Με την περίφημη «κοινωνική ατζέντα» ετοιμάζεται η κυβέρνηση να πορευτεί το επόμενο διάστημα, επιχειρώντας να εξαπατήσουν τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα.
Οι συνταξιούχοι που από την αρχή του 2015 θα παίρνουν σύνταξη 360 ευρώ - όπως προβλέπει ο νόμος Λοβέρδου - και που η σύνταξή τους πιο πριν θα έχει μειωθεί κατά 35% ακούνε ότι: «...το μεγαλύτερο κομμάτι του πρωτογενούς πλεονάσματος θα διατεθεί για τη στήριξη των χαμηλοσυνταξιούχων»...
Οι 1.500.000 και πλέον άνεργοι ακούνε ότι «...θα υπάρξει άμεση ένταξη περίπου 50.000 ανέργων σε επιμορφωτικά προγράμματα, με πρώτιστο στόχο τη στήριξη των οικογενειών χωρίς ούτε έναν εργαζόμενο»...
Οι 90.000 μικροκαταστηματάρχες που θα έχουν χρεοκοπήσει μόνο μέσα στο 2013 και οι δεκάδες χιλιάδες άλλοι που ήδη έχουν βάλει «λουκέτο» ακούνε ότι «...θα ενισχυθούν 10.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις μέσω του ΕΣΠΑ»...
Οι δεκάδες χιλιάδες ανασφάλιστοι που χρειάζονται για τους ίδιους και τα παιδιά τους δωρεάν ιατρική παρακολούθηση, νοσηλεία, περίθαλψη, φάρμακα όλο το χρόνο ακούνε ότι «...καθιερώνεται εισιτήριο ελεύθερης πρόσβασης Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας που θα παρέχει για 4 μήνες 3 δωρεάν επισκέψεις σε γιατρό του ΕΟΠΥΥ, εξωτερικά ιατρεία ή Κέντρα Υγείας και εξετάσεις σε διαγνωστικά κέντρα»...
Τα χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά που δεν έχουν θέρμανση επειδή δεν μπορούν να πληρώσουν ούτε ένα ευρώ για πετρέλαιο, ακόμα κι αν δεν είχε τέτοια φορολόγηση, ακούνε ότι «...υπάρχει ενδεχόμενο να μειωθεί ο φόρος στο πετρέλαιο θέρμανσης»...
Ανθρωποι που δεν έχουν ούτε για ένα πιάτο φαΐ, ακούνε ότι «μέχρι το τέλος του 2013 θα μοιραστούν τρόφιμα σε 800.000 ανθρώπους»...
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι υπάρχουν άνθρωποι που τέτοια προγράμματα μπορούν να τούς απαλύνουν κάπως την εξαθλίωση, ακριβώς γιατί η καπιταλιστική κρίση και η πολιτική της κυβέρνησης τούς έχει οδηγήσει σ' αυτήν. Δεν υπάρχει όμως και η παραμικρή αμφιβολία ότι τέτοιες «ατζέντες» έχουν περιστασιακό χαρακτήρα, δεν μπορούν να καλύψουν το σύνολο των πραγματικών αναγκών του λαού και γι' αυτό είναι «παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του». Ο εργαζόμενος και η οικογένειά του δεν έχουν ανάγκη από 5 μήνες δουλειά το χρόνο, από «αλά καρτ» 4μηνη ιατρική παρακολούθηση και μάλιστα χωρίς καμιά άλλη παροχή υπηρεσιών υγείας, όπως π.χ. νοσηλεία σε νοσοκομείο, μια σύνταξη των 360 ευρώ κι ένα πιάτο φαΐ από φιλανθρωπικές οργανώσεις. Ο εργαζόμενος έχει ανάγκη από μόνιμη δουλειά, δωρεάν υπηρεσίες Υγείας - Πρόνοιας, Παιδεία, Μόρφωση, Ψυχαγωγία, Αθλητισμό, Πολιτισμό. Δεν μπορούν οι λαϊκές οικογένειες να συμβιβαστούν με αυτά τα ψίχουλα και να προσδοκούν ψιχουλάκι ψιχουλάκι, μέρα τη μέρα για να ζήσουν και να μεγαλώσουν παιδιά. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να συμφιλιωθούν με την εξαθλίωση, με το «και μη χειρότερα». Δεν μπορεί να είναι αυτό το μέλλον για τα εργατικά νοικοκυριά που με το αίμα και τον ιδρώτα τους παράγουν όλο τον πλούτο στην κοινωνία που τον απολαμβάνουν τα αφεντικά, οι τραπεζίτες, οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές. Γι' αυτό σήμερα ο λαός πρέπει να παλέψει ενάντια στα μέτρα της κυβέρνησης που του τσακίζουν τη ζωή, με στόχο να απαλλαγεί μια και καλή από τους εκμεταλλευτές του που στον καπιταλισμό πάντα θα φροντίζουν να τον ταΐζουν με μερικά ψίχουλα που ίσως να μην αρκούν ούτε για την επιβίωση...
