1. Η ΚΕ χαιρετίζει τα χιλιάδες μέλη, τους οπαδούς του Κόμματος και της ΚΝΕ, τους συνεργαζόμενους, τους ψηφοφόρους, που έδωσαν τη μάχη, συστρατεύτηκαν και συνέβαλαν στην ενίσχυση του ΚΚΕ. Η μάχη δόθηκε ενιαία σε όλη τη χώρα, με το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ στις ευρωεκλογές της 25ης Μάη, με τα ψηφοδέλτια της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, τόσο στον πρώτο γύρο στις 18 Μάη, όσο και στο δεύτερο γύρο στις 25 Μάη.
Στις ευρωεκλογές, το ΚΚΕ σημείωσε άνοδο σε ποσοστά (6,1%) και ψήφους (347.817), σε σχέση με το εκλογικό ποσοστό (4,5%) και τις ψήφους (277.227) του Ιούνη του 2012, εκλέγοντας 2 ευρωβουλευτές.
Επίσης, κέρδισε τους δήμους σε Πάτρα, Χαϊδάρι, Πετρούπολη και Ικαρία. Σημείωσε άνοδο και στις 13 Περιφέρειες, φτάνοντας το 8,8% και 498.573 ψήφους. Ανοδο σημείωσε σε 214 δήμους και σε 50 δήμους το ποσοστό του ξεπέρασε το 10%.
Τα ποσοστά αυτά του ΚΚΕ για τις ευρωεκλογές και τις περιφερειακές - δημοτικές εκφράζουν τάση επανασυσπείρωσης γύρω από το ΚΚΕ και απήχησης των θέσεών του σε νέους ψηφοφόρους. Εκφράζουν, επίσης, σε ένα ποσοστό, αποδοχή της θεμελιακής θέσης του ΚΚΕ ενάντια στην ΕΕ, στα μονοπώλια και τις κυβερνήσεις που στηρίζουν τον ευρωμονόδρομο. Προκύπτει άμεσα η αναγκαιότητα της σύσφιξης των σχέσεων του Κόμματος, από την Κεντρική Επιτροπή έως την κάθε Κομματική Οργάνωση, με όλους αυτούς τους εργαζόμενους που έκαναν το βήμα, βρέθηκαν στο πλάι του ΚΚΕ, το ενίσχυσαν στις εκλογές.
Οι Κομματικές Οργανώσεις μαζί με τους φίλους και συνεργαζόμενους θα συζητήσουν συμπεράσματα και μια πλούσια πείρα που αποκτήθηκε μέσα από τη μάχη και, ταυτόχρονα, τρόπους και στόχους οργάνωσης της πάλης, συσπείρωσης του λαού για τη φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση.
2. Με το εκλογικό αποτέλεσμα καταγράφεται η λαϊκή δυσαρέσκεια απέναντι σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, που σήκωσαν το βάρος της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής και του ευρωμονόδρομου.
Το συνολικό αποτέλεσμα, όμως, δεν δείχνει ανατροπή του αντιλαϊκού πολιτικού συσχετισμού, δεν συνιστά «νέο πολιτικό σκηνικό» προς όφελος του λαού.
Αν και σημαντικό μέρος ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ επένδυσαν σε αυτή την επιλογή έναν αριστερό προσανατολισμό, ωστόσο η πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ δεν εκφράζει ισχυροποίηση της αριστερής, ριζοσπαστικής, αντικαπιταλιστικής, αντιμονοπωλιακής πολιτικής.
Το εκλογικό αποτέλεσμα, που δίνει προβάδισμα στον ΣΥΡΙΖΑ, διατηρώντας περίπου τα ποσοστά του Ιούνη 2012, διαμορφώθηκε σε συνθήκες - κάτω από την πίεση της άμεσης κυβερνητικής εναλλαγής - ως δήθεν ανάσχεση στη σημερινή αντιλαϊκή πολιτική. Ωστόσο, η διαχειριστική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ δεν τον φέρνει σε πραγματική αντίθεση με την κυβερνητική αντιλαϊκή πολιτική. Ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε θέλει ούτε μπορεί να δώσει φιλολαϊκή λύση, βρίσκεται στην απέναντι όχθη από το λαό.
Το εκλογικό αποτέλεσμα, κυρίως των ευρωεκλογών, δείχνει ότι στην πορεία αναδιάταξης του αστικού πολιτικού σκηνικού, που ξεκίνησε τον Ιούνη του '12, ενισχύεται η τάση υποκατάστασης του αισθητά αποδυναμωμένου ΠΑΣΟΚ από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ταυτόχρονα, παρουσιάζεται ρευστή η κατάσταση ως προς την πορεία άλλων σοσιαλδημοκρατικών σχημάτων, π.χ. της ΕΛΙΑΣ, που ήταν το βασικό εκλογικό σχήμα του ΠΑΣΟΚ, το οποίο συσπείρωσε ορισμένες δυνάμεις, όμως σε μικρότερο εκλογικό ποσοστό από τον Ιούνη του '12, ενώ υποχώρησε σημαντικά το εκλογικό ποσοστό της ΔΗΜΑΡ. Σε μεγάλο βαθμό ωφελήθηκε το νέο σχήμα του ΠΟΤΑΜΙΟΥ, που εμφανίστηκε με περισσότερο ασαφή και θολά συνθήματα.
