Δυο φορές, μιλώντας χτες σε Καβάλα και Δράμα, ο Αλ. Τσίπρας «ενημέρωσε» το κοινό του ότι «η ελπίδα θα κερδίσει στις 25 Γενάρη» και τότε θα χρειαστεί να «σφίξουμε τα δόντια»... Τι είδους ελπιδοφόρα προοπτική είναι αυτή που υπόσχεται ο ΣΥΡΙΖΑ στο λαό, για την οποία θα χρειαστούν «σφιγμένα δόντια»; Οταν ο Αλ. Τσίπρας καλεί το λαό «να συμπαραταχθεί με τον ΣΥΡΙΖΑ για να τιμήσει την παράδοση των αγώνων, των μεγάλων λαϊκών αγώνων της εργατιάς, των καπνεργατών εδώ στην Καβάλα», για ποιο πράγμα, αλήθεια, τον καλεί να αγωνιστεί; Οταν όσα έπεσαν σαν πέλεκυς στο κεφάλι του λαού, από εκείνα που ανέτρεψαν εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, που συνέτριψαν μισθούς και συντάξεις, που εξαέρωσαν δαπάνες κοινωνικού χαρακτήρα, όλα αυτά εδώ θα είναι στις 26 Γενάρη. Γι' αυτό και τα «σφιγμένα δόντια» που ενημερώνει ότι θα χρειαστούν, προκειμένου να μη μετατραπούν σε σφιγμένες γροθιές, ζητάει παραπέρα την ενεργητική συμμετοχή του λαού στην υλοποίηση της στρατηγικής που τον τσακίζει. Ετσι ώστε να τον καταστήσει συμμέτοχο και συνένοχο, άρα ακίνδυνο για το σύστημα του οποίου την εξουσία φιλοδοξεί να διαχειριστεί.
