Αυξήθηκαν, αντί να μειωθούν, τις τελευταίες μέρες τα ερωτήματα που δημιουργήθηκαν από τη συζήτηση που φούντωσε στην αρχή της βδομάδας με αφορμή τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής κι ενόψει του β' γύρου των τοπικών εκλογών. Στο σύνολό τους τα κόμματα της αστικής διαχείρισης με τον έναν ή τον άλλον τρόπο έριξαν νερό στο μύλο του νεοναζιστικού κόμματος φτάνοντας στο σημείο να κάνουν επιθέσεις φιλίας στους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής με καλοπιάσματα στα όρια της ψηφοθηρίας, ενώ παράλληλα εξαφάνιζαν το γεγονός ότι η εγκληματική δράση της πηγάζει ακριβώς από τη ναζιστική φύση και ιδεολογία της. Η σχετική κουβέντα παραμονή ευρωεκλογών βοήθησε να μείνουν έξω από κάθε κεντρική συζήτηση τα ουσιαστικά ζητήματα που αφορούν την ΕΕ και τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης.
Αντίθετα, η αντιπαράθεση στήθηκε γύρω από μια επιστολή του υποψήφιου δημοτικού συμβούλου της ΧΑ στην Αθήνα με τον Κασιδιάρη Χρ. Γούδη προς τον Γ. Σακελλαρίδη που έδινε γραμμή καταψήφισης Καμίνη και μια σειρά δηλώσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που έσπευσαν να παίξουν το παιχνίδι της ψηφοθηρίας. Στη συνέχεια μπήκαν στο παιχνίδι και οι πολιτευτές των άλλων αστικών κομμάτων με μόνιμη επωδό απ' όλους τη φράση «οι ψηφοφόροι της ΧΑ δεν είναι όλοι φασίστες». Ετσι χαϊδεύοντας αυτιά διανύθηκαν οι τελευταίες δυο μέρες της αντιπαράθεσης, με τα αστικά κόμματα να αναδεικνύουν επί της ουσίας τη ΧΑ ρυθμιστή του εκλογικού αποτελέσματος.
Για μια ακόμα φορά έμεινε μόνο το ΚΚΕ να βγάζει το φίδι από την τρύπα, να θυμίζει και να αναδεικνύει τόσο την εγκληματική δράση της ΧΑ όσο και τη φύτρα που τη γεννά.
Η φασιστική δημαγωγία ενισχύθηκε με μια επιχειρηματολογία που εστίαζε στην «κλεπτοκρατία», στους «τοκογλύφους», στους «κλέφτες πολιτικούς», κρύβοντας τον πραγματικό αντίπαλο, αυτόν που ευθύνεται για την κρίση, τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, την εξουσία του κεφαλαίου, την εργοδοσία. Η «αντιμνημονιακή» ρητορεία συσκότισε τις διαχωριστικές γραμμές, άφησε στο απυρόβλητο την ΕΕ, ευνόησε αντιδραστικές λογικές που αναπαρήγαν συνεχώς επιτελεία του κεφαλαίου και κυριάρχησαν στις «πλατείες», όπως: «Εξω τα κόμματα, έξω τα συνδικάτα». Ολα αυτά που λειτούργησαν σαν θερμοκήπιο για την ανάπτυξη της δράσης της ΧΑ.
Αυτά είναι ζητήματα που ανέδειξε μόνο το ΚΚΕ. Οπως, επίσης, ανέδειξε από την πρώτη στιγμή τον ταξικό χαρακτήρα της ΧΑ ως δύναμης κρούσης του κεφαλαίου, όταν αστικά ΜΜΕ την εμφάνιζαν ως «αντισυστημική», κάτι που επιβεβαιώθηκε απ' όλη τη δράση της ενάντια στο εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα. Το ΚΚΕ ανέδειξε, επίσης, τις φυσικές διασυνδέσεις της με τους μηχανισμούς της εξουσίας του κεφαλαίου και το πολιτικό σύστημα, κάτι που βεβαίως επιβεβαιώθηκε και με την υπόθεση Μπαλτάκου.
Μόνο το ΚΚΕ τόνισε και πάλι ότι οι νεοναζί πρέπει να αντιμετωπιστούν αποφασιστικά στις γειτονιές, στους χώρους δουλειάς και στα σχολεία. Οτι η ΧΑ αντιμετωπίζεται με την αποκάλυψη του αντιδραστικού χαρακτήρα της, την αποκάλυψη των νημάτων που δένουν το ναζισμό με το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα.
Μέσα κι από αυτήν την αντιπαράθεση αναδείχθηκε ότι μόνο ένα ισχυρό ΚΚΕ μπορεί να σταθεί πραγματικό εμπόδιο στους νεοναζί, στοιχείο που πρέπει να παρθεί υπόψη και στην κάλπη των ευρωεκλογών.
