Ως μέτρα «έξω από το πλαίσιο του ευρωπαϊκού πολιτισμού» παρουσίασε ο Αλ. Τσίπρας τις αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις, παρότι αποτελούν κεντρική κατεύθυνση της ΕΕ πολύ πριν από την κρίση
Ομιλία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματός του
Στο διαγκωνισμό του με τον Αντ. Σαμαρά για το ποιος είναι ικανότερος να διαχειριστεί την έξοδο απ' την κρίση και την αναιμική ανάκαμψη υπέρ των επιχειρηματικών ομίλων, ο Αλ. Τσίπρας ανέσυρε, χτες, μιλώντας στην ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, τις κατηγορίες για διαπραγματευτική υστέρηση της κυβέρνησης, για «φαύλο» και «σάπιο πολιτικό προσωπικό».
Από θέση θιασώτη της ΕΕ απάντησε στα διλήμματα που θέτει ο Αντ. Σαμαράς χαρακτηρίζοντάς τα «ανόητα» και δηλώνοντας σε ό,τι αφορά την υποψηφιότητά του για την προεδρία της Κομισιόν πως «σκοπεύουμε να αξιοποιήσουμε όλους τους τρόπους (...) για να αναβαθμίσουμε τη διαπραγματευτική δυνατότητα της χώρας», για λογαριασμό των αστικών συμφερόντων απ' τη σκοπιά των οποίων και μόνο διεξάγονται οι διαπραγματεύσεις στα ευρωενωσιακά διαβούλια.
Στο πλαίσιο αυτό κατηγόρησε τον Αντ. Σαμαρά ότι αν και βρέθηκε στο Ευρωκοινοβούλιο «αντί να αξιοποιήσει τις δηλώσεις κορυφαίων στελεχών της ΕΕ και της Κομισιόν και του ΔΝΤ για λάθος πολλαπλασιαστές, για λάθος συνταγή, αντί να αξιοποιήσει αυτή καθεαυτή την ίδια την έρευνα που διεξάγεται μέσα στο ευρωπαϊκό θεσμικό πλαίσιο, για να πει "ως εδώ", δεν είπε κουβέντα (...) Ο πρωθυπουργός φάνηκε κατώτερος των περιστάσεων. Κατώτερος των απαιτήσεων και των προσδοκιών»!
Ο Αλ. Τσίπρας, προσπαθώντας να κρύψει ότι η στρατηγική της ΕΕ υπέρ των μονοπωλίων, εφαρμόζεται σε όλα τα κράτη - μέλη της, παρουσίασε ως εξαίρεση την Ελλάδα και τις «"διαρθρωτικές" αλλαγές που γύρισαν τη χώρα πίσω στη δεκαετία του '50»! Κατήγγειλε ότι «όλα όσα συμβαίνουν τα τελευταία τρία χρόνια στη χώρα μας είναι έξω από το πλαίσιο του ευρωπαϊκού πολιτισμού», όταν τα μέτρα που παίρνονται υπάρχουν ως κατεύθυνση στις ευρωενωσιακές Συνθήκες πολλά χρόνια πριν την κρίση, ήδη από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, που είχε αποδεχθεί και ψηφίσει ο βασικός πυρήνας του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ.
Για λογαριασμό της αστικής τάξης διαμαρτυρήθηκε και για τα λεγόμενα του Ο. Ρεν, λέγοντας πως «όλα όσα έγιναν στην Ελλάδα είχαν ένα και μοναδικό στόχο: Οχι τη σωτηρία της ελληνικής οικονομίας, αλλά τη σωτηρία των ισχυρών ευρωπαϊκών κρατών και των ευρωπαϊκών τραπεζών». Και προσήψε στην κυβέρνηση «παράδοση χωρίς αντίσταση και χωρίς ίχνος διαπραγμάτευσης στις ανορθολογικές ορέξεις της τρόικας», προσπερνώντας την άλλη παραδοχή του Ο. Ρεν, που είναι και απτή πραγματικότητα, ότι τα μέτρα συναποφασίζονται στην ΕΕ απ' τις κυβερνήσεις των κρατών - μελών της.
Με αφορμή τις αποκαλύψεις για το σκάνδαλο του ΤΤ κατηγόρησε τις τράπεζες ότι δανειοδοτούν επιχειρήσεις της αρεσκείας τους και ζήτησε να γίνει άμεσα έλεγχος σε όλα τα επισφαλή δάνεια, όπως και στα δάνεια που έχουν πάρει πολιτικά κόμματα και ΜΜΕ. Απείλησε, μάλιστα, για να εμφανίσει εμμέσως το κόμμα του ως πρωτεργάτη της κάθαρσης, πως με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ «θα διερευνηθούν όλες οι αποφάσεις, θα κληθούν όλοι οι υπεύθυνοι να δώσουν λόγο για τις ενέργειες αυτές».
Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε πως δεν πρόκειται να υπογράψει, αν του ζητηθεί, «για τη συνέχεια των μνημονίων της καταστροφής και της εξάρτησης» και πως «εμείς δεσμευόμαστε και υποχρεωνόμαστε απέναντι στον ελληνικό λαό», αποκρύβοντας όμως τη δέσμευσή του στη στήριξη του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, της ανταγωνιστικότητας, της ανάκαμψης της καπιταλιστικής οικονομίας, τη δέσμευσή του στο στρατηγικό πλαίσιο της ΕΕ και του ευρώ.
Απευθυνόμενος στο εσωκομματικό ακροατήριο, λίγες μέρες μετά την αποχώρηση του Π. Τατσόπουλου απ' την ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλ. Τσίπρας διαμήνυσε: «Είμαστε το πιο δημοκρατικό πολιτικό υποκείμενο. Αυτό δε σημαίνει, όμως, ότι δεν υπάρχει η έγνοια της αυτοπροστασίας. Της συλλογικής προστασίας της προσπάθειάς μας και της συλλογικής μας αξιοπρέπειας. Φαινόμενα εκφυλιστικά, φαινόμενα απαξιωτικά της συλλογικής προσπάθειας, από εδώ και στο εξής δεν μπορεί να γίνονται αποδεκτά από τη συλλογικότητα, όχι από τις ηγεσίες. Εχουμε ευθύνη και χρέος συλλογικά να προστατέψουμε την κοινή προσπάθεια, να αντιστοιχηθούμε με το ύψος των περιστάσεων».
