Σε διαχωρισμό «καλών» και «κακών» κυρώσεων που επιβάλλουν οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί προβαίνει, με αφορμή το Ουκρανικό, ο υπουργός Εξωτερικών Ν. Κοτζιάς (προφανώς κατά το διαχωρισμό «70% καλό μνημόνιο - 30% τοξικό μνημόνιο» που υιοθετεί η συγκυβέρνηση), σπεύδοντας μάλιστα να πει ότι οι κυρώσεις της ΕΕ σε βάρος της Ρωσίας εμπίπτουν στην πρώτη κατηγορία. «Στις κυρώσεις έχει κανείς δύο κατευθύνσεις» ισχυρίστηκε την Πέμπτη, μετά τη συνάντησή του στην Ουκρανία με τον υπουργό Εξωτερικών της αντιδραστικής κυβέρνησης του Κιέβου: «Μία να τσακίσει αυτόν στον οποίο επιβάλλει τις κυρώσεις. Η δεύτερη είναι να τον υποχρεώσεις να έρθει με πραγματική θέληση στο τραπέζι της ειρήνης. Μαζί με τους Ευρωπαίους εταίρους μας προωθούμε -ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΗ ΓΝΩΜΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ- εκείνες τις κυρώσεις που φέρνουν την άλλη μεριά στο τραπέζι της ειρηνικής διαπραγμάτευσης»! Ως παράδειγμα «κυρώσεων που δεν είχαν τύχη», μάλιστα, ανέφερε τις κυρώσεις κατά της Κούβας και του Ιράν. (Αλήθεια, τέτοιος καημός από την «αριστερή κυβέρνηση» για την... «αναποτελεσματικότητα» των απάνθρωπων κυρώσεων ενάντια στο λαό της Κούβας;)
Με δυο λόγια, οι λεονταρισμοί των πρώτων ημερών της νέας συγκυβέρνησης περί «σημαντικής διπλωματικής επιτυχίας», που «ανέτρεψε το ψυχροπολεμικό κλίμα υπέρ της επιβολής νέων κυρώσεων στη Ρωσία», μετατράπηκαν ταχύτατα σε φαρδιά - πλατιά υπογραφή των ίδιων ευρωενωσιακών κυρώσεων που υπέγραφε και η προηγούμενη συγκυβέρνηση και της παραπέρα επέκτασής τους και τώρα σε κήρυγμα υπέρ του... «φιλειρηνικού» χαρακτήρα των κυρώσεων που επιβάλλονται «με τη σύμφωνη γνώμη όλων» τους! Ετσι είναι... Αυτή είναι η έμπρακτη προσαρμογή στις απαιτήσεις της αστικής διακυβέρνησης, αυτά είναι τα όρια της «πολυδιάστατης και ενεργητικής εξωτερικής πολιτικής» που ευαγγελίζεται ότι ασκεί η κυβέρνηση εντός των λυκοσυμμαχιών ΕΕ - ΝΑΤΟ.
