Δεν μπορούν, λοιπόν, να κάνουν συμφωνία που δε θα εξασφαλίζει «παρά με ουρά» στο κεφάλαιο για την ανάκαμψη της κερδοφορίας του και μάλιστα μέσα από δύο «κάνουλες». Και μέσω της διευθέτησης του χρέους, ώστε οι εξοικονομούμενοι πόροι να κατευθύνονται στους επιχειρηματικούς ομίλους και μέσω ενός επενδυτικού προγράμματος που κατευθύνει πόρους στη στήριξη των επενδυτικών τους σχεδίων.
Αυτές είναι «κόκκινες γραμμές». Αλλά χαραγμένες από και για το κεφάλαιο.
Κατά τ' άλλα, οι «παραχωρήσεις» της ελληνικής κυβέρνησης περιλαμβάνουν προφανώς τη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής, έστω και με άλλη κλιμάκωση και διαφορετικό χρονοδιάγραμμα. Χρήσιμα τα παραπάνω για να βγουν συμπεράσματα για το ποιον διαπραγματεύεται και αυτή η κυβέρνηση...