Το μεταναστευτικό γίνεται πεδίο ενδοαστικής αντιπαράθεσης ξένης προς τα πραγματικά ταξικά συμφέροντα των εργαζομένων
Από τις εκδηλώσεις των αντιδραστικών δυνάμεων που συμπαρασύρουν και απλούς εργαζόμενους στη Δρέσδη
Το φαινόμενο των συγκεντρώσεων και πορειών που διοργανώνουν εδώ και τρεις περίπου μήνες οι ρατσιστικές - ξενοφοβικές οργανώσεις, όπως η PEGIDA («Πατριώτες Ευρωπαίοι κατά του Εξισλαμισμού της Δύσης») και οι «Χούλιγκανς ενάντια στους Σαλαφιστές» στη Γερμανία, όπως όλα δείχνουν, ήρθε για να μείνει καθώς αφορά το μεταναστευτικό ζήτημα, που εγείρεται και από ένα τμήμα της αστικής τάξης, το οποίο θέλει να μειωθεί ειδικά η εισροή των αιτούντων πολιτικό άσυλο. Επίκεντρο των αντιδραστικών αυτών εκδηλώσεων είναι η Δρέσδη, η πρωτεύουσα του ανατολικού κρατιδίου της Σαξονίας, όπου από τον Οκτώβρη του 2014 ξεκίνησαν τις Δευτέρες με μερικές δεκάδες και στη συνέχεια αυξήθηκαν φτάνοντας στις 22 Δεκέμβρη ως και, σύμφωνα με τα στοιχεία των αρχών, τις 17.500 άτομα. Ταυτόχρονα εστίες υπάρχουν και σε άλλες πόλεις, όπως η Κολονία και το Μόναχο. Αύριο, Δευτέρα, προγραμματίζεται στη Δρέσδη η επόμενη διαδήλωση με τη μορφή «βραδινού περιπάτου», ενώ αντίστοιχες εκδηλώσεις έχουν προγραμματιστεί για τις 12 Γενάρη σε Ροστόκ και Λιψία.
Στις ρατσιστικές εκδηλώσεις πρωτοστατούν μέλη του Εθνικού Κόμματος Γερμανίας (ΝPD, νεοναζιστικό κόμμα), ενώ και η λεγόμενη Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), η οποία εκφράζει τμήμα του κεφαλαίου που θεωρεί ότι η Γερμανία πρέπει να βγει από την Ευρωζώνη, με πολλά στελέχη της δηλώνει ότι οι αντιμουσουλμανικές ρατσιστικές εκδηλώσεις εκφράζουν τη δυσαρέσκεια τμήματος του πληθυσμού, που πρέπει να εισακουστούν, και ασκεί κριτική στη μεταναστευτική πολιτική της κυβέρνησης.
Υποκρισία από την Μέρκελ
Οχι τυχαία το φαινόμενο αυτό απασχόλησε και την καγκελάριο της Γερμανίας, Αγκελα Μέρκελ, στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά της, που θέλησε να διαφοροποιηθεί και να παρουσιαστεί ως η ...προστάτης των κατατρεγμένων. Ετσι, συγκαλύπτοντας το γεγονός ότι οι ξεριζωμένοι φεύγουν από τις πατρίδες τους για να ξεφύγουν από τις επεμβάσεις των ιμπεριαλιστών στη Μέση Ανατολή, στη Βόρεια Αφρική και αλλού, όπου συμμετέχει και η Γερμανία και επίσης ως οικονομικοί μετανάστες. Ετσι, σημείωσε με υποκρισία: «Μια συνέπεια των πολέμων και των κρίσεων είναι το ότι σήμερα υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός προσφύγων, περισσότερων μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο». Και συνέχισε: «Πολλοί ξέφυγαν κυριολεκτικά από το θάνατο. Είναι αυτονόητο να βοηθήσουμε και να δεχτούμε αυτούς που ζητάνε καταφύγιο στη χώρα μας».
Επίσης, ενθυμούμενη την αντεπανάσταση στη Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία, από όπου κατάγεται, η Μέρκελ κατέφυγε στον αντικομμουνισμό και ισχυρίστηκε ότι «πριν από 25 χρόνια οι χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωναν κάθε Δευτέρα για δημοκρατία και ελευθερία, ενάντια σε μια δικτατορία, στην οποία τα παιδιά μεγάλωναν με φόβο». Τέτοιο θράσος! Ενώ σήμερα, όπως είπε, «όσοι ξαναφωνάζουν "Εμείς είμαστε ο λαός" στην πραγματικότητα εννοούν "δεν ανήκετε εδώ - λόγω του χρώματος, του δέρματός σας ή της θρησκείας σας"». Και κατέληξε: «Για το λόγο αυτό λέω σε όλους αυτούς που πηγαίνουν σε τέτοιες διαδηλώσεις: Μην ακολουθείτε αυτούς που τις οργανώνουν! Γιατί συχνά μέσα στην καρδιά τους έχουν προκαταλήψεις, παγωνιά, ακόμα και μίσος».
