Κύριε Κουτσούμπα, αναλαμβάνετε τα ηνία του ΚΚΕ σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη συγκυρία και μια δύσκολη εποχή. Και είναι σαφές ότι θα επιδιώξετε να υλοποιήσετε τις στοχεύσεις που έχει θέσει το Κόμμα σας, υπάρχουν όμως κάποιες προτεραιότητες που θέτετε εσείς στον εαυτό σας;
«Έχουμε πλήρη επίγνωση των δυσκολιών, αλλά και της θέλησης να αναμετρηθούμε με αυτές. Το να γίνουμε Κόμμα ικανό να ανταποκρίνεται σε όλες τις συνθήκες της ταξικής πάλης, συμπυκνώνει τη βασική επιταγή του 19ου Συνεδρίου του Κόμματος. Κατά συνέπεια, η υλοποίησή της, που αφορά στην εκπλήρωση βασικών προϋποθέσεων, είναι οι προτεραιότητες που θέτονται μπροστά σε όλο το Κόμμα, τόσο στην ΚΕ, όσο και σε κάθε Κομματική Οργάνωση. Με αποφασιστικότητα, αισιοδοξία και εμπιστοσύνη στην εργατική τάξη θα τα καταφέρουμε».
Τα τρία κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση κάνουν προσπάθειες να κρατήσουν αρραγή την μεταξύ τους συμμαχία, ωστόσο με τελευταίο παράδειγμα την αντιπαράθεση Μανιτάκη – Ρουπακιώτη, οι εσωτερικές κόντρες καλά κρατούν, ενώ οι δύο από τους τρεις κυβερνητικούς εταίρους αναγνωρίζουν σοβαρά προβλήματα ενδοκυβερνητικής δυσλειτουργίας. «Οσμίζεστε» εκλογών στον αέρα; Και αν ναι, πότε τις προσδιορίζετε χρονικά;
«Είναι δύσκολο μια τέτοια κυβέρνηση σε συνθήκες έντασης της κρίσης να ολοκληρώσει την τετραετία. Οι όποιες “εσωτερικές κόντρες” και τα όποια “προβλήματα ενδοκυβερνητικής δυσλειτουργίας” δεν μπορούν να κρύψουν ότι υπάρχει ουσιαστική συμφωνία στην κατεύθυνση ο λαός να πληρώνει συνεχώς με φτώχεια και εξαθλίωση. Αυτό που μας απασχολεί είναι να δουλέψουμε όσο καλύτερα γίνεται για να κερδίσει έδαφος στην πράξη η αντίληψη ότι η αλλαγή υπέρ του λαού δεν μπορεί να έρθει από μια αλλαγή διαχειριστή στη διακυβέρνηση».
Τον Ιούνιο η τρόικα επιστρέφει και το ΚΚΕ δεν κρύβει την εκτίμησή του ότι μαζί της θα έρθουν και νέα μέτρα, παρά τις επισημάνσεις των κυβερνώντων ότι η ελληνική κοινωνία δεν αντέχει νέα βάρη. Στο μεταξύ οι πολίτες ανησυχούν μην έρθει και κούρεμα των καταθέσεων στις τράπεζες, όπως έγινε στην Κύπρο. Ποια είναι η γνώμη σας;
«Δεν χρειάζεται να επαναλάβουμε ότι επιβεβαιωθήκαμε: Ο αντιλαϊκός κατήφορος δεν έχει τέλος: Νέα δόση, νέα μέτρα και οι θυσίες δεν έχουν τελειωμό. Στο θηρίο αν απλώσεις δάχτυλο θα σε καταπιεί ολόκληρο. Απολύσεις, χαράτσια, κατώτατος μισθός πείνας και εξαθλίωσης δεν είναι τίποτα άλλο από τη μοναδική επιλογή που έχει σήμερα το κεφάλαιο στην προσπάθειά του να βγει αλώβητο από την κρίση αυξάνοντας το βαθμό εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης. Δεν χρειάζεται να περιγράψουμε τι άλλο και πώς θα το χάσουμε, μπορούμε όμως να συζητήσουμε τι και πώς θα το αλλάξουμε… Κι αυτή τη συζήτηση ανοίγει πλατιά το ΚΚΕ και με τις αποφάσεις του 19ου Συνεδρίου του».
