Της Κικής Αλεξάνδρου
Μια σούπα, με πολιτική θέση «λίγο απ’ όλα», με σαφή υποταγή στην ΕΕ και βιτρίνα το στυλ αλά Στιβ Τζομπς όταν παρουσίαζε νέα επιτεύγματα της «Apple», είναι το «ποτάμι» του Σταύρου Θεοδωράκη, που χτες ανακοίνωσε το βασικό του κορμό και θα συμμετάσχει με ψηφοδέλτιο στις ευρωεκλογές.
Ένα κόμμα θολό, στο οποίο χωράνε όλοι, το οποίο, όπως λέει, επιδιώκει να «κλέβει ιδέες και από την αριστερά και από τη φιλελεύθερη παράταξη», δηλαδή τσιμπολογάει προτάσεις από εδώ και από εκεί για να τις εντάξει σε ένα πρόγραμμα κομμένο και ραμμένο στη στρατηγική της ΕΕ. Δηλαδή μια από τα ίδια. Εξάλλου, ο Στ. Θεοδωράκης στη χτεσινή του συνέντευξη Τύπου, εμφάνισε ως συνεκτικό στοιχείο του κόμματός του τις ιδέες της ΕΕ, διευκρίνισε ότι «είναι προσανατολισμένο στην Ευρώπη», ότι «υπερασπιζόμαστε την Ευρώπη. Και στις στρατηγικές επιλογές η οπτική δεν πρέπει να είναι του Έλληνα, αλλά του Ευρωπαίου». Δηλαδή, υποταγή στις επιλογές της ιμπεριαλιστικής ΕΕ και των μονοπωλίων, σε αυτήν την πολιτική δηλαδή που έχει φέρει το λαό στην φριχτή κατάσταση που ζει σήμερα. Προφανώς, από τη στιγμή που το «ποτάμι» κινείται σε αυτή τη στρατηγική, μπορεί να χωρέσει θέσεις από κόμματα του συστήματος, καθώς δε διαφοροποιείται στην ουσία από αυτά. Αυτό που παρουσιάζεται με μεταμοντέρνο ύφος, κρύβει τις ίδιες φθαρμένες ιδέες που έχουν οδηγήσει το λαό στη σημερινή κατάσταση.
Εκείνο που φαίνεται ότι επιδιώκεται με αυτό το σχήμα, είναι να δημιουργηθεί άλλο ένα κομματίδιο – αερόσακος για τη ριζοσπαστικοποίηση των λαϊκών στρωμάτων, άλλο ένα κομματίδιο – μπαλαντέρ για πιθανές συνεργασίες με τον έναν ή τον άλλο πόλο του νέου διπολισμού. Ένα κόμμα – διαθέσιμο για συνεργασίες. Εξάλλου, είπε ο Στ. Θεοδωράκης, ότι στόχος του «ποταμιού» είναι να συμβάλουν «με την ενότητα των διαφορετικών» ώστε να προκύψει μια πλειοψηφία 50% με συνεργασίες. Με ποιους θα συνεργαστεί; Με όποιους χρειαστούν μια τσόντα, από τους πυλώνες του νέου διπολισμού, ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ. Γι’ αυτό άλλωστε και με τη διακήρυξη αφήνει πόρτες ανοιχτές και με τους δυο. Ένα τέτοιο σχήμα είναι πλήρως ενταγμένο στις διεργασίες στο αστικό πολιτικό σύστημα που μόνο στόχο έχουν τη σταθεροποίησή του, τον εγκλωβισμό του λαού σε κόμματα «μια από τα ίδια».
Εξάλλου, το προφίλ που επιχειρεί να φτιάξει ο Στ. Θεοδωράκης είναι εκείνο ενός κόμματος χωρίς «πολιτικούς», δηλαδή ενός κόμματος που αποτελείται από ανθρώπους που τάχα «δεν ευθύνονται» για τη σημερινή κατάσταση. Στην πραγματικότητα, είναι ένα κόμμα που έρχεται να δώσει κομματική οντότητα στη λογική που κατατάσσει συλλήβδην τα πολιτικά κόμματα στο σάπιο πολιτικό σύστημα και βλέπει ως διέξοδο να δοθεί ο ρόλος των πολιτικών σε μη πολιτικούς (ως επάγγελμα). Και υπογραμμίζουμε το «μη πολιτικούς» κατ’ επάγγελμα, γιατί πολλοί από αυτούς που συμμετέχουν στον κορμό του «ποταμιού» - όπως και ο «ηγέτης» του - έχουν πολλάκις δώσει πολιτικά διαπιστευτήρια, τασσόμενοι με συγκεκριμένες πολιτικές θέσεις και κόμματα, τα οποία ανήκουν σε αυτό που λέμε «μεδούλι» του σημερινού σάπιου πολιτικού συστήματος. Φθαρμένα υλικά σε νέο περιτύλιγμα, δηλαδή.
Στην κινούμενη άμμο του πολιτικού σκηνικού, η μόνη ψήφος που δε θα μεταλλαχτεί στην πορεία, είναι η ψήφος στο ΚΚΕ. Γιατί το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα για το οποίο ο λαός μπορεί να είναι βέβαιος ότι μετά τις εκλογές δε θα μετατρέψει την ψήφο του σε στήριξη σε έναν από τους δυο πόλους, ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ. Η ψήφος στο ΚΚΕ μένει υπέρ του λαού. Δεν μετατρέπεται εκ των υστέρων σε ψήφο σε κάποιο κόμμα του ευρωμονόδρομου.
