Μην παραδοθείς...

Μην παραδοθείς...

Παρασκευή 5 Ιουνίου 2015

«Φαρμάκι» η πρόταση της κυβέρνησης για Εργασιακά - Ασφαλιστικό


Διατηρούνται οι ψηφισμένοι νόμοι και έρχονται μέτρα που ανατρέπουν παραπέρα τα εναπομείναντα δικαιώματα

Η πρόταση που καταθέτει η κυβέρνηση απέναντι στα όσα ζητάνε οι δανειστές για το Ασφαλιστικό, είναι εξουθενωτική για το λαό, αφού όχι μόνο κατοχυρώνονται όλες οι μεγάλες ανατροπές των «μνημονιακών» νόμων για τις συντάξεις, αλλά μεταξύ άλλων προβλέπονται και νέες αυξήσεις στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης.
Θυμίζουμε ότι στην πρόταση των δανειστών υπάρχουν μέτρα για το Ασφαλιστικό, ετήσιας απόδοσης 1% του ΑΕΠ (1,8 δισ. ευρώ). Αυτό προϋποθέτει κατάργηση όλων των λεγόμενων «πρόωρων» συνταξιοδοτήσεων, χρηματοδότηση των επικουρικών ταμείων αποκλειστικά από τους ασφαλισμένους, κατάργηση του ΕΚΑΣ για όλους τους συνταξιούχους, καταβολή βασικής και ανταποδοτικής σύνταξης, αύξηση της συμμετοχής των συνταξιούχων στις δαπάνες Υγείας από το 4% στο 6% κ.ά.
Επίσης, οι δανειστές ζητάνε την αναθεώρηση των οικογενειακών επιδομάτων και των επιδομάτων αναπηρίας, με στόχο την περικοπή 900 εκατ. ευρώ ετησίως (0,5% του ΑΕΠ).

Αυξάνονται τα όρια ηλικίας

Στην πρόταση της κυβέρνησης, τα ειδικά όρια ηλικίας συνταξιοδότησης που ισχύουν σε μια σειρά από Ταμεία αυξάνονται από το επόμενο έτος, έτσι ώστε - όπως προέβλεπαν και οι εφαρμοστικοί νόμοι 3863 και 3865 του 2010 - ελάχιστοι πλέον να μπορούν να συνταξιοδοτηθούν πριν από το 67ο έτος της ηλικίας τους, ή το 62ο, αλλά σε αυτή την περίπτωση με την επιβολή του λεγόμενου «πέναλτι», που φτάνει σε μείωση της σύνταξης μέχρι 30%. Δηλαδή, κατά 5% μείωση για κάθε έτος συνταξιοδότησης πριν από το γενικό όριο του 67ου έτους.
Ετσι, σύμφωνα με την πρόταση της κυβέρνησης, από το 2016 και έως το 2025 θα αυξάνονται σταδιακά τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης όσων συνταξιοδοτούνται πριν από το 62ο έτος ηλικίας. Από το 2016 έως το 2022, η αύξηση θα είναι ένα εξάμηνο ανά έτος, ενώ από το 2023 έως το 2025 η αύξηση θα είναι ένα έτος κάθε χρόνο.
Η πρόταση δεν περιλαμβάνει τα λεγόμενα «θεμελιωμένα δικαιώματα» αφού έτσι και αλλιώς οι ασφαλισμένοι αυτοί θα μπορούσαν να είχαν αποχωρήσει και χτες στη συνταξιοδότηση, ενώ θα δημιουργούνταν και μαζικό κύμα εξόδου προς τη σύνταξη. Επίσης, δεν περιλαμβάνονται ομάδες ασφαλισμένων όπως μητέρες με ανήλικα, εργαζόμενοι σε ΒΑΕ και ΑμΕΑ.
Βέβαια, αυτό μένει να αποδειχτεί στο τέλος, μετά την κατάληξη της συμφωνίας. Σε περίπτωση πάντως πρόωρης αποχώρησης από την εργασία, η σύνταξη θα μειώνεται έως και 10%, πάνω από το 6% που προβλέπεται σήμερα ως «πέναλτι» για την πρόωρη συνταξιοδότηση.

Αναστολή και όχι κατάργηση της «ρήτρας»

Στην πρότασή της η κυβέρνηση επιμένει στην αναστολή εφαρμογής της «ρήτρας μηδενικού ελλείμματος» στις επικουρικές, αλλά μόνο για τα έτη 2015 - 2016 και, σε κάθε περίπτωση, έως ότου ολοκληρωθεί η νέα ασφαλιστική μεταρρύθμιση, η οποία με βεβαιότητα θα παράξει νέα επώδυνα αποτελέσματα για τους ασφαλισμένους και τους συνταξιούχους, αφού έχει κριτήριο τη «βιωσιμότητα» του συστήματος.
Σε κάθε περίπτωση, η ρήτρα δεν καταργείται, όπως έλεγε προεκλογικά η κυβέρνηση, αλλά μόνο αναστέλλεται.
Παράλληλα, η κυβέρνηση αναλαμβάνει την υποχρέωση να προωθήσει και νέες ενοποιήσεις Ταμείων, που θα γίνουν σταδιακά και σε δύο φάσεις, από το 2015 και σε διάστημα τριών ετών, με στόχο τη δημιουργία τριών Ταμείων. Η πρώτη φάση οργανωτικών ενοποιήσεων θα έχει ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του 2016. Επίσημα, το επιχείρημα των ενοποιήσεων είναι η μείωση του κόστους λειτουργίας τους κατά 30%, όμως η πρακτική μέχρι τώρα έχει δείξει ότι πάντα απέβλεπε στην «ενοποίηση» προς τα κάτω όλων των παροχών προς τους ασφαλισμένους.
Οσον αφορά στα Εργασιακά, η κυβερνητική πρόταση επαναλαμβάνει τις μέχρι τώρα θέσεις της κυβέρνησης, όπως έχουν διαμορφωθεί μετά τις αλλεπάλληλες υποχωρήσεις ακόμα και από αυτά τα ελάχιστα που υποσχόταν προεκλογικά.
Η πρότασή της δεν απέχει πολύ από αυτή των δανειστών, που προτείνουν να ξεκινήσει μια διαδικασία διαβούλευσης, ανάλογη με αυτή που έγινε για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού το 2013, με στόχο αυτή τη φορά την αναθεώρηση των θεσμικών πλαισίων για τις ομαδικές απολύσεις και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις,«λαμβάνοντας υπόψη τις βέλτιστες πρακτικές που εφαρμόζονται στην Ευρώπη».