Οι πόλεις της Γάζας ήταν ένα επικίνδυνο μέρος για να ζει κάποιος. Τώρα είναι και οι αμμουδιές στην παραλία της Γάζας επικίνδυνες για να παίζουν τα παιδιά. Αν αφήσουν τα ισραηλινά πυρά να επιζήσουν κάποια παιδιά.
Η Ουκρανία είχε γίνει ένας επικίνδυνος τόπος για όσους δε δήλωναν ανοιχτά τη νεοναζιστική τους προτίμηση. Τώρα είναι ένας επικίνδυνος τόπος ακόμα και για να περνάνε τα πουλιά.
Στην Αθήνα η διαδήλωση το βράδυ της Πέμπτης επέμενε: «Οι ιμπεριαλιστές τη Γη ξαναμοιράζουν, με των λαών το αίμα τα σύνορα χαράζουν». Ισχύει και για την Παλαιστίνη και για την Ουκρανία και για το Ιράκ.
Στις Βρυξέλλες, όπου έγινε έκτακτη σύνοδος κορυφής, εκφράστηκαν αντιθέσεις για τη διανομή των πόστων στα ανώτατα όργανα της ΕΕ, σηματοδοτούν όμως οξυμένες ενδοαστικές αντιθέσεις, με αντικείμενο το μείγμα διαχείρισης που διασφαλίζει καλύτερα τα ιδιαίτερα συμφέροντα της αστικής τάξης κάθε κράτους - μέλους, μακριά και ενάντια στις λαϊκές ανάγκες.
Οι μάχες μπροστά
Στο εσωτερικό μέτωπο, οι εργαζόμενοι στο δημόσιο, μαζί με τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, όλο τον ελληνικό λαό, θα πρέπει άμεσα, το επόμενο διάστημα, να δώσουν μια σημαντική μάχη, μια πολιτική - κοινωνική μάχη για το μέλλον τους, αφού η κυβέρνηση προχωρά σε νέα αντιλαϊκά μέτρα που εντείνουν τις αναδιαρθρώσεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Οδηγούν σε νέες απολύσεις και περιορισμό της συνδικαλιστικής δράσης με το νέο «μαύρο» συνδικαλιστικό νόμο, που ετοιμάζουν να φέρουν. Στο εργασιακό πεδίο, οι εργαζόμενοι προετοιμάζονται να αποχαιρετήσουν και την κυριακάτικη αργία. Η δήθεν πιλοτική εφαρμογή για τις τουριστικές περιοχές και το ιστορικό κέντρο Αθήνας, Θεσσαλονίκης είναι ελιγμός για να περάσει η κατάργηση με όσο γίνεται λιγότερες αντιδράσεις, ικανοποιώντας την πάγια απαίτηση των μονοπωλίων του εμπορίου, των πολυεθνικών ομίλων. Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη εκμετάλλευση των εργαζομένων στο εμπόριο αλλά και σε άλλους κλάδους, σε απλήρωτη δουλειά και σε χρεοκοπία και κλείσιμο χιλιάδων μικρών μαγαζιών και στην ανεργία χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους.
Σαρωτικές ανατροπές
Νέα επίθεση καταγράφεται και στον τομέα της κοινωνικής ασφάλισης που θίγει και αφορά όλους τους εργαζόμενους, αφού χτυπάει την περίθαλψη, την πρόνοια, τις συντάξεις (ανεβάζει ξανά τα όρια, καταργεί θετικές ρυθμίσεις για βαρέα, για παιδί), τα επιδόματα (μητρότητας, αναπηρίας, στέγης, ανεργίας). Μειώνονται στο ελάχιστο οι παροχές Υγείας - Πρόνοιας, σπρώχνονται τα λαϊκά στρώματα στην ιδιωτική ασφάλιση για τα κέρδη των εταιρειών. Μισθοί και ασφάλιση μειώνονται καθώς θεωρούνται κόστος, ενώ στο όνομα της ανταγωνιστικότητας απαλλάσσονται επιχειρήσεις από το κόστος ασφαλιστικών εισφορών. Εύστοχα ο «Ρ» μίλησε πρωτοσέλιδα για σαρωτικές ανατροπές με το «νέο ασφαλιστικό χάρτη» και επεσήμανε ότι ήδη το 25% των συνταξιούχων έχει καταδικαστεί να επιβιώνει με λιγότερα από 500 ευρώ το μήνα μεικτά. Με δηλώσεις του ο υπουργός Εργασίας, περί «συστήματος ασφάλισης πολλών ταχυτήτων», επιβεβαίωσε τις δυσμενείς ρυθμίσεις που θα γίνουν μέσα από τη λεγόμενη «ενοποίηση» των ταμείων, με μπούσουλα τις μικρότερες συντάξεις και παροχές. Θα είναι δηλαδή «ενοποίηση» προς τα κάτω. Παράλληλα, με αναφορές σε «άδικο» σύστημα, ο υπουργός επιχείρησε να καλλιεργήσει τον «κοινωνικό αυτοματισμό» και να στρέψει τη μια ομάδα συνταξιούχων και ασφαλισμένων απέναντι στην άλλη.
