Ο Αλ. Τσίπρας παραχώρησε συνέντευξη σε σουηδική εφημερίδα. Απ' όσα έγιναν γνωστά, παραδέχτηκε ότι δε θα είναι πολύ εύκολο να αυξηθεί ο κατώτατος μισθός από τα 520 στα 750 ευρώ, ενώ διαβεβαίωσε για την πρόθεσή του η Ελλάδα να κρατήσει ισοσκελισμένο τον προϋπολογισμό της και, μάλιστα, εξέφρασε την πεποίθηση «θα αποκτήσει την εμπιστοσύνη των αγορών με ισοσκελισμένο προϋπολογισμό για 4 - 5 χρόνια».
Ως εδώ ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ δε λέει κάτι που δε γνωρίζουμε. Λέει όσα πρέπει να πει και κυρίως να πράξει ένας συνεπής πολιτικός εκπρόσωπος της αστικής τάξης. Οι ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί είναι προϋπόθεση για να ανακτηθεί η εμπιστοσύνη των αγορών, η ύπαρξή τους προϋποθέτει σφαγιασμό δικαιωμάτων και δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα, μονιμοποίηση της επίθεσης στο λαό. Κάτι που οι ...αγορές πολύ εκτιμούν, αφού σωστά τα ερμηνεύουν ως στοιχείο εκ των ων ουκ άνευ για την κερδοφορία και ανταγωνιστικότητα της καπιταλιστικής οικονομίας.
Τι σχέση έχουν όμως με το σοσιαλισμό στόχοι που αποσκοπούν στο να ενισχύσουν τον αντίπαλό του, τον καπιταλισμό; Εχουν, λέει ο Τσίπρας και εξηγεί ότι το όραμά του παραμένει ο σοσιαλισμός, αλλά θα χρειαστεί χρόνο για να υλοποιηθεί και προσθέτει: «Αν θέλουμε σοσιαλισμό πρέπει να μπορούμε να σταθούμε πρώτα στα δικά μας πόδια. Οταν είμαστε έτοιμοι. Πρώτα πρέπει να ξεπεράσουμε την κρίση, κερδίζοντας την εμπιστοσύνη των αγορών με ισοσκελισμένο προϋπολογισμό, κάτι που θα χρειαστεί τέσσερα έως πέντε χρόνια»!!! Τι πρωτότυπη σκέψη... Λες και δεν ήταν εκατοντάδες οι σοσιαλδημοκράτες κάθε απόχρωσης που προσπαθούσαν να πείσουν από τις αρχές του 20ού αιώνα το εργατικό κίνημα ότι με κάποιον ανεξήγητο ... μαγικό τρόπο ο καπιταλισμός θα μετεξελιχθεί σε σοσιαλισμό...
Είναι μπεσαλής ο Τσίπρας. Δεν καταδέχεται να χτυπήσει έναν αντίπαλο σε κρίση. Πρώτα θα τον γιατροπορέψει, θα τον δυναμώσει και μετά θα τον πολεμήσει, θα τον νικήσει και θα εγκαθιδρύσει σοσιαλισμό.
Κάτι αντίστοιχο δηλώνει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι θα κάνει με την ΕΕ. Αντιγράφουμε από φυλλάδιό του: «Οραματιζόμαστε μια Ευρώπη πρωτοπόρο στη διερεύνηση του σοσιαλισμού του 21ου αιώνα.
Η αλλαγή είναι εφικτή. Το έδαφος είναι πρόσφορο. Οι λαοί σήμερα διψούν για αλλαγή και είναι στο χέρι τους να την επιβάλουν. Ιδιαίτερα οι λαοί του Νότου που υφίστανται την πιο άγρια λιτότητα. Ο εναλλακτικός δρόμος υπάρχει. Η Ευρωπαϊκή Διάσκεψη για το Χρέος και η αντιμετώπιση της κρίσης με αλληλεγγύη, ανάπτυξη και κοινωνική δικαιοσύνη αποτελούν τη μοναδική πραγματικά βιώσιμη λύση».
Η φαιδρότητα είναι ευθέως ανάλογη του καιροσκοπισμού τους. Η μόνη σχέση που έχουν με το σοσιαλισμό είναι η δήλωση αποκήρυξής του ενώπιον των μονοπωλίων που τους κατέταξε αυτόματα στους πολέμιους του οράματος να ζήσουν μια μέρα οι λαοί όπως τους αξίζει.