Αν και είναι θετική η τάση συσπείρωσης κυρίως νέων ψήφων υπέρ του ΚΚΕ, τα συνολικά εκλογικά αποτελέσματα δεν εκφράζουν μια σημαντική τάση χειραφέτησης εργατικών - λαϊκών δυνάμεων από τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, των συμφερόντων του κεφαλαίου, των μονοπωλίων.
Η πιο ακραία έκφραση αυτής της αναντιστοιχίας είναι το υψηλό ποσοστό της ΧΑ. Συνολικά υπάρχει πισωγύρισμα στη λαϊκή συνείδηση, μεγαλύτερη συντηρητικοποίηση.
Η άρχουσα τάξη και το πολιτικό σύστημα διαθέτουν ακόμα σοβαρές εφεδρείες «να αλλάζει ο Μανωλιός και να βάζει τα ρούχα του αλλιώς», με βάση τις ψήφους και τα προγράμματα τόσο του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και της ΕΛΙΑΣ και του ΠΟΤΑΜΙΟΥ.
Συνολικά είναι σε εξέλιξη η αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος, η δημιουργία νέων αναχωμάτων στη ριζοσπαστικοποίηση, κάτι που πρέπει συγκεκριμένα να παρακολουθήσουμε το επόμενο διάστημα.
3. Χρειάζεται να δυναμώσει ακόμη περισσότερο μέσα στην εργατική τάξη, στη νεολαία και το κίνημα η γραμμή της αντεπίθεσης και της ρήξης σε αντίθεση με τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, την ΕΕ και την πολιτική που στηρίζει αυτόν το δρόμο, με την ενσωμάτωση και την παθητική προσμονή. Και αυτό γιατί ανεξάρτητα από τις όποιες πολιτικές εξελίξεις και τη διαμόρφωση του συσχετισμού μεταξύ των κομμάτων της ΕΕ και της αστικής διαχείρισης, την επόμενη μέρα θα είναι παρόντα και απέναντι από το λαό τα ευρωενωσιακά μνημόνια διαρκείας και οι στόχοι της ανταγωνιστικότητας και ανάκαμψης του κεφαλαίου, που οδηγούν σε μεγαλύτερη χρεοκοπία του λαού, δεν μπορούν να λύσουν τα οξυμένα λαϊκά προβλήματα, όπως της ανεργίας. Τόσο η κυβέρνηση όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα υπηρετούν αυτόν τον αντιλαϊκό και βάρβαρο δρόμο ανάπτυξης, όσο και αν προσπαθούν να τον εξωραΐσουν: Τα μεν κυβερνητικά κόμματα ΝΔ - ΠΑΣΟΚ με την ψεύτικη υπόσχεση ότι οι επενδύσεις και η καπιταλιστική ανάκαμψη θα ανακουφίσουν το λαό, ο δε ΣΥΡΙΖΑ με την αυταπάτη ότι θα αλλάξει την ΕΕ.
4. Η ναζιστική ΧΑ διατηρεί υψηλά ποσοστά. Το τελευταίο διάστημα, δίπλα στους άλλους παράγοντες που ενίσχυσαν τη ΧΑ και τους οποίους επανειλημμένα έχει αναδείξει το ΚΚΕ, πρέπει να προστεθεί η στάση των άλλων πολιτικών δυνάμεων απέναντι στους ψηφοφόρους της ΧΑ, που τους αντιμετώπισαν ως εκλογική πελατεία. Είναι άλλο πράγμα η απομόνωση της ΧΑ, με στόχο να χάσει λαϊκές ψήφους, και άλλο η καιροσκοπική και επικίνδυνη τακτική των άλλων κομμάτων που καλλιεργούν λογική ανοχής και απενοχοποίησης με σκοπό την αλίευση ψήφων. Το ΚΚΕ δεσμεύεται να αναλάβει περισσότερες πρωτοβουλίες στο κίνημα, στους χώρους δουλειάς, στις λαϊκές γειτονιές, στη νεολαία, έτσι ώστε να αποκαλυφθεί η στήριξη της ΧΑ από μηχανισμούς του συστήματος, από τμήματα του κεφαλαίου, από την πολιτική της ΕΕ.
