Παρούσα και την «επόμενη μέρα» η πολιτική που ματώνει το λαό για την πλουτοκρατία
Το σύνολο της αντιλαϊκής ατζέντας επανέρχεται εκ νέου στην ημερήσια διάταξη των διαβουλεύσεων ανάμεσα στη συγκυβέρνηση και τους ιμπεριαλιστικούς Οργανισμούς (ΕΕ - ΔΝΤ - ΕΚΤ) στη βάση και των αποφάσεων στο πλαίσιο της προχτεσινής συνεδρίασης των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης (συμβούλιο Γιούρογκρουπ).
Την ερχόμενη εβδομάδα αναμένεται να επανέλθουν στην Αθήνα τα υψηλόβαθμα κλιμάκια της τρόικας, προκειμένου να ολοκληρωθεί το «ταχύτερο δυνατόν» η τρέχουσα αντιλαϊκή αξιολόγηση, που αφορά στα ανοιχτά ζητήματα του κεφαλαίου, όπως το ασφαλιστικό και τα εργασιακά, η καθιέρωση του νέου μισθολογίου και η μείωση του κατώτατου μισθού στο δημόσιο τομέα, ο εντοπισμός του «δημοσιονομικού κενού» στον κρατικό προϋπολογισμό για το 2015. Παράλληλα, απομένει η διευθέτηση ζητημάτων που αφορούν στο νέο ρόλο που θα αναλάβει το ΔΝΤ στο πλαίσιο της συνεργασίας του με την ΕΕ, καθώς επίσης οι πηγές και το ύψος των κεφαλαίων που θα αξιοποιηθούν για το στήσιμο της προληπτικής γραμμής χρηματοδότησης προς το ελληνικό κράτος.
Σε κάθε περίπτωση, τα μνημόνια του κεφαλαίου, αφορούν και στην «επόμενη μέρα», καθώς, έτσι κι αλλιώς ισχύουν για όλα ανεξαιρέτως τα κράτη - μέλη της ΕΕ, ανεξάρτητα από δανειακές συμβάσεις και προγράμματα κρατικών στηρίξεων.
Ο επικεφαλής του Γιούρογκρουπ, Γ. Ντάισελμπλουμ, μετά τη λήξη της προχτεσινής συνεδρίασης, έκανε λόγο για την ανάγκη προετοιμασίας των «επόμενων βημάτων» στην κατεύθυνση βελτίωσης της οικονομικής διακυβέρνησης και του συντονισμού στο πλαίσιο της Ευρωζώνης. Πρόκειται για περαιτέρω μέτρα θωράκισης της αντιλαϊκής πολιτικής και των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, στο πλαίσιο της περαιτέρω ενίσχυσης των μέτρων για τη δημοσιονομική εποπτεία στην ΕΕ.
Σε ό,τι αφορά ειδικότερα την Ελλάδα, σύμφωνα με τις αποφάσεις του Γιούρογκρουπ, το μοντέλο χρηματοδότησης προς το ελληνικό κράτος θα είναι αυτό της «ενισχυμένης προληπτικής στήριξης» (Enhanced Conditions Credit Line - ΕCCL), το οποίο αποτελεί ένα διαθέσιμο εργαλείο του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM).
Και για το συγκεκριμένο μηχανισμό προβλέπονται τακτικοί έλεγχοι, προαπαιτούμενα και άλλα διαρθρωτικά ορόσημα. Παράλληλα, θα υπογραφεί και νέα συμφωνία με την ελληνική πλευρά, δηλαδή μνημόνιο νέου τύπου. Ακόμη προβλέπεται ακύρωση του προγράμματος σε περίπτωση μη εφαρμογής των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που πρόκειται να συμφωνηθούν.
Το συγκεκριμένο εργαλείο χρηματοδότησης της ΕΕ ήδη προβλέπει την αξιοποίηση και του ΔΝΤ. Σύμφωνα με τις δηλώσεις του Γ. Ντάισελμπλουμ, η «συνέχιση της εμπλοκής του ΔΝΤ στην Ελλάδα» είναι απαραίτητη και επιθυμητή από την ΕΕ, προκειμένου να ενισχυθεί η «αξιοπιστία του προγράμματος».
Την ίδια στιγμή, τόσο η συγκυβέρνηση όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ σπέρνουν αυταπάτες γύρω από τη διαμόρφωση της περιβόητης «επόμενης μέρας». Ο πρωθυπουργός, Αντ. Σαμαράς, σε χτεσινές δηλώσεις του από την Κύπρο, σημείωσε ότι «η Ελλάδα βγαίνει οριστικά από την εποχή των μνημονίων αλλά θα παραμείνουμε σ' ένα δρόμο που λέγεται σταθερότητα, σοβαρότητα, μεταρρυθμίσεις για το καλό του μεγάλου αγαθού που λέγεται ανάπτυξη».
Σύμφωνα εξάλλου με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, Ευ. Βενιζέλο, «θα έχουμε γυρίσει σε ένα καθεστώς ουσιαστικής ισοτιμίας μέσα στην Ευρωζώνη αλλά με την υποστήριξη υφισταμένων τακτικών μηχανισμών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όχι εκτάκτων μηχανισμών όπως ήταν η τρόικα».
Από την πλευρά του, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ευ. Τσακαλώτος, σχολιάζοντας τις αποφάσεις του Γιούρογκρουπ, αναφέρθηκε στην ανάγκη «να γίνει το χρέος βιώσιμο, όπως υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ», ζήτημα που συχνά πυκνά ανακινεί και το ΔΝΤ ταυτόχρονα με την ανάγκη κλιμάκωσης των αντιλαϊκών διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.
Να σημειωθεί, τέλος, ότι στο χρηματιστήριο της Αθήνας καταγράφηκε πτώση 5,4%, ενώ οι αποδόσεις των 10ετών ελληνικών κρατικών ομολόγων ανέβηκαν πάνω από 8%.
«Αγωνίες» για την ΕΕ
Στο μεταξύ, την Αθήνα επισκέφθηκε χτες, στο πλαίσιο παρουσίασης βιβλίου του, ο απερχόμενος πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Χ. Φ. Ρομπάι.
Σε δηλώσεις του, επιχείρησε να «γεφυρώσει» τις διαφορές που εκδηλώνονται ανάμεσα στη Γερμανία και τη Γαλλία, σημειώνοντας ότι «η σωστή λειτουργία της ΕΕ εξαρτάται από την ικανότητα των δύο μεγαλύτερων κρατών - μελών της, Γαλλίας και Γερμανίας, να λύσουν τις διαφορές τους», λέγοντας ότι «αν δε συμφωνούν σε μια κοινή κατεύθυνση, τα πράγματα γίνονται πολύ δύσκολα».
Εκφράζοντας τις αγωνίες του για τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ δήλωσε ότι «αν δεν καταφέρουμε να δείξουμε ότι όλες αυτές οι θυσίες και οι προσπάθειες αποφέρουν καρπούς, η ευρωπαϊκή ιδέα θα υποστεί μεγάλες πιέσεις».