Η θέση σας είναι να παραμείνει η Ελλάδα στο ευρώ. Το ερώτημα όμως είναι σε ποιο ευρώ, στο ευρώ της Γερμανίας και σε μια γερμανική Ευρώπη; Μήπως ήρθε η ώρα με νηφαλιότητα και ψυχραιμία να ξαναδούμε όλα τα πιθανά σενάρια;
«Νηφαλιότητα και ψυχραιμία θα συνιστούσα σε όσους εκστασιάζονται από τις παροτρύνσεις των Γερμανών βιομηχάνων που, όπως προφανώς θα γνωρίζετε, έχουν πρωτοστατήσει στη δημιουργία και τη στήριξη ενός νέου κόμματος “για την έξοδο από το ευρώ”.
Αντίστοιχα θα συνιστούσα το ίδιο σε όσους έχουν προσχωρήσει σε θέσεις Ομπάμα και ΔΝΤ - άλλος ακραιφνής εκπρόσωπος της μη γερμανικής Ευρώπης - αλλά και άλλων “εταίρων” και ανταγωνιστών από τα διάφορα ιμπεριαλιστικά μπλοκ. Γι' αυτά τα κόμματα το “έξω από το ευρώ”, όσο και το “πάση θυσία στο ευρώ” είναι η άλλη όψη του ίδιου κάλπικου νομίσματος.
Το μοναδικό ρεαλιστικό σενάριο το οποίο το ΚΚΕ καλεί το λαό μας να κάνει πράξη είναι αυτό της ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗΣ και από την Ευρωζώνη και από την Ευρωπαϊκή Ένωση με μονομερή διαγραφή του χρέους και των μνημονίων με μια και μοναδική προϋπόθεση: Ταυτόχρονα να αποκτήσει ο λαός - η κυβέρνησή του, η εξουσία του - τα εργαλεία εκείνα που θα μπορέσουν να ανακόψουν τον κατήφορο και την καταστροφή. Κι αυτά τα εργαλεία δεν είναι άλλα από την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, τον επιστημονικό πανεθνικό σχεδιασμό, από τους θεσμούς της λαϊκής εξουσίας, μόνης ικανής να πραγματοποιήσει ανάπτυξη σε όφελος του λαού και της νεολαίας, να κατανείμει πόρους, το εργατικό δυναμικό, να ικανοποιήσει τις διευρυμένες λαϊκές ανάγκες, να προωθήσει την αμοιβαία επωφελή ισότιμη συνεργασία με άλλες χώρες».
Οι Έλληνες πολίτες είναι αγανακτισμένοι με τα όσα μας συμβαίνουν την τελευταία τριετία, ωστόσο δεν εξεγείρονται, δεν «φωνάζουν», δεν διεκδικούν το δίκιο τους στο ίδιο μέτρο με τα δεινά που αντιμετωπίζουν. Έχετε απάντηση;
«Δυστυχώς η αγανάκτηση μένει εγκλωβισμένη στο φόβο, τη μοιρολατρία, την ανασφάλεια, συχνά σκοντάφτει στις αυταπάτες και τις ψεύτικες ελπίδες που καλλιεργούν κεφάλαιο, κράτος και κυβερνήσεις στον καθημερινό αγώνα για επιβίωση. Μετράμε και υπολογίζουμε την ιδεολογική τρομοκρατία που εξαπολύει η πλουτοκρατία στην εργατική συνείδηση με τα περί εθνικής υπόθεσης, προσωρινών θυσιών ή τα περί κατοχής… Μετράμε και υπολογίζουμε την κατάσταση του εργατικού κινήματος, που είναι πολύ πίσω από τις απαιτήσεις, δε βρίσκεται στο ύψος των περιστάσεων για να αντιμετωπίσει την πρωτόγνωρη επίθεση που δέχεται ο λαός. Αυτό είναι βασικό ζήτημα που βάζουμε για συζήτηση και προβληματισμό, ξέροντας ότι δεν εξαρτώνται φυσικά όλα από μας. Προϋπόθεση, να πεταχτούν οι συμβιβασμένες δυνάμεις από τα σωματεία, να μπουν νέες δυνάμεις στη δράση, να γίνουν γοργά βήματα για την ανασύνταξη του κινήματος».
Επομένως η Λαϊκή Συμμαχία που επιδιώκει το ΚΚΕ θα πάρει χρόνο;
«Η Λαϊκή Συμμαχία αφορά στο σήμερα, στα άμεσα καθήκοντα του Κόμματος. Είναι η πιο πλατιά πρόταση πολιτικής συμμαχιών που ενώνει τις λαϊκές δυνάμεις γιατί η βάση της συμμαχίας είναι μέσα στο λαό, απευθύνεται στους εργάτες, τους υπάλληλους, τους φτωχούς αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους, τους νέους, τις γυναίκες, ανεξαρτήτως των σημερινών πολιτικών τους πεποιθήσεων, ανεξάρτητα από το ποιος νιώθει "αριστερός" - "δεξιός", "μνημονιακός" – "αντιμνημονιακός".
Η Λαϊκή Συμμαχία υπερασπίζεται δικαιώματα, παλεύει για κατακτήσεις, έχει σαφή αντικαπιταλιστικό και αντιμονοπωλιακό προσανατολισμό, διεκδικεί την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων. Γι’ αυτό επιτίθενται στο ΚΚΕ, γιατί η πολιτική συμμαχιών του κινείται στο δρόμο της σύγκρουσης και της ρήξης με την εξουσία των μονοπωλίων».
Ποια είναι η θέση σας για τις απολύσεις στο Δημόσιο, με τον τρόπο που πάνε να γίνουν, αλλά και συμβασιούχων στο εξής; Τι προτείνετε;
«Στόχος των απολύσεων στο Δημόσιο είναι το χτύπημα του δικαιώματος στη σταθερή και μόνιμη δουλειά με δικαιώματα, η αντικατάσταση με νέους εργαζόμενους φτηνούς και μισοάνεργους. Την ίδια στιγμή ξεδιπλώνεται η γνωστή προπαγάνδα ότι για την καπιταλιστική κρίση και τις συνέπειες στο λαό φταίει το υπερτροφικό Δημόσιο, οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι επίορκοι, όχι ότι δεν υπάρχουν τέτοιοι, χρησιμοποιούνται όμως ως άλλοθι, μαζί με τις παθογένειες του κρατικού τομέα. Φυσικά υπάρχουν και τέτοιες, άλλωστε το αστικό κράτος από μόνο του είναι εχθρικό για το λαό, δε φτιασιδώνεται. Σκόπιμα κρύβουν ότι λείπουν και θα λείψουν, με τεράστιες συνέπειες για το λαό, χιλιάδες δάσκαλοι από τα σχολεία, γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό από τα νοσοκομεία, χιλιάδες εργαζόμενοι από άλλες δομές και υπηρεσίες. Αυτές τις ανάγκες δεν μπορεί να τις καλύψει το κράτος που είναι φτιαγμένο για να υπηρετεί τα μονοπώλια, αλλά το κράτος που θα πρέπει να οικοδομηθεί για να υπηρετεί το λαό».
Προφανώς σας προβληματίζει η πτώση των ποσοστών του ΚΚΕ στις εκλογές, όπως και η χαμηλή του κατάταξη στις δημοσκοπήσεις. Ποιες κινήσεις θα κάνετε για να τα αντιστρέψετε;
«Εμείς οι κομμουνιστές γνωρίζουμε καλά: Έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε σ’ αυτές τις συνθήκες με τον αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων, με πλήρη επίγνωση των δυσκολιών, που είναι δυσκολίες όχι μόνο για το ΚΚΕ, αλλά για όλο τον εργαζόμενο λαό. Η πρόκληση είναι να τα καταφέρουμε να πρωτοστατήσουμε στην οργάνωση του λαού, της νεολαίας παντού σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε λαϊκή γειτονιά, σχολείο και σχολή για να πάρει σήμερα ανάσες επιβίωσης ο λαός μας, η νεολαία, για να κερδίσει την ίδια τη ζωή αύριο. Γι’ αυτό θα δώσουμε τον καλύτερο μας εαυτό».
Ποια θα είναι στο εξής η σχέση σας με την κ. Παπαρήγα; Θα είναι μια συντρόφισσα σε σύνταξη ή θα είναι σύμβουλος στο πλευρό σας;
«Από την ερώτησή σας διαβλέπω ότι προσπαθείτε να αντιληφθείτε το ΚΚΕ με κριτήρια που ισχύουν για άλλα κόμματα του κατεστημένου. Στο ΚΚΕ δεν υπάρχει η έννοια της συνταξιοδότησης από τον αγώνα, ούτε του συμβουλάτορα για κανέναν. Αντίθετα υπάρχει η έννοια της συντροφικότητας, της συλλογικής συζήτησης και δράσης με βάση συγκεκριμένο καταμερισμό δουλειάς στα εκλεγμένα συλλογικά καθοδηγητικά όργανα, με στόχο την ιδεολογική και πολιτική ισχυροποίηση του Κόμματος. Εδώ ακριβώς βρίσκεται η μεγάλη και αδιαμφισβήτητη συμβολή της σ. Αλέκας Παπαρήγα, η οποία συνέβαλε και θα συνεχίσει να συμβάλει με την τεράστια πείρα της, από κοινού με άλλα στελέχη του Κόμματος».