5. Το συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα στις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ είναι αρνητικό για τους λαούς. Αναδεικνύει την ανάγκη της ανασυγκρότησης του κομμουνιστικού κινήματος και της ισχυροποίησης των ΚΚ και μαζικών λαϊκών κινημάτων, σε κατεύθυνση ρήξης και ανατροπής της εξουσίας του κεφαλαίου, των μονοπωλίων. Η διάχυτη λαϊκή αντίθεση στην ΕΕ, στην πολιτική και τους θεσμούς της, που εκφράστηκε και με τη μαζική αποχή από τις ευρωεκλογές σε πολλά κράτη - μέλη, ως αποτέλεσμα της πολύχρονης εμπειρίας των λαών της ΕΕ, αντί να αποκτά αντιμονοπωλιακό και αντικαπιταλιστικό προσανατολισμό, παγιδεύεται σε συντηρητικά, αντιδραστικά κόμματα, σε εθνικιστικές και ρατσιστικές δυνάμεις, φασιστικές οργανώσεις, του λεγόμενου «ευρωσκεπτικισμού», τα οποία υπηρετούν επιδιώξεις διαφόρων τμημάτων του κεφαλαίου. Αυτά τα τμήματα του κεφαλαίου επιζητούν την αναμόρφωση της Ευρωζώνης και της ΕΕ, ακόμη και με αποχώρηση χωρών από αυτήν, προκειμένου να υπηρετήσουν τα ιδιαίτερα συμφέροντά τους, να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητά τους. Τα κόμματα αυτά δεν αμφισβητούν την αντιλαϊκή πολιτική, την ένταση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, την ένταξη σε κάποιας μορφής ιμπεριαλιστική συμμαχία. Συνεπώς δεν αποτελούν λύση για τους λαούς της Ευρώπης.
Ευθύνη γι' αυτή την κατάσταση έχουν και τα κόμματα που συσπειρώνονται στο «Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς», όπου ανήκει και ο ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και Κομμουνιστικά Κόμματα που έχουν εγκαταλείψει την πάλη ενάντια στην ΕΕ και την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου. Τα κόμματα αυτά, με την πολιτική εξωραϊσμού της ΕΕ, τη συμβιβαστική στάση τους στο κίνημα, με τη συμμετοχή τους σε αντιλαϊκές κυβερνήσεις τα προηγούμενα χρόνια, ζημίωσαν το εργατικό - λαϊκό κίνημα στις χώρες τους, το οδήγησαν σε ήττα, αφήνοντας τους εργαζόμενους σε αυτές τις χώρες εκτεθειμένους στο λαϊκισμό αντιδραστικών και φασιστικών κομμάτων.
6. Το κλίμα της αντιπαράθεσης καλλιεργείται και εστιάζεται, αμέσως μετά τις εκλογές, στην απόπειρα εγκλωβισμού στο ερώτημα «ποια κυβέρνηση θα έχει τη μεγαλύτερη διαπραγματευτική ικανότητα» εντός των τειχών της ΕΕ και του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης. Ο λαός δεν πρέπει να εγκλωβιστεί στις παγίδες της αναμονής και του μικρότερου δήθεν κακού, που παγιώνουν τον σημερινό αντιλαϊκό συσχετισμό.
Το ΚΚΕ θα δυναμώσει τις προσπάθειες και τις πρωτοβουλίες του για τα οξυμένα λαϊκά προβλήματα, όπως έκανε και το προηγούμενο διάστημα με τις προτάσεις του για την ανακούφιση των ανέργων, των λαϊκών νοικοκυριών κ.λπ. Θα δυναμώσει τις προσπάθειες για την ανασύνταξη του εργατικού - λαϊκού κινήματος, την οικοδόμηση της Λαϊκής Συμμαχίας, για να ισχυροποιηθεί η αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση της πάλης και της συσπείρωσης δυνάμεων.
Με τους εκλεγμένους ευρωβουλευτές, δημάρχους, δημοτικούς και περιφερειακούς συμβούλους θα δώσει μάχες για να αποκαλύψει στο λαό τα αντιλαϊκά σχέδια που εξυφαίνονται τόσο στην Ευρωβουλή όσο και στα Περιφερειακά και Δημοτικά Συμβούλια. Θα αντιπαλέψει όλα τα αντιλαϊκά μέτρα της ΕΕ, των κυβερνήσεων και των τοπικών και περιφερειακών οργάνων που τη στηρίζουν.
Θα καταβάλει κάθε προσπάθεια να κερδίσει έδαφος η αλληλεγγύη, η κοινή πάλη των λαών ενάντια στους πολέμους που εξαπολύουν η ΕΕ, το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ, σε βάρος των λαών, ιδιαίτερα σήμερα που καταγράφονται επικίνδυνες εξελίξεις σε ολόκληρη την περιοχή, από τη Θράκη και την Κύπρο, μέχρι τη Συρία και την Ουκρανία. Για να δυναμώνει η πάλη για το σοσιαλισμό, που θα απαλλάξει τους εργαζόμενους και τους λαούς από την εκμετάλλευση και την καταπίεση.
Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που δίνει προοπτική να απαλλαγούν η χώρα και ο λαός από τα δεσμά της λυκοσυμμαχίας και όλο το χρέος, ανατρέποντας τους ιδιοκτήτες του συσσωρευμένου πλούτου. Λαός κυρίαρχος, ικανός να αναδείξει τη δική του διακυβέρνηση, της εργατικής - λαϊκής εξουσίας, σημαίνει λαός ικανός να πάρει στα χέρια του τον πλούτο που παράγει, να τον κάνει λαϊκή περιουσία για τη δική του ευημερία. Τότε γίνεται πράξη ο κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας υπέρ του λαού, οι σχέσεις με λαούς και χώρες αναπτύσσονται με κριτήριο το αμοιβαίο συμφέρον.
26 Μάη 2014
Η ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ
