Επιβεβαιώνεται ο επικίνδυνος ρόλος όσων έκαναν λόγο για «εκθέσεις - καταπέλτες»...
Με μεγάλη πλειοψηφία, όπως αναμενόταν, υπερψηφίστηκαν χτες από την Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου οι δύο περιβόητες εκθέσεις γύρω από το ρόλο και τα πεπραγμένα της τρόικας στις χώρες που υπάγονται σε «μηχανισμούς στήριξης» (Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Κύπρος). Παράλληλα με την επιχείρηση αποπροσανατολισμού των λαών που στήθηκε γύρω από αυτές τις εκθέσεις, κοινή συνισταμένη της σχετικής συζήτησης αποτέλεσαν οι προβληματισμοί γύρω από το μείγμα της αντιλαϊκής πολιτικής που θα εφαρμοστεί, στο πλαίσιο των γενικότερων ανασχεδιασμών στο εσωτερικό της ΕΕ και της διαπάλης με την πλευρά του ΔΝΤ.
Το πρώτο ψήφισμα βασίζεται στην έκθεση που συνέταξαν για την Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων ο αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου και επιφανές στέλεχος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Ο. Κάρας, από κοινού με τον Γάλλο σοσιαλδημοκράτη Λ. Χ. Νγκονγκ, Η έκθεση Κάρας - Νγκονγκ ξεκινούσε από την κοινή διαπίστωση ότι η σύσταση της τρόικας έγινε με «συνοπτικές διαδικασίες και χωρίς δημοκρατική νομιμοποίηση», σημειώνοντας ωστόσο ότι δεν υπήρχαν τότε εναλλακτικές. Το τελικό ψήφισμα εστιάζει στη «θέσπιση σαφών, διαφανών και δεσμευτικών κανόνων» που θα διέπουν τις «διαδικασίες των θεσμικών οργάνων και την κατανομή των καθηκόντων τους» και συνιστά τη «συμμετοχή του ΔΝΤ μόνο εάν είναι απολύτως απαραίτητο, με παρουσία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας μόνο ως σιωπηλού παρατηρητή». Στο διά ταύτα, συνιστάται η αντικατάσταση του ρόλου της τρόικας από ένα «Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο», πρόταση που θα πρέπει να κατατεθεί από την Κομισιόν στο τέλος του 2014.
Το δεύτερο ψήφισμα αφορά στις επιπτώσεις των μνημονίων στην απασχόληση, με εισηγητή εκ μέρους της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, τον Ισπανό σοσιαλδημοκράτη Α. Σέρκας, γνωστό από τις περιβόητες «Εκθέσεις Σέρκας» του 2005 και του 2013, που συνέβαλαν στη διάλυση των εργασιακών σχέσεων στην ΕΕ, αφού δίνουν το δικαίωμα στις επιχειρήσεις να εφαρμόζουν ωράριο μέχρι 13 ώρες τη μέρα για 6 μέρες τη βδομάδα, δηλαδή 78 ώρες τη βδομάδα, ενώ απελευθερώνουν εντελώς τα ωράρια εργασίας...
Ο εν λόγω σοσιαλδημοκράτης, σε πρόσφατες δηλώσεις του, απέδωσε στην τρόικα το χαρακτηρισμό «χασάπηδες», ωστόσο και οι δύο εκθέσεις θεωρούν ότι η τρόικα παρά τα όσα της προσάπτουν «έσωσε τις οικονομίες».
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζητεί από την Επιτροπή και το Συμβούλιο να εξετάζουν τις «κοινωνικές ανισορροπίες και τη διόρθωσή τους με την ίδια προσοχή με την οποία εξετάζουν τις μακροοικονομικές ανισορροπίες», δηλαδή με τις διαδικασίες που προβλέπονται στο «ευρωπαϊκό εξάμηνο» και στο πλαίσιο της μόνιμης και ενισχυμένης δημοσιονομικής εποπτείας που ισχύει για όλα ανεξαιρέτως τα κράτη της ΕΕ, είτε υπάγονται σε μνημόνια είτε όχι.
Μπ. Αγγουράκης: Εκστρατεία εξωραϊσμού της ΕΕ από το Ευρωκοινοβούλιο
Την επιχείρηση χειραγώγησης λαϊκών συνειδήσεων από την ΕΕ, τις αστικές κυβερνήσεις και τους πολιτικούς εκπροσώπους των μονοπωλίων, δύο μήνες πριν τις ευρωεκλογές, κατήγγειλε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Μπάμπης Αγγουράκης, στην τοποθέτησή του στη συζήτηση σχετικά με «το ρόλο και τη λειτουργία της τρόικας», στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου.
Μεταξύ άλλων υπογράμμισε: «Οι εκθέσεις του μεγάλου συνασπισμού των μονοπωλίων στο Ευρωκοινοβούλιο - Λαϊκό Κόμμα, Σοσιαλδημοκράτες Φιλελεύθεροι - εντάσσονται στη χυδαία επιχείρηση χειραγώγησης λαϊκών συνειδήσεων, εξωραϊσμού των μονοπωλίων, της ΕΕ, των αστικών κυβερνήσεων και των κομμάτων του κεφαλαίου στα κράτη - μέλη, για την αντιλαϊκή επίθεση που έχουν εξαπολύσει συντονισμένα ενάντια στην εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα.
Τα άγρια αντιλαϊκά μέτρα έχουν τη σφραγίδα της ΕΕ, των αστικών κυβερνήσεων, του πολιτικού προσωπικού των μονοπωλίων στα εθνικά κοινοβούλια και το Ευρωκοινοβούλιο, που από κοινού τα σχεδίασαν, τα στήριξαν και τα επιβάλλουν.
Οι εκθέσεις αφήνουν έκθετους και όσους στην ίδια γραμμή εξωραϊσμού της ΕΕ, έκαναν λόγο για δήθεν "κόλαφο" του Ευρωκοινοβουλίου για την τρόικα. Οσους επιχειρούν να εγκλωβίσουν από άλλο δρόμο, ριζοσπαστικές διαθέσεις αμφισβήτησης του αντιδραστικού οικοδομήματος της ΕΕ. Το αστικό πολιτικό προσωπικό γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν υπάρχει πλέον ανάγκη για τρόικα και "μνημόνια", αφού αυτά έχουν ενσωματωθεί στη νομοθεσία της ΕΕ, στην οποία πρωτοστάτησε το Ευρωκοινοβούλιο, για τη διασφάλιση της κερδοφορίας των μονοπωλίων.
Γι' αυτό οι εργαζόμενοι πρέπει να τιμωρήσουν σκληρά τα κόμματα του κεφαλαίου και του ευρωμονόδρομου στις εκλογές.
Να ενισχύσουν το ΚΚΕ παντού, να δυναμώσουν την αντιμονοπωλιακή, αντικαπιταλιστική πάλη της Λαϊκής Συμμαχίας, για να αποτινάξουν τα δεσμά των μονοπωλίων και της ΕΕ, τη μονομερή διαγραφή του χρέους, με τον εργαζόμενο λαό κυρίαρχο στην εξουσία και την οικονομία».
