Την προσπάθεια για «ανοίγματα», που θα του επιτρέψουν να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο για την ανασυγκρότηση της σοσιαλδημοκρατίας, μεθοδεύει ο ΣΥΡΙΖΑ στη βάση της απόφασης και της τελευταίας συνεδρίασης της Κεντρικής Επιτροπής του.
Η Βουλή είναι το κατεξοχήν πεδίο που -όπως λένε στελέχη της Κουμουνδούρου- θα δοκιμαστεί στην πράξη η δυνατότητα εξεύρεσης συμμάχων, καταρχήν από τους ανεξάρτητους βουλευτές αλλά και αυτούς της ΔΗΜΑΡ, όχι δίχως ανταλλάγματα, όπως ήδη φημολογείται. Σε αυτήν την κατεύθυνση θεωρεί ότι μπορούν να αξιοποιηθούν νομοσχέδια που μπαίνουν για ψήφιση το επόμενο διάστημα, όπως αυτό της «μικρής ΔΕΗ».
Η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να ηγεμονεύσει επί της ουσίας στο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, διεκδικώντας ρόλο και στη διαδικασία ανασυγκρότησης της «κεντροαριστεράς», ώστε απ' αυτή να προκύψει σχήμα ή σχήματα φιλικά διακείμενα προς τον ίδιο, προκαλεί ήδη την έντονη αντίδραση του ΠΑΣΟΚ, το οποίο, λόγω και του εκλογικού αποτελέσματος, κρατάει τα ηνία στις διεργασίες του συγκεκριμένου χώρου.
Ηταν προς τούτο αποκαλυπτικός ο Αλ. Τσίπρας, όταν έλεγε κλείνοντας τις εργασίες της ΚΕ: «Στις δαγκάνες της κεντροαριστεράς θα πέσουμε αν την αφήσουμε να ανασυγκροτηθεί. Αν αδιαφορήσουμε για το σχέδιο του μεσαίου χώρου» και «η αριθμητική δεν είναι αμελητέα και χρειαζόμαστε και τους αριθμούς για να είμαστε έτοιμοι να τα καταφέρουμε».
Ο Π. Κουρουμπλής, μιλώντας στο ρ/σ «Alpha», δεν έκρυψε τη χαρά του που ο ΣΥΡΙΖΑ «κάνει στροφή προς τις δυνάμεις τις σοσιαλιστικές». Ενώ και ο Αλ. Μητρόπουλος, από τους λεγόμενους ΠΑΣΟΚογενείς του ΣΥΡΙΖΑ, υποστήριξε ότι η απόφαση αυτή «θα παράξει διεργασίες» στο αστικό πολιτικό σύστημα, συμβάλλοντας προφανώς στη σταθεροποίησή του.
Το ΠΑΣΟΚ κατηγόρησε ήδη τον ΣΥΡΙΖΑ ότι «για να είσαι σύμμαχός του πρέπει να αποδέχεσαι τις ξεκάρφωτες συκοφαντίες και να μην ψηφίζεις για Πρόεδρο Δημοκρατίας, άρα να ευτελίζεις και τη δημοκρατία και την αλήθεια» και κάνει λόγο, στη μακροσκελή ανακοίνωσή του, για «τυχοδιώκτες αποστάτες που περιμένουν να τους δεχθεί ο ΣΥΡΙΖΑ στα ψηφοδέλτιά του με κριτήρια αμιγώς "ιδεολογικά"».
Αλλά και η μειοψηφία της ΔΗΜΑΡ, που δεν καλοβλέπει το φλερτ της πλειοψηφίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, κατήγγειλε, διά στόματος Σπ. Λυκούδη, την «ανεπεξέργαστη αναζήτηση συμμαχιών» και ότι ζητιέται απ' τη ΔΗΜΑΡ «δήλωση μετανοίας για τη συμμετοχή της στην κυβέρνηση».
Ο Σπ. Λυκούδης εκτίμησε πως ο ΣΥΡΙΖΑ αντιλαμβάνεται ότι «έχει φτάσει σ' ένα κατώφλι που μπορεί να τον οδηγήσει σε μια δική του κυβέρνηση» και «επιχειρεί να ρεαλιστικοποιήσει την πολιτική του όσον αφορά στις συμμαχίες», αν και όμως δε διέκρινε τόλμη για ένα καθαρό κάλεσμα.
Την ίδια ώρα η «Αριστερή Πλατφόρμα», δίνοντας διευκρινίσεις με άρθρο σε ιστοσελίδα του Π. Λαφαζάνη, διαμαρτύρεται ότι η πρότασή της διαστρεβλώνεται και παραμορφώνεται. Οτι δε συνιστά «σέχτα η οποία θέλει, τάχα, να εμποδίσει την προσέγγιση στον ΣΥΡΙΖΑ κάθε στελέχους που προέρχεται από οποιονδήποτε άλλον πολιτικό χώρο».
Γράφει συγκεκριμένα: «Η Αριστερή Πλατφόρμα εμφανίζεται, επίσης, να θέλει να αποκλείσει οποιαδήποτε άλλη συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ, γενικώς και ανεξαρτήτως προθέσεων, με οποιοδήποτε άλλο πολιτικό σχήμα πέραν των δυνάμεων της Αριστεράς (...) Τίποτα, όμως, ψευδέστερον, πιο κακόπιστο και πιο υστερόβουλο απ' όλα αυτά (...) Αντίθετα, ευνοεί, υποστηρίζει και προσβλέπει σε ανακατατάξεις, διεργασίες και μετατοπίσεις στον πέραν της Αριστεράς χώρο (...) είναι εντελώς ανοικτή για κοινή δράση, συγκλίσεις και συνεργασίες του ΣΥΡΙΖΑ με δυνάμεις και προσωπικότητες που προέρχονται από το σοσιαλδημοκρατικό χώρο και ευρύτερα, οι οποίες ριζοσπαστικοποιούνται (...) "Ταβάνι" η Αριστερά και ο ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να αποκτήσουν αν ... κάνουν το λάθος να αναζητήσουν "κεντροαριστερά" πολιτικά δεκανίκια, που κατά τεκμήριο είναι διάτρητα και εύθραυστα».
Επιβεβαιώνεται έτσι ότι το πρόβλημα της «Αριστερής Πλατφόρμας» δεν είναι η πλήρης «σοσιαλδημοκρατικοποίηση» του ΣΥΡΙΖΑ (άλλωστε τη σοσιαλδημοκρατική πολιτική του ΣΥΝ παλιότερα και του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα την έχει υπηρετήσει με συνέπεια, δίνοντάς της μάλιστα «αριστερό άλλοθι») αλλά κολεγιές με «κραγμένες» περιπτώσεις από το αστικό πολιτικό προσωπικό που θα ηχούσαν ως «παραφωνία» στον κάλπικο ριζοσπαστικό λόγο, με τον οποίο η ίδια προσπαθεί να εγκλωβίζει δυνάμεις που δεν πείθονται από τις «ρεαλιστικές στροφές» του ΣΥΡΙΖΑ.
