη της επιχειρηματικότητας, αλλά αντίθετα η επιχειρηματικότητα, η υπαγωγή δηλαδή των πάντων στο βωμό του κέρδους, είναι ο δρόμος που γεννά και αναπαράγει την ανεργία, τη μισή δουλειά χωρίς δικαιώματα. Αρα το δικαίωμα στην εργασία είναι στον αέρα, γιατί ο ανταγωνισμός μεταξύ των διαφόρων επιχειρήσεων, το κριτήριο του μέγιστου δυνατού κέρδους είναι που καθορίζει τις επενδύσεις και άρα και τις θέσεις εργασίας. Αποτέλεσμα αυτού είναι ο εργαζόμενος να είναι μονίμως εκτεθειμένος, για παράδειγμα σε περίπτωση περικοπών από την επιχείρηση που εργάζεται, λ.χ., τον ΟΤΕ.
Οι φοιτητές επιπλέον δεν πρέπει να «τσιμπήσουν» στις μεγαλόστομες υποσχέσεις της συμφωνίας ΟΠΑ - ΟΤΕ, ότι θα γίνουν όλοι διευθυντικά στελέχη... Παρόλο που οι σχετικά υψηλότερες αμοιβές της ερευνητικής ή άλλης εργασίας, είτε στο ΟΠΑ είτε στον ΟΤΕ, αντικειμενικά μπορεί να δυσκολεύουν το φοιτητή να κατανοήσει την ουσία των παραπάνω, είναι δεδομένο ότι η πλειοψηφία των φοιτητών θα εργαστούν ως μισθωτοί που καμιά σχέση δε θα έχουν με τα διευθυντικά στελέχη του Ομίλου.
Αγώνας για κάλυψη των σύγχρονων αναγκών
Κάθε φοιτητής και εργαζόμενος να βγάλει συμπέρασμα από τη δουλειά - λάστιχο, τα διευρυμένα ωράρια, τους μικρούς μισθούς σε σχέση με τον κύκλο εργασιών του Ομίλου. Να επισημάνουμε ότι ο Ομιλος ΟΤΕ, που είναι η μεγαλύτερη επιχείρηση στον τομέα των τηλεπικοινωνιών στην Ελλάδα, είχε καθαρά κέρδη για το 2014 317,3 εκατ. ευρώ, δηλαδή αύξηση 30%, ενώ αντίστοιχα παρουσίαζε κέρδη και τα προηγούμενα χρόνια μέσα στην κρίση. Ομως αυτό συνέβη και λόγω των μειώσεων συνολικά στις αποδοχές του προσωπικού κατά 27,2% από το 2010, ενώ η μείωση του προσωπικού στη μητρική εταιρεία του ΟΤΕ από το 2010 μέχρι σήμερα έφτασε το 35,64%.
Κάθε φοιτητής, ερευνητής, προοδευτικός πανεπιστημιακός και εργαζόμενος να παλέψει με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες του, που πηγάζουν από τις σύγχρονες παραγωγικές δυνατότητες της κοινωνίας. Σήμερα πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις ώστε να οργανωθεί η οικονομία σε άλλη βάση με κοινωνική ιδιοκτησία και κεντρικό πανεθνικό σχεδιασμό κι εργατικό έλεγχο. Με αυτήν την οικονομία να συνδεθεί το πανεπιστήμιο, με δημόσια και δωρεάν Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση θα παρέχει υψηλή επιστημονική επάρκεια και θα μπαίνει στην υπηρεσία της λαϊκής οικονομίας και εξουσίας και θα λειτουργεί προς όφελος των πολλών, συμβάλλοντας στην άνοδο της λαϊκής ευημερίας.
