1. Επιτέλους τα ΜΑΤ απέκτησαν πρύτανη. Ο Θεόδωρος Φορτσάκης, με εμφάνιση Εγγλέζου νεκροθάφτη, είναι πρώτος αχθοφόρος των ΜΑΤ στο Πανεπιστήμιο. Αχθοφόρος των γνωστών μολοσσών, φανατικός συντηρητικός, στον οποίο το ελληνικό κράτος έδωσε το δικαίωμα να επιτεθεί στο φοιτητικό κίνημα, με προετοιμασμένα λογύδρια, χειρονομίες και φωνές που συχνά θυμίζουν λοχία της δικτατορίας, εισέρχεται στη σημαντικότερη μάχη που δίνεται για το μέλλον της Παιδείας.
2. Περιττό να υποκρίνεται ο πρύτανης και να μας ζαλίζει με υστερικές κρίσεις μετά από κάθε συνάντησή του με τους φοιτητές. Απέναντι στην ωμότητα, στον εκφοβισμό και τη σύγχυση που απλόχερα ο ίδιος μοιράζει, οι φοιτητές - γνωστοί στο πανελλήνιο για τη συνείδηση και την άφθονη αδρεναλίνη τους - θα σταθούν μπροστά του όπως το έκαναν γενιές ολόκληρες, από τη γερμανική κατοχή ίσαμε σήμερα.
3. Ο ετοιμόρροπος, ζαλισμένος από την αύρα της εξουσίας, δεν κατάλαβε ότι μόλις τώρα αρχίζουν τα προβλήματά του με τους φοιτητές. Τώρα, είτε το θέλει είτε όχι, θα μάθει πως η υπόθεση των φοιτητών έχει και πάθος και νόημα, το οποίο αγνοεί. Απαγγέλλοντας το ρόλο του, δεν πρόκειται να καταφέρει να ξεφύγει, διότι η συνείδηση των φοιτητών δε θα του επιτρέψει μεγάλα περιθώρια ελιγμών. Από τη στιγμή που το πανεπιστήμιο καταντήσει κάστρο προνομιούχων, θα πρέπει να καταλάβει ότι δεν είναι άπαρτο.
4. Ο ετοιμόρροπος, με πενιχρό λεξιλόγιο, υπέρμαχος των γνωστών «αξιών» που κατέστρεψαν την Παιδεία, είναι χαρούμενος που η σύγκλητος έγινε συναγωγή. Από δω και στο εξής αυτή η συναγωγή είναι υπεύθυνη για το αν οι φοιτητές γίνουν κασκαντέρ προκειμένου να υπερασπιστούν τα κεκτημένα τους. Ανίκανη να ασκήσει τη μνήμη της, η σύγκλητος εκτίθεται σε λάθος υπολογισμούς. Αυτήν την οποία υποτίθεται πως προσπαθεί ν' αποφύγει, τη σύγκρουση, την προκαλεί, την οξύνει από μέσα.
5. Συγχώρεση, άφεση αμαρτιών και ανοχή σε αφθονία παρέχουν στον ετοιμόρροπο οι δημοσιογράφοι με την «υποδειγματική» συμπεριφορά τους, όπως και η εκπρόσωπος - κομμώτρια της κυβέρνησης κυρία Βούλτεψη. Αν μπορούσαν, όλοι αυτοί θα έσβηναν το φοιτητικό κίνημα από το χάρτη διά παντός. Η γελοία απόφαση του ετοιμόρροπου προς τους φοιτητές να μην τον πλησιάζουν κοντύτερα από τα τρία μέτρα δείχνει την ψευδαίσθηση και το φτηνό μεγαλείο του ανδρός. Βρίσκεται στο κέντρο μιας σήψης, αλλά δεν αντέχει στην ιδέα ότι θα μπορούσαν να τον αγγίξουν. Παρ' όλα αυτά, με τις υπερβολές του, κατάφερε να γίνει ο νέος απαραίτητος μαϊντανός σε κάθε τηλεοπτική εκπομπή. Δεν είναι κακό ένας άνθρωπος να βρίσκει το ρόλο του μέσα στην ελληνική τηλεόραση, αρκεί να μη μας ζητήσει να παίξουμε κι εμείς μαζί του.
6. Υποβαθμίζοντας αδιάκοπα το πανεπιστήμιο, το καθεστώς ονειρεύεται να το ξεφορτωθεί, να το κάνει «μουσείο». Κάθε απόφαση του καθεστώτος, είτε το θέλουμε είτε όχι, καθίσταται απρόσβλητη. Από τη στιγμή που η σύγκλητος δεν έχει καμία σχέση με το σθένος και την ορθοστασία που χρειάζεται για να αντιμετωπίσει τα ζητήματα των ημερών, το συμφέρον για την επιβίωσή της είναι να χαθεί μέσα στο ομιχλώδες καθεστώς.
7. Παράξενο, ο ετοιμόρροπος, από τη μια, διώκει τους φοιτητές και, από την άλλη, μιλάει με διαφημιστικό τρόπο για συμφωνία μαζί τους. Ετσι αποκλείει κάθε επαφή πρώτα απ' όλα με την πραγματικότητα και μετά με κάθε κριτικό πνεύμα που υποτίθεται ότι πρέπει να εκπροσωπεί. Η παραμέληση της λογικής τού δίνει το δικαίωμα να μη δίνει λογαριασμό σε κανέναν εκτός από το καθεστώς, το οποίο ειδικεύεται σε αυτό το είδος των ετοιμόρροπων που το στηρίζουν.
8. Ο ετοιμόρροπος είναι αναγκασμένος με το παραμικρό να καλεί τους μολοσσούς των ΜΑΤ. Τόσο του κόβει. Αποδυναμωμένος και ανύπαρκτος, γίνεται άλλος ένας εκπρόσωπος της κρατικής βίας. Και εδώ κάπου δυσκολεύουν τα πράγματα με τη ναπολεόντεια συμπεριφορά του, γιατί, όπως γράφει ο Φουκώ, άλλο να ντύνεσαι Ναπολέων μια φορά το χρόνο, στις απόκριες, και άλλο κάθε μέρα.
Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ
