Στα «γεμάτα» μπαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ στις ενδοαστικές αντιπαραθέσεις για το ποιο μείγμα διαχείρισης και ποια ρύθμιση του χρέους μπορεί να υπηρετήσουν καλύτερα τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Το γεγονός αυτό αποτυπώθηκε και χτες με αφορμή την επίσκεψη στην Ελλάδα της αντιπροσωπείας της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων του Ευρωκοινοβουλίου που εξετάζει το ρόλο της τρόικας: Στις παρεμβάσεις του ο ΣΥΡΙΖΑ πρόβαλε ξανά τη θέση του για «κούρεμα» μέρους του χρέους και σύνδεση της αποπληρωμής του υπόλοιπου με την πορεία της καπιταλιστικής ανάκαμψης («ρήτρα ανάπτυξης»), ενώ, για άλλη μια φορά, αποσύνδεσε τις μνημονιακές πολιτικές απ' τη στρατηγική της ΕΕ υπέρ των μονοπωλίων, εξωραΐζοντας το ρόλο της λυκοσυμμαχίας, καθώς και του Ευρωκοινοβουλίου που έχει εγκρίνει με την ψήφο του τη στρατηγική αυτή.
Ολα αυτά ενώ το ίδιο το «σχέδιο έκθεσης» της εν λόγω επιτροπής του Ευρωκοινοβουλίου, καθώς και οι παρεμβάσεις των εισηγητών της επιβεβαιώνουν ότι η σύστασή της αφενός σχετίζεται με τις ενδοαστικές αντιθέσεις - τόσο στο εσωτερικό της ΕΕ, όσο και με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα - και αφετέρου αξιοποιείται στην προσπάθεια αποπροσανατολισμού των λαών σε ό,τι αφορά την αιτία των βασάνων τους και στο ποια είναι η διέξοδος από αυτά.
Αποκαλυπτικό είναι το non paper που διένειμε ο ΣΥΡΙΖΑ, με το οποίο καλείται η επιτροπή να πάρει σαφή θέση απέναντι στις βασικές προτάσεις για το χρέος που απηχούν διαφορετικά τμήματα της αστικής τάξης: «Στην παράγραφο 2 - αναφέρει - εντοπίζουν τη "μη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών της Ελλάδας" ως το βασικό αίτιο για την υιοθέτηση του Μνημονίου. Παραμένει το ερώτημα εάν σήμερα, με το λόγο δημόσιου χρέους προς ΑΕΠ στο 176%, δηλαδή, περίπου, κατά 50% αυξημένο σε σύγκριση με το 2009, οι δύο συνεισηγητές θεωρούν το δημόσιο χρέος της χώρας βιώσιμο. Εάν όχι, ποια εκδοχή προκρίνουν οι ίδιοι για την οριστική και αποτελεσματική αποκατάσταση της βιωσιμότητάς του: τη διευκόλυνση της εξυπηρέτησής του, σύμφωνα με την απόφαση του Eurogroup στις 27.11.2012, με παραμετρικές αλλαγές στο προφίλ του (περαιτέρω μείωση των επιτοκίων, κ.λπ.) ή την οργανωμένη διαγραφή μέρους της ονομαστικής αξίας του και "ρήτρα ανάπτυξης" στην αποπληρωμή του υπόλοιπου, ως μέρους ευρύτερης λύσης για την υπερχρέωση της Ευρωζώνης - ενδεχομένως στο πλαίσιο μιας "Ευρωπαϊκής Διάσκεψης για το Χρέος";».
Στο σημείο αυτό εκτός των άλλων νομιμοποιούν και την προπαγάνδα σύμφωνα με την οποία τα αντιλαϊκά μέτρα πάρθηκαν για το νοικοκύρεμα των δημόσιων οικονομικών, μάλιστα ρωτούν την επιτροπή αν θεωρεί «ότι οι καταστροφικές κοινωνικές επιπτώσεις των μνημονιακών πολιτικών ήταν το αναγκαίο ή αναπόφευκτο κόστος για τη μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων» κι αν πιστεύει ότι «η υφεσιακή λιτότητα πέτυχε ως συνταγή δημοσιονομικής εξυγίανσης».
Νωρίτερα χτες, δηλώσεις για το θέμα έκανε και ο Αλ. Τσίπρας υμνολογώντας το Ευρωκοινοβούλιο - τον «πιο δημοκρατικό ευρωπαϊκό θεσμό» όπως ανέφερε - για την πρωτοβουλία και κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι δεν άνοιξε συζήτηση, όπως ζήτησε ο ΣΥΡΙΖΑ, ανάμεσα στα μέλη της επιτροπής και τις εμπλεκόμενες κοινοβουλευτικές επιτροπές σε πλήρη σύνθεση.
Μίλησε ακόμα για «θεσμικές αντιδημοκρατικές εκτροπές που συνέβησαν για να επιβληθεί η καταστροφή του μνημονίου», υποστηρίζοντας ούτε λίγο ούτε πολύ ότι το μνημόνιο επιβλήθηκε κατά παρέκκλιση της αστικής δημοκρατίας και των θεσμών της, που αντανακλούν την αστική εξουσία κατ' επιταγή της οποίας πάρθηκαν τα μέτρα που γονάτισαν το λαό.
Προανήγγειλε εξεταστική επιτροπή όταν ο ΣΥΡΙΖΑ γίνει κυβέρνηση κι ακόμα ότι «θα αποδοθούν οι ευθύνες εκεί όπου ανήκουν». Στην πραγματικότητα, βέβαια, οι πολιτικές επιλογές τις οποίες καταγγέλλει κινούνται στο ίδιο πλαίσιο στρατηγικής στο οποίο κινείται και ο ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο ορίζεται απ' τη συμμετοχή της χώρας στην ΕΕ, την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων.
Οχι τυχαία μάλιστα, με το χτεσινό του non paper, ο ΣΥΡΙΖΑ ουσιαστικά ασκεί κριτική στην κυβέρνηση από θέση υπεράσπισης των περιβόητων «Ζαππείων» του Σαμαρά! Αναφερόμενος στις απαντήσεις που έδωσε η κυβέρνηση στο ερωτηματολόγιο της επιτροπής, καταγγέλλει ότι «ο ίδιος ο κ. Σαμαράς ενταφιάζει στην πλήρη ανυποληψία τα Ζάππεια που εκείνος αριθμούσε».
