Απύθμενο θράσος
Το ακούσαμε και αυτό! Με χτεσινή ανακοίνωσή της η Κομισιόν ενημερώνει τους Ευρωπαίους πολίτες ότι «η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι ο μεγαλύτερος χορηγός ανθρωπιστικής βοήθειας στον κόσμο». Το θράσος τους είναι πραγματικά απύθμενο. Ο οργανισμός που, εξαιτίας της ιμπεριαλιστικής πολιτικής του με σκοπό τη στήριξη των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, έχει ρίξει ολόκληρους λαούς στην κόλαση των πολέμων, των ένοπλων συγκρούσεων και των ανείπωτων καταστροφών με χιλιάδες ανθρώπινα θύματα, πείνα και προσφυγιά, τολμά να μιλά για την «ανθρωπιστική βοήθεια» που δίνει. Ο οργανισμός που δίπλα δίπλα με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και άλλους ανταγωνιστές τους ματοκυλά χώρες και ηπείρους, ανατρέπει κυβερνήσεις, επιβάλλει οικονομικούς πολέμους, πυροδοτεί «εμφύλιες διαμάχες» και μακελεύει ολόκληρους λαούς, εμφανίζεται με τη μάσκα του ανθρωπιστή. Αυτοί που όπου πατάνε το πόδι τους φέρνουν πόνο και δυστυχία παριστάνουν τους φιλάνθρωπους. Αιδώς Αργείοι!
Δολοφονίες με μέτρο και κατ' αναλογία!
«Οι υπερβολικές επιθέσεις είναι αδικαιολόγητες, εντελώς δυσανάλογες, και έχουν προκαλέσει την καταδίκη ακόμη και των στενότερων συμμάχων του Ισραήλ», γράφει σε ανακοίνωσή της η Διεθνής Συνδικαλιστική Συνομοσπονδία. Ενώ σε άλλη της ανακοίνωση αναφέρει: «Η μόνη λύση είναι η μόνιμη εκεχειρία με την παρέμβαση της διεθνούς κοινότητας για να εξαναγκαστούν οι πλευρές να καθίσουν στο τραπέζι για να καταλήξουν σε έναν συμβιβασμό». Με τους ιμπεριαλιστές η Διεθνής Συνδικαλιστική Συνομοσπονδία, που συγκεντρώνει τις συνδικαλιστικές δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας, του οπορτουνισμού, του αντικομμουνισμού. Γι' αυτό βάζει στην ίδια θέση τους δολοφόνους με τα θύματα, βάζει στην ίδια θέση τους Ισραηλινούς με τους Παλαιστίνιους. Γι' αυτό και λέει ότι οι ιμπεριαλιστικές δολοφονικές επιθέσεις στον Παλαιστινιακό λαό στη Γάζα και ιδιαίτερα στον άμαχο πληθυσμό είναι αποδεκτές και δικαιολογημένες όταν δεν είναι υπερβολικές, όταν αυτές γίνονται με μέτρο και τηρώντας τις αναλογίες. Αλήθεια, ποιο είναι το μέτρο στην ιμπεριαλιστική πολεμική δολοφονία λαών; Αλλά τι μπορεί να περιμένει κανείς από τέτοιες άθλιες συνδικαλιστικές ηγεσίες, που για το μόνο που νοιάζονται είναι η μακροζωία των μονοπωλίων...
Για τα «κόκκινα» δάνεια...
Για «τραπεζοκεντρική διαχείριση του προβλήματος του ιδιωτικού χρέους» κατηγορεί τη συγκυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, σχετικά με τις προωθούμενες ρυθμίσεις για τα μεγάλα «κόκκινα» δάνεια των επιχειρήσεων αλλά και αυτά των νοικοκυριών. Σε ανακοίνωση από το Τμήμα Οικονομικής Πολιτικής επισημαίνουν πως οι «επιχειρήσεις που θα κριθούν από τις τράπεζες ότι είναι βιώσιμες (...) θα εξαναγκαστούν να κεφαλαιοποιήσουν μέρος των χρεών τους και ίσως οι μέτοχοι να χάσουν την πλειοψηφία των μετοχών της επιχείρησης». Ολοφάνερα αγωνιούν για τους σημερινούς μεγαλομετόχους επιχειρηματικών ομίλων και ΑΕ, οι οποίοι μπορεί να χάσουν τα πλειοψηφικά μετοχικά πακέτα, τα οποία θα περιέλθουν στην ιδιοκτησία των τραπεζών. Αλλά και πάλι σε χέρια καπιταλιστών θα πάνε. Σύμφωνα με τον ΣΥΡΙΖΑ, «η εξυγίανση των επιχειρήσεων θα έπρεπε να συνδυαστεί με ένα συνολικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας αλλά και με την προοπτική της καταπολέμησης της ανεργίας». Λες και οι καπιταλιστές παράγουν για να έχουν δουλειά όλοι οι εργαζόμενοι και όχι για το κέρδος που ωθεί σε ανεργία και τη χρειάζονται για να συμπιέζουν τους μισθούς...
... τα «σπασμένα» στο λαό
«Μόνο με την ολοκληρωμένη πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι δυνατόν να βρεθούν λύσεις, έτσι ώστε να επιτευχθεί η εξυγίανση των επιχειρήσεων, η ανακούφιση των υπερχρεωμένων δανειοληπτών, αλλά και η εξυγίανση των τραπεζών», σημειώνουν χαρακτηριστικά. Σε αυτό το πλαίσιο, ο ΣΥΡΙΖΑ βάζει στο ίδιο τσουβάλι τα χρέη των επιχειρηματικών ομίλων με αυτά των λαϊκών νοικοκυριών, ενώ ταυτόχρονα δείχνει και μια ακόμη «εναλλακτική» διέξοδο για τη διευκόλυνση των τραπεζών : «Για την αποτελεσματικότητα των λύσεων είναι καθοριστική η δημιουργία ενός ενδιάμεσου δημόσιου, κοινωνικά ελεγχόμενου, φορέα διαχείρισης του ιδιωτικού χρέους, που να λογοδοτεί μέσω της πολιτείας στην ίδια την κοινωνία».
Επί της ουσίας, η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ αφορά στη συγκρότηση κρατικού οργανισμού τύπου «κακής τράπεζας», η οποία θα αναλάβει - και με το αζημίωτο - τη διαχείριση των προβληματικών δανείων. Ταυτόχρονα, αυτό που τον κόφτει, είναι κατά βάση η «διαχείριση» των επιχειρηματικών δανείων, σε συνδυασμό με το σχέδιο για την «παραγωγική ανασυγκρότηση», αφού με την πολιτική του στοχεύει στην ανάκαμψη των καπιταλιστικών επιχειρήσεων και της κερδοφορίας τους. Σε κάθε περίπτωση, τα «σπασμένα» φορτώνονται στα υπερχρεωμένα λαϊκά νοικοκυριά, καθώς και στους εργαζόμενους στις υπό αναδιάρθρωση επιχειρήσεις.
