Αφού δεν μπορούν να απαντήσουν επί της ουσίας στην πολιτική κριτική του ΚΚΕ προς τον ΣΥΡΙΖΑ καταφεύγουν στην προσφιλή «αυριανική» τακτική της συκοφαντίας και του ψέματος, που αγγίζει τα όρια της πολιτικής αγυρτείας. Μια ακόμη απόδειξη της ΠΑΣΟΚοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ.
Γι' αυτό άλλωστε και σε δύο άρθρα - λίβελους της χτεσινής ΑΥΓΗΣ αναμασούν όλες τις χιλιοειπωμένες ανοησίες που ακούγονται και γράφονται εδώ και χρόνια εναντίον του ΚΚΕ από μέσα, κέντρα και παράκεντρα του συστήματος. «Το ΚΚΕ είναι αριστερό δεκανίκι της δεξιάς», «το 2008 το ΚΚΕ ευθυγραμμίστηκε με το σύστημα», «όλο το διάστημα του μνημονίου αυτοαποκλείστηκε από τους λαϊκούς αγώνες», «πωλεί τον "902" σε τμήματα του κεφαλαίου», «υποκαθιστά τα ΜΑΤ στο Σύνταγμα», «έχει βάλει το σοσιαλισμό στο εικονοστάσι», «έχει αναγνωρίσει τη ΝΕΡΙΤ» (!!!) και άλλα τέτοια φαιδρά και ψευδή.
Αλήθεια, από ποιους λαϊκούς αγώνες έλειψε το ΚΚΕ;
Μήπως από αυτούς στο λιμάνι του Πειραιά, τους οποίους ο Τσίπρας χαρακτήριζε «εξαλλοσύνες»; Μήπως από αυτούς στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, εναντίον των οποίων πριν από λίγες μέρες σε εκπομπή στο ΣΚΑΪ έριξε χολή ο βουλευτής της ΝΔ Μ. Κεφαλογιάννης και ο - κατά τ' άλλα - λαλίστατος εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, Π. Σκουρλέτης, που ήταν παρών, δεν έβγαλε άχνα;
Μήπως από τις δεκάδες απεργιακές μάχες, στις οποίες πρωτοστάτησαν αποκλειστικά τα σωματεία και οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ στρατευόταν με την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ και τα συνδικαλιστικά στελέχη του δήλωναν ασθένεια τη μέρα της απεργίας, για να μη χάσουν το μεροκάματο;
Είναι τέτοιος ο παροξυσμός των αρθρογράφων της ΑΥΓΗΣ που δε σέβονται ούτε τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων του «902», για την εξασφάλιση των οποίων μεταβιβάστηκε ο «902», παρά το γεγονός ότι ήταν για το ΚΚΕ ένα πολύτιμο μέσο διάδοσης των θέσεών του.
Ισως βέβαια και να απαιτούμε πολλά από αυτούς, αφού εδώ δεν σέβονται ούτε τον Χ. Φλωράκη, τον οποίο επικαλούνται με θράσος, για να στηρίξουν την ενσωμάτωσή τους στο σύστημα, όταν ήταν οι ίδιοι που τον πολέμησαν όσο ζούσε, στην προσπάθειά τους να διαλύσουν το ΚΚΕ.
Απ' ό,τι φαίνεται, όμως, στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν στερέψει από επιχειρήματα εναντίον του ΚΚΕ και βγάζουν από το ντουλάπι τις πιο αισχρές συκοφαντίες και ψέματα.
****
Για την ταμπακιέρα βέβαια τίποτε! Για την ουσία της κριτικής του ΚΚΕ ούτε κουβέντα.
Εμείς απλά θα την επαναλάβουμε, έτσι όπως τέθηκε και από την τελευταία συνέντευξη του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, την οποία και επικαλούνται οι αρθρογράφοι της ΑΥΓΗΣ.
Ζήτημα 1ον: Τι σχέση έχει με την αριστερά και κυρίως με τα λαϊκά συμφέροντα η θέση του Τσίπρα ότι η συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ είναι αδιαμφισβήτητη; Η ΕΔΑ, για παράδειγμα, την οποία επικαλέστηκε ο Τσίπρας, αποκαλούσε την ΕΟΚ «λάκκο των λεόντων».
Ζήτημα 2ον: Πόσο φιλολαϊκή είναι η αναφορά του ΣΥΡΙΖΑ στη συνέλευση του ΣΕΒ για την ανάγκη «νέας κοινωνικής συμφωνίας» κεφαλαίου - εργαζομένων, δηλαδή για ταξική συνεργασία; Και ας μην κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν στην ΑΥΓΗ. Η κριτική δεν αφορούσε τις συναντήσεις του ΣΥΡΙΖΑ με «οικονομικούς και πολιτικούς παράγοντες» και το «θεσμικό του ρόλο», αλλά το τι λέει και κυρίως για το τι δεσμεύεται, ως πιθανός αυριανός διαχειριστής, σε αυτές τις συναντήσεις.
Ζήτημα 3ον: Γιατί εξανίστανται στην ΑΥΓΗ για την κριτική του ΚΚΕ, ότι δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ φιλοδοξεί να εκπροσωπήσει τμήματα του κεφαλαίου και του συστήματος; Οι εγγυήσεις προς τον ΣΕΒ ότι μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να εγγυηθεί, καλύτερα από την κυβέρνηση, την καπιταλιστική ανάκαμψη τι είναι; Η στράτευση πίσω από το αίτημα του ΔΝΤ στο ζήτημα του χρέους, όταν είναι γνωστό ότι η όποια λύση για το χρέος «εντός των τειχών» θα συνοδευτεί από αντιλαϊκά μέτρα, τι είναι; Τα γεύματα με μεγαλοεπιχειρηματίες ή οι συναλλαγές σε δήμους, παραμονές εκλογών, οι οποίες καταγγέλλονται από στελέχη, οργανώσεις και συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, τι είναι;
Ζήτημα 4ον: Εχουν ή όχι πέσει γέφυρες συνεργασίας του ΣΥΡΙΖΑ με ΔΗΜΑΡ, ΑΝΕΛ, ΠΑΣΟΚ και άλλους ανεξάρτητους βουλευτές που, ενώ όλα αυτά τα χρόνια έχουν στηρίξει την αντιλαϊκή πολιτική, τώρα αρκεί ένα «όχι» σε ένα κυβερνητικό νομοσχέδιο για να θεωρηθεί ότι «χειραφετούνται από τη μνημονιακή πολιτική» και να ανοίξει ο δρόμος συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ; Και τι σχέση έχει αυτό με μια διακυβέρνηση υπέρ του λαού;
Αυτά τα ερωτήματα είναι αμείλικτα και όσο και αν προσπαθούν να τα αποφύγουν ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΑΥΓΗ, με συκοφαντίες και ψέματα σε βάρος του ΚΚΕ από τη μία και με προσχηματικά καλέσματα συνεργασίας από την άλλη, αργά ή γρήγορα θα κληθούν να δώσουν λόγο σε όλους όσοι αισθάνονται αριστεροί, ριζοσπάστες, αγωνιστές, ακόμη και σε όσους τρέφουν κάποιες - έστω και λιγοστές - προσδοκίες για τον ΣΥΡΙΖΑ.
***
Κύριοι της ΑΥΓΗΣ και του ΣΥΡΙΖΑ,
Το ΚΚΕ κάνει έντιμο πολιτικό αγώνα και αντιπαρατίθεται σκληρά, αλλά με επιχειρήματα και επί της ουσίας, στους πολιτικούς του αντιπάλους, μεταξύ των οποίων και ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν ακολουθεί τη χυδαία πρακτική άλλων, την οποία υιοθετείτε και εσείς σε βάρος του ΚΚΕ.
Το ΚΚΕ θα συνεχίσει να αντιπαλεύει την αντιλαϊκή πολιτική και να αποκαλύπτει όλους όσοι - στο όνομα της σωτηρίας του λαού - θέλουν να φέρουν την ίδια αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ και του κεφαλαίου από την πίσω πόρτα.
Με βάση, λοιπόν, όλα τα παραπάνω είναι ή δεν είναι προσχηματικές οι προτάσεις προς το ΚΚΕ για συνεργασία, όταν είναι γνωστό ότι η πολιτική του ΚΚΕ είναι στην αντίπερα όχθη από την ΕΕ και το βάρβαρο καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, όπου υποκλίνεται και ο ΣΥΡΙΖΑ;
Αλλωστε, τον υποκριτικό χαρακτήρα των προτάσεών τους το ομολογούν και οι ίδιοι πλέον. Πρόσφατα, σε κείμενο στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ γινόταν λόγος ότι κάθε πρόταση συνεργασίας στο ΚΚΕ είναι «προσχηματική» και «γραφική». Ο ίδιος ο αρθρογράφος της ΑΥΓΗΣ Γ. Κυρίτσης αυτοαποκαλύπτεται, γράφοντας: «Δηλαδή δεν πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ να απευθύνεται στο ΚΚΕ; Πρέπει αναγκαστικά. Αν όχι στη γραφειοκρατία του Περισσού στα μέλη και τους φίλους του Κόμματος».
Τι μεγαλύτερη απόδειξη χρειάζεται κάποιος για να αντιληφθεί ότι η «αναγκαστική», όπως γράφουν οι ίδιοι, πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ προς το ΚΚΕ γίνεται προς αναζήτηση αριστερού πιστοποιητικού στα ανοίγματα του ΣΥΡΙΖΑ προς το σύστημα και για την εξαπάτηση των φίλων του ΚΚΕ;
Πλέον, αυτές οι προτάσεις και οι αναφορές στην ηγεσία του ΚΚΕ μόνο ως προσβολή εκλαμβάνονται από τα μέλη και τους φίλους του Κόμματος. Γιατί, εκτός όλων των άλλων, η πολιτική του Κόμματος, την οποία υλοποιεί η Κεντρική Επιτροπή, έχει αποφασιστεί ομόφωνα από το 19οΣυνέδριο του ΚΚΕ και με συντριπτική πλειοψηφία (πάνω από 96%) από τα μέλη του ΚΚΕ.