Συνθήκες πολέμου στα νοσοκομεία
Στο τομέα της Υγείας τα ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» σε δημόσια νοσοκομεία, σε δημόσιες δομές και υπηρεσίες Υγείας όλων των βαθμίδων αποτυπώνουν τις «συνθήκες πολέμου» που επικρατούν για τους εργαζόμενους και τους ασθενείς. Οι περικοπές δεν έχουν τέλος. Νοσοκομειακά κρεβάτια και τμήματα καταργούνται ή υπολειτουργούν. Μηχανήματα, κρεβάτια χειρουργείου ή μονάδων μένουν κλειστά και ρημάζουν λόγω έλλειψης προσωπικού, την ώρα που οι λίστες αναμονής είναι τεράστιες. Ταλαιπωρία, ελλείψεις, ανυπέρβλητα πολλές φορές εμπόδια για να βρει ο κόσμος την υγειά του. Για τους κατοίκους της επαρχίας και των νησιών η κατάσταση είναι ακόμη πιο δραματική, με έρημα Περιφερειακά Ιατρεία, αγροτικούς γιατρούς να τριγυρνούν στα χωριά ή στα νησιά, Κέντρα Υγείας και νοσοκομεία που δε λειτούργησαν ποτέ για να καλύψουν τις ανάγκες των κατοίκων και περιμένουν την ... επιχειρηματικότητα να τα εκμεταλλευτεί και να αρχίσουν να πουλούν τις υπηρεσίες τους. Ολόκληρα νησιά χωρίς παιδίατρο, μαία, χιλιάδες άνθρωποι που ταξιδεύουν ακόμη και για μια απλή εξέταση, για ένα εμβόλιο.
Οπου δάσος και επένδυση
Μέτρα προς αυτήν την κατεύθυνση περιέχει και το νομοσχέδιο για τα δάση, με βασική επιδίωξη τη διαμόρφωση προϋποθέσεων για την προσέλκυση επενδύσεων, με «μόχλευση κεφαλαίων» μέσω πολλαπλών παρεμβάσεων στο χωροταξικό σχεδιασμό. Ανάμεσα σε άλλα, προβλέπεται η δυνατότητα ανταλλαγής ανεκμετάλλευτων μεγάλων τεμαχίων ιδιωτικής γης που διακατέχονται από οικοδομικούς συνεταιρισμούς με δημόσιες εκτάσεις που βρίσκονται σε ειδικές «ζώνες υποδοχής» και συγκέντρωσης. Παράλληλα, ανοίγονται διάπλατα και νέες δυνατότητες σε επιχειρηματίες, οι οποίοι παίρνουν το δικαίωμα να προχωρούν σε διάφορες κερδοφόρες επενδύσεις σε δάση και δασικές εκτάσεις.
Βαρέλι δίχως πάτο
Οι κυβερνητικοί παράγοντες κάνουν λόγο για «κλίμα προετοιμασίας», ενόψει της «αξιολόγησης» του φθινόπωρου και η οποία συνδέεται με τις αποφάσεις σχετικά με την υπόθεση «ελάφρυνσης» του κρατικού χρέους. Στο επίκεντρο της διαβούλευσης βρίσκονται οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που κρίνονται αναγκαίες και οι οποίες συνδυάζονται με μπαράζ νέων αντεργατικών μέτρων. Οι συζητήσεις επικεντρώνονται στο ασφαλιστικό, στις ομαδικές απολύσεις, στον περιορισμό της συνδικαλιστικής δράσης και στο παραπέρα πετσόκομμα των προνοιακών επιδομάτων. Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση κρύβεται πίσω από την τρόικα, με στόχο την επιτάχυνση στην υλοποίηση μιας σειράς αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων που είναι πάγιες και χρόνιες απαιτήσεις του κεφαλαίου και στο πλαίσιο απαιτήσεων της ΕΕ. Οι συζητήσεις, οι προβληματισμοί και οι διαφωνίες που εκδηλώνονται με διάφορους τρόπους από τμήματα της αστικής τάξης σχετικά με τις διαπραγματεύσεις και αφορούν «κόκκινα δάνεια», τράπεζες, διαπραγμάτευση για το κρατικό χρέος, τήρηση δημοσιονομικών όρων, συνολικά αναθεώρηση του μείγματος διαχείρισης, δεν πρόκειται να αλλάξουν τις αντιλαϊκές προτεραιότητες και τα αντεργατικά «προαπαιτούμενα». Δεν πρέπει, λοιπόν, να υπάρχουν αυταπάτες και ψευδαισθήσεις -σαν αυτές που καλλιεργεί ο ΣΥΡΙΖΑ- ότι άλλο μείγμα μπορεί να φέρει φιλολαϊκή πολιτική. Σε αντίθεση με τις υποσχέσεις της κυβέρνησης για δήθεν ανακούφιση, το βαρέλι των αντεργατικών μέτρων δεν έχει πάτο, αφού η καπιταλιστική ανάκαμψη προϋποθέτει υποβάθμιση των εργατικών - λαϊκών αναγκών και συναίνεση των εργαζομένων (με το καρότο και το μαστίγιο!). Δε χρειάζεται ούτε επανάπαυση, ούτε αυταπάτες αλλά ετοιμότητα, εγρήγορση και δράση στην κατεύθυνση της ανασύνταξης του εργατικού - λαϊκού κινήματος.
