Για γέλια και για κλάματα είναι ο τρόπος με τον οποίο η «Αυγή» προσπαθεί να προσαρμόσει το ρεπορτάζ της στις προπαγανδιστικές ανάγκες του ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως στα «παιχνίδια» που κάνει με διάφορες μερίδες του κεφαλαίου. Περιγράφοντας την προχτεσινή συγκέντρωση των μεταλλωρύχων της Χαλκιδικής στην Αθήνα, η «Αυγή» έκανε τα πάντα για να στοιχειοθετήσει ότι αυτή οργανώθηκε από την εργοδοσία. Δεν είδαμε όμως το ίδιο σθένος από την «Αυγή», όταν για παράδειγμα ο Λαναράς κατέβαζε με τα πούλμαν τους κλωστοϋφαντουργούς από τη Βόρεια Ελλάδα και, εκμεταλλευόμενος την ανάγκη τους για δουλειά, τους έβαζε να κατασκηνώνουν έξω από το υπουργείο Οικονομικών και να διεκδικούν επιδοτήσεις και δάνεια για το αφεντικό τους. Θυμίζουμε ότι σ' αυτόν τον «αγώνα», επικεφαλής ήταν τότε η συνδικαλίστρια του ΣΥΡΙΖΑ και σημερινή βουλευτής, Δέσποινα Χαραλαμπίδου. Ούτε βλέπουμε τον ίδιο οίστρο από την «Αυγή» κάθε φορά που η εργοδοσία στον κλάδο του Μετάλλου, μαζί με την πλειοψηφία στην ΠΟΕΜ, σέρνουν τους εργαζόμενους να διαδηλώνουν με αίτημα να δοθεί φθηνότερο ρεύμα και άλλα προνόμια στις ενεργοβόρες βιομηχανίες. Σ' αυτή την περίπτωση, μάλιστα, ο πρώτος που τρέχει να «αγκαλιάσει» τους εργοδότες είναι ο υπουργός Ενέργειας, Π. Λαφαζάνης. Το να γίνονται οι εργαζόμενοι στις διεκδικήσεις τους ουρά της εργοδοσίας είναι καταστροφικό για τα συμφέροντά τους, όποιο όνομα και αν έχει ο εργοδότης τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως καθορίζει τη στάση του απέναντί τους ανάλογα με το ποιες μερίδες του κεφαλαίου «κάνουν παιχνίδι» με την κυβέρνηση...
