Ο κάλπικος καβγάς...
Πολύς ντόρος έγινε στα αστικά ΜΜΕ με τον Γιάννη Δραγασάκη, ο οποίος είπε στη Βουλή: «Πώς δουλεύει σήμερα το σύστημα; Σήμερα, αρκεί ένας ισχυρός επιχειρηματίας, ένας μεγαλοεκδότης, καμιά φορά και μέτριος εκδότης, ένας εφοπλιστής, ένας φίλος του πρωθυπουργού, μπορεί να πάρει ένα τηλέφωνο και να ακυρωθεί ένας νόμος, να ακυρωθεί ένα πρόστιμο». Κι αυτό επειδή δε δίνει ονόματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ απαντά ότι θα τα αποκαλύψει όταν γίνει κυβέρνηση. Η «Αυγή» 10/10/2014 έγραψε ότι «πρόκειται για καταγγελία του διαχρονικού φαινομένου της διαπλοκής, για περιγραφή των αδιαφανών όψεων ενός κλειστού κυκλώματος εξουσίας, που είναι υπεύθυνο για την κατρακύλα της χώρας», δίνοντας ονόματα ορισμένων υπουργών και του πρωθυπουργού, ενώ ανέφερε και τις καταγγελίες του γενικού επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, Λ. Ρακιντζή. Για άλλη μια φορά η αξιωματική αντιπολίτευση καταγγέλλει την κυβέρνηση για σκάνδαλα που όταν έρθει η ίδια στην κυβέρνηση θα ξεσκεπάσει. Το έργο χιλιοπαιγμένο, θα πει κανείς.
... και η συγκάλυψη
Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Αυτός ο ψηφοθηρικός και από την κυβέρνηση και από τον ΣΥΡΙΖΑ καβγάς, αφενός είναι κάλπικος και αποπροσανατολιστικός, αφετέρου εστιάζοντας στα σκάνδαλα και στη διαπλοκή τα αναδεικνύει ως αιτίες της κρίσης, που αν αντιμετωπιστούν, δηλαδή αν γίνει το σύστημα «ηθικό», θα ευημερήσει ο λαός. Αυτό εννοεί ο ΣΥΡΙΖΑ όταν ως συνέχεια των παραπάνω λέει ότι θα δημιουργήσει ένα «δίκαιο κράτος» και θα στηρίξει την «υγιή» επιχειρηματικότητα. Μόνο που συγκαλύπτει ότι η διαπλοκή, η διαφθορά αφορούν όλες τις κυβερνήσεις αστικής διαχείρισης, όπως και αν αυτοαποκαλούνται. Πολύ απλά γιατί η ρίζα τους βρίσκεται ακριβώς στην επιχειρηματικότητα, στην καπιταλιστική ανάπτυξη, στο κυνήγι του κέρδους που ο ίδιος διακηρύσσει ότι θα διαφυλάξει ως κόρη οφθαλμού. Και βεβαίως, όπως είναι φυσικό, για το σκάνδαλο των σκανδάλων, τη «νόμιμη» κλοπή του πλούτου που παράγουν οι εργαζόμενοι, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν λέει κουβέντα.