Βεβαίως, το κλίμα της ξενοφοβίας καλλιεργείται και από δυνάμεις που εμφανίζονται ότι πρωτοστατούν στο «δημοκρατικό τόξο» ενάντια στους ρατσιστές. Ενδεικτική η πρόταση βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος της Χριστιανοδημοκρατικής Ενωσης (CDU), για απαγόρευση της «μπούρκας», και της Ενωσης Χριστιανοκοινωνιστών (CSU) της Βαυαρίας, σύμμαχου κόμματος με τους χριστιανοδημοκράτες και τους σοσιαλδημοκράτες, που είχε προτείνει να υποχρεωθούν οι μετανάστες να μιλούν γερμανικά στο σπίτι τους, κάτι που βέβαια στη συνέχεια αποσύρθηκε.
Η δήθεν ευαισθησία της Μέρκελ, πάντως, εκφράζει εκείνο το τμήμα της αστικής τάξης που θέλει τους μετανάστες ως φτηνή εργατική δύναμη, χρήσιμη για την κερδοφορία του κεφαλαίου.
Βιομήχανοι: Ευκαιρία οι μετανάστες
Στην ίδια ρότα με την καγκελάριο είναι ο πρόεδρος του Συνδέσμου Γερμανικών Βιομηχανιών, Ούλριχ Γκρίλο (που εκπροσωπεί 100.000 επιχειρήσεις με 8 εκατομμύρια εργαζόμενους), ο οποίος δήλωσε: «Αποστασιοποιούμαι με κάθε σαφήνεια από τους νεοναζί και τους ξενοφοβικούς που μαζεύονται στη Δρέσδη και αλλού. Πρέπει να ταχθούμε ξεκάθαρα ενάντια σε κάθε ξενοφοβία. Είμαστε εδώ και καιρό χώρα υποδοχής μεταναστών και έτσι πρέπει να παραμείνουμε. Ως κράτος ευημερίας και για λόγους χριστιανικής αγάπης προς τον πλησίον πρέπει η χώρα μας να υποδεχτεί περισσότερους πρόσφυγες. Λαμβάνοντας υπόψη τη δημογραφική μας εξέλιξη διασφαλίζουμε με τη μετανάστευση ανάπτυξη και ευημερία. Η πολιτική πρέπει να προσπαθήσει πιο έντονα να κάνει τους πολίτες να κατανοήσουν αυτές τις ευκαιρίες και να τους διώξει αυτούς τους φόβους».
Τι αντιπροσωπεύει το νέο φαινόμενο;
Με τα στοιχεία που είναι έως τώρα διαθέσιμα φαίνεται ότι η πλειονότητα των συμμετεχόντων προέρχεται από μικροαστικά στρώματα και από τμήματα της εργατικής τάξης που συμπιέζονται οικονομικά (χαμηλόμισθοι, απασχολούμενοι σε μίνι τζομπς, άνεργοι, άτομα που παίρνουν βοηθήματα για να ζήσουν), δηλαδή αυτούς που έχουν χτυπηθεί περισσότερο από την επιβράδυνση της γερμανικής οικονομίας. Σε αυτούς βρίσκουν «οπαδούς» οι οργανωμένες αντιδραστικές δυνάμεις και αυτές του υποκόσμου. Ενδεικτικά και μόνο, ο Λουτς Μπάχμαν, που φέρεται επικεφαλής της κίνησης της Δρέσδης, και άλλα 2 μέλη της ηγετικής ομάδας έχουν ποινικό ιστορικό, ο ένας για εγκλήματα βίας και ο άλλος για απάτες, ενώ στις εκδηλώσεις συμμετέχουν με δυναμική παρουσία και μέλη ακροδεξιών ομάδων χούλιγκαν. Στη Σαξονία, ιδιαίτερα στις μικρότερες πόλεις και στην ύπαιθρο, οι νεοναζιστές έχουν σχετικά καλά οργανωμένες δομές. Για λίγες ψήφους δεν μπήκαν στις περσινές εκλογές στο τοπικό Κοινοβούλιο, με τα ποσοστά τους να φτάνουν το 5%. Μπήκε όμως η Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) με 10%.
Η όλη εξέλιξη κάνει τα κόμματα της αστικής διαχείρισης να προβάλλουν το λεγόμενο «δημοκρατικό τόξο» μπροστά στον κίνδυνο της PEGIDA. Σε πολλές αντιδιαδηλώσεις στη Δρέσδη πρωτοστάτησαν στελέχη των χριστιανοδημοκρατών (πρωθυπουργός Σαξονίας, δήμαρχος Δρέσδης) και ακολούθησαν όλα τα κόμματα, συμπεριλαμβανομένