Τηλεφωνική επικοινωνία με τον Ουκρανό ομόλογό του, Pavlo Klimkin, είχε χτες ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς, στο πλαίσιο της «πολυεπίπεδης και ενεργητικής εξωτερικής πολιτικής» που ασκεί η κυβέρνηση σε όφελος των ντόπιων μονοπωλίων, επιχειρώντας ανοίγματα σε μια σειρά ιμπεριαλιστικά κέντρα (π.χ. Ρωσία, Κίνα) χωρίς ωστόσο να αμφισβητεί στο παραμικρό τη στρατηγική στοίχιση της ντόπιας αστικής τάξης στον ευρωατλαντικό άξονα.
Στην επικοινωνία τους, ο Ουκρανός ΥΠΕΞ - στέλεχος μιας κυβέρνησης που στηρίζεται σε εθνικιστικές και φασιστικές δυνάμεις, αλλά κανένα πρόβλημα δεν έχει η συγκυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ να συνομιλεί μαζί της - ενημέρωσε τον Ελληνα ομόλογό του για την κατάσταση στην Ανατολική Ουκρανία, καθώς και για τις εξελίξεις που σημειώθηκαν επί του πεδίου στο διάστημα που μεσολάβησε μετά την πρόσφατη επίσκεψη του Ν. Κοτζιά στην Ουκρανία. Ο δε Κοτζιάς έθεσε το ζήτημα της ασφάλειας των Ελλήνων ομογενών στην Ουκρανία.
Σε μια παράλληλη εξέλιξη, προχτές υπογράφηκε στο ΓΕΕΘΑ, το Πρόγραμμα Στρατιωτικής Συνεργασίας έτους 2015 μεταξύ Ελλάδας και Βουλγαρίας, άλλος ένας άξονας που επιχειρούν να συντηρήσουν οι ελληνικές κυβερνήσεις στην Ανατολική Ευρώπη, για τη γεωστρατηγική αναβάθμιση της ντόπιας αστικής τάξης μέσω και της «στρατιωτικής διπλωματίας».
Τεχνική Συμφωνία για διασυνοριακές επιχειρήσεις εναέριας επιτήρησης
Ειδικά για τη Βουλγαρία, αξίζει να θυμίσουμε την Τεχνική Συμφωνία για διασυνοριακές επιχειρήσεις εναέριας επιτήρησης που συνυπέγραψαν το Μάρτη 2014 στην Αθήνα, οι τότε υπουργοί Αμυνας των δύο χωρών Angel Naydenov και Δ. Αβραμόπουλος.
Οπως δήλωνε χαρακτηριστικά τότε ο Αβραμόπουλος, «Βουλγαρία και Ελλάδα είναι μέλη της ίδιας οικογένειας στο ΝΑΤΟ, και στην ΕΕ, και η συναντίληψη για τις γεωπολιτικές εξελίξεις μάς φέρνουν ακόμα πιο κοντά (...) Στο πλαίσιο της συνεργασίας των δύο χωρών μας σε ΝΑΤΟικό επίπεδο, υπεγράφη σήμερα, από τους Αρχηγούς των Γενικών Επιτελείων Πολεμικής Αεροπορίας, η Τεχνική Συμφωνία για διασυνοριακές επιχειρήσεις εναέριας επιτήρησης, που αποτελεί από μόνο του άλλο ένα σημαντικό παράδειγμα της στενής ελληνο-βουλγαρικής συνεργασίας».
Ο δε Βούλγαρος σημείωνε: «Δε διστάζω να πω ότι οι σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Βουλγαρίας στον τομέα της Αμυνας και της αμυντικής συνεργασίας θα μπορούσαν να είναι παράδειγμα στις σχέσεις που διέπουν όχι απλά δύο όμορες χώρες, αλλά και μεταξύ εταίρων και συμμάχων στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ (...) Συμπληρώνουμε αυτή τη βάση με ένα νέο έγγραφο το οποίο υπογράφεται. Θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι με την υπογραφή της τελικής συμφωνίας, η οποία χειρίζεται τα θέματα και τις διαδικασίες για την ενοποίηση, των διασυνοριακών επιχειρήσεων, ολοκληρώνουμε αυτό το πλαίσιο. Πιστέψτε με, τέτοια συμφωνία δεν υπάρχει ανάμεσα σε πολλές χώρες, ακόμα και στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ»...
Από αναλυτές διευκρινιζόταν ότι η εν λόγω Τεχνική Διευθέτηση αφορά στον καθορισμό των αναγκαίων μέσων καθώς και στις διαδικασίες εκτέλεσης Διασυνοριακών Επιχειρήσεων για Εναέρια Αστυνόμευση (Cross Border Operations for Air Policing) του εναέριου χώρου των δύο κρατών. Οτι ελληνικά μαχητικά θα αναλαμβάνουν αποστολές αναγνώρισης και αναχαίτισης αεροσκαφών «αγνώστων ιχνών», τα οποία εισέρχονται στον βουλγαρικό FIR.
Παρέθεταν στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία η βουλγαρική Πολεμική Αεροπορία στερείται των επιχειρησιακών δυνατοτήτων και μέσων για πραγματοποίηση αποστολών αναχαίτισης επί 24ωρου βάσεως. Λεγόταν, επίσης, ότι το θέμα απασχολούσε εδώ και καιρό τους αεροπορικούς επιτελείς του ΝΑΤΟ διότι δεν υπήρχε επαρκής αεροπορική αστυνόμευση του εναέριου χώρου της Μαύρης Θάλασσας, θέμα που αναζωπυρώθηκε μετά το ξέσπασμα της ουκρανικής κρίσης. Αναφερόταν δε, σαν παράδειγμα ότι σε τουλάχιστον μία περίπτωση χρειάστηκαν τουρκικά μαχητικά για να αναχαιτιστούν ρωσικά αεροσκάφη αναγνώρισης που παραβίασαν τις παρυφές του βουλγαρικού FIR στη Μαύρη Θάλασσα. Είναι, επομένως, ορατό το επικίνδυνο ενδεχόμενο ελληνικά μαχητικά να εμπλακούν σε αναχαιτίσεις ρωσικών, εξυπηρετώντας ΝΑΤΟικά συμφέροντα.