Με των λαών το αίμα
Οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή βεβαιώνουν τη φρικαλεότητα του ιμπεριαλισμού, που οικοδομεί τραγωδίες για τους λαούς κάθε γωνιάς του πλανήτη. Οποιος γεμίζει οργή μπροστά στο συνεχιζόμενο αιματοκύλισμα του παλαιστινιακού λαού δεν αρκεί να το αντιμετωπίζει ως μια «ανθρώπινη τραγωδία». Η νέα φονική επιχείρηση σε βάρος ενός λαού που αγωνίζεται για να έχει τη δική του πατρίδα εκδηλώνεται σε μια περίοδο που η ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής αποτελεί πεδίο έντονων ανταγωνισμών, διεργασιών και ανακατατάξεων. Το Ισραήλ εξαπολύει ακόμα μια δολοφονική επιδρομή, αναζητώντας τρόπους να υπερασπιστεί τα γεωπολιτικά συμφέροντα της άρχουσας τάξης, την ίδια ώρα που και άλλες δυνάμεις επιχειρούν να διαδραματίσουν ενεργότερο ρόλο στις εξελίξεις, π.χ., η Τουρκία. Ολόκληρη η περιοχή της Μέσης Ανατολής, μια περιοχή γεμάτη φυσικό πλούτο και με κρίσιμη γεωστρατηγική θέση, «φιλοξενεί» εξελίξεις που συνθέτουν ένα περίπλοκο «κουβάρι», με απρόβλεπτες συνέπειες για τους λαούς. Το σίγουρο είναι πως οι ιμπεριαλιστές δεν έχουν κανένα δισταγμό να χύνουν το αίμα των λαών για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους. Ο,τι δεν μπορούν να καταφέρουν με την «ειρήνη» τους, το ολοκληρώνουν με τους πολέμους τους. Οι εξελίξεις στην Ουκρανία το μαρτυρούν: Εδώ και περίπου έξι μήνες αποτελεί μια «ανοιχτή πληγή» στο κέντρο της Ευρώπης. Αποτελεί πεδίο αντιπαράθεσης ανάμεσα σε ΗΠΑ, ΕΕ και, πρωτίστως, της Γερμανίας με την καπιταλιστική Ρωσία για τον έλεγχο αγορών, το μοίρασμα των δρόμων μεταφοράς Ενέργειας και εμπορευμάτων. Με την ενεργό, βεβαίως, συμμετοχή της αστικής τάξης της χώρας, που προσπάθησε να «παίξει» με αυτές τις αντιθέσεις. Ως αποτέλεσμα της ιμπεριαλιστικής επέμβασης των ΗΠΑ και της ΕΕ, που στήριξαν και ενίσχυσαν ακραίες εθνικιστικές δυνάμεις της χώρας -ακόμα και δηλωμένους νεοναζί- να αναδειχθούν στην κυβέρνηση, ο λαός της Ανατολικής Ουκρανίας υποφέρει.
Το σύνολο των εξελίξεων τονίζει την ανάγκη ότι χρειάζεται λαϊκή επαγρύπνηση και ετοιμότητα για ακόμα πιο σύνθετες περίπλοκες και επιταχυνόμενες εξελίξεις, για να μη γίνουν για άλλη μια φορά οι λαοί «κρέας για τα κανόνια» των μονοπωλίων.
