«Κατά τη διακριτική ευχέρεια» των τραπεζών η ρύθμισή τους, σύμφωνα με το κυβερνητικό νομοσχέδιο
Στόχος της κυβερνητικής ρύθμισης δεν είναι η ανακούφιση των αυτοαπασχολούμενων, αλλά η ενίσχυση της συγκέντρωσης της επιχειρηματικής πίτας
Συνθήκες για τη συγκέντρωση της επιχειρηματικής πίτας και των κερδών έρχονται να ενισχύσουν οι διατάξεις του υπό προώθηση κυβερνητικού νομοσχεδίου σχετικά με τα «κίνητρα για τη ρύθμιση χρεών μικρών επιχειρήσεων και επαγγελματιών και έκτακτες διαδικασίες ρύθμισης οφειλών επιχειρήσεων». Πρόκειται για τη ρύθμιση των «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων στις τράπεζες, σε συνδυασμό με πρόσθετες ρυθμίσεις επιχειρηματικών οφειλών προς την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία.
Τον πρώτο λόγο στη διαδικασία θα έχουν οι τράπεζες, οι οποίες θα έχουν τη «διακριτική ευχέρεια» της επιλογής των μέτρων «διευκόλυνσης», όπως αυτά ήδη προβλέπονται στον «Κώδικα Δεοντολογίας» που έχει καταρτίσει η Τράπεζα της Ελλάδας. Που προβλέπει «διευθέτηση» ανάλογα με το «επιχειρηματικό προφίλ» της κάθε επιχείρησης και αφορά σε «βιώσιμες» επιχειρήσεις. Παράλληλα, με άλλες διατάξεις προβλέπεται η σύντμηση στη διαδικασία πτώχευσης και εκκαθάρισης των επιχειρήσεων, προκειμένου να αποπληρωθούν οι κάθε είδους πιστωτές και για να καθαρίσει το πεδίο από τα κάθε είδους «βαρίδια».
Στις διατάξεις του νομοσχεδίου εμπίπτουν επιχειρήσεις με ετήσιο τζίρο μέχρι 2,5 εκατ. ευρώ (για τη χρήση του 2013) και με ύψος οφειλής προς τις τράπεζες μέχρι 500.000 ευρώ. Ταυτόχρονα προβλέπεται σωρεία προϋποθέσεων, όπως να μην έχουν υποβάλει αίτηση για την υπαγωγή τους στην πτωχευτική διαδικασία (ή να έχουν παραιτηθεί από αυτή), να συνεχίζουν την επιχειρηματική δραστηριότητά τους κ.ά. Οι τράπεζες, από την πλευρά τους, θα σχηματίζουν ειδικές πρόσθετες προβλέψεις στους ισολογισμούς τους, στη βάση των οποίων θα έχουν πρόσθετα φορολογικά μπόνους και εκπτώσεις, με την αφαίρεση της «χασούρας» από τα καθαρά έσοδα σε 10 ετήσιες δόσεις.
Η κεντρική κατεύθυνση του νομοσχεδίου αποτυπώνεται στη διάταξη που προβλέπει ότι «το χρηματοδοτικό ίδρυμα παρέχει την αιτούμενη διαγραφή και ρύθμιση κατά τη διακριτική του ευχέρεια, σύμφωνα με κριτήρια τα οποία επιλέγει για την αξιολόγηση της ικανότητας του αιτουμένου να αντεπεξέλθει στις ρυθμισθείσες υποχρεώσεις». Σε αυτό το πλαίσιο, οι τράπεζες μπορούν να ρυθμίζουν ή να διαγράφουν «υπό διαφορετικούς όρους ή και να αρνούνται τη διαγραφή» δανείων τα οποία ως τώρα θεωρούνται μη εξυπηρεςτούμενα, δηλαδή «κόκκινα». Ακόμη, με βάση και τον «Κώδικα Δεοντολογίας» μπορούν να συμμετάσχουν ως συνεταίροι των επιχειρήσεων.
Κατά τα λοιπά, η διαγραφή χρέους διαμορφώνεται ανάλογα με την «καθαρή περιουσιακή θέση» της εταιρείας, ενώ με βάση το προηγούμενο λόγος γίνεται για διαγραφή οφειλών στο 50% των συνολικών απαιτήσεων που έχουν οι τράπεζες. Οι υπαγόμενες επιχειρήσεις μπορούν στη συνέχεια να ενταχθούν και σε ρύθμιση τμηματικής διευκόλυνσης και πρόσθετων εκπτώσεων (20%) για οφειλές προς την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία. Να σημειωθεί ότι σε περίπτωση καθυστέρησης πάνω από 3 μήνες, και για οποιαδήποτε από τις ρυθμιζόμενες οφειλές, προκαλείται απώλεια των «ευεργετημάτων». Σε αυτή την περίπτωση το σύνολο των οφειλών γίνεται άμεσα ληξιπρόθεσμο και απαιτητό, σε μια εξέλιξη που επιταχύνει τα λουκέτα και την οριστική πτώχευση των πλέον αδύναμων κρίκων, όπως οι αυτοαπασχολούμενοι και οι μικρότερου μεγέθους επιχειρήσεις.
Ειδική «έκτακτη διαδικασία ρύθμισης υποχρεώσεων» προβλέπεται για εμπόρους. Εν προκειμένω προβλέπεται η συναίνεση τουλάχιστον του 50,1% των πιστωτών (τραπεζών και άλλων επιχειρηματιών), οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα να καταθέσουν στα δικαστήρια αίτηση πτώχευσης σε βάρος του οφειλέτη τους. Σε αυτή την περίπτωση αναστέλλονται οι τυχόν εκκρεμούσες αιτήσεις υπαγωγής σε «καθεστώς εξυγίανσης» ή κήρυξης πτώχευσης (άρθρα 99 και 100 του Πτωχευτικού Κώδικα). Δηλαδή αν μιά εμπορική επιχείρηση κινδυνεύει να πτωχεύσει με προσφυγή τραπεζών που χρωστάει ή άλλων επιχειρηματιών που τους χρωστάει για να προχωρήσει η πτώχευση χρειάζεται το 50.1% όλων αυτών. Με τη σύντμηση και των δικαστικών διαδικασιών προβλέπεται ο ορισμός «ειδικού διαχειριστή», ο οποίος το «συντομότερο δυνατόν» διενεργεί πλειοδοτικό διαγωνισμό για την εκποίηση του συνόλου του ενεργητικού της «υπό ειδική διαχείριση» επιχείρησης.
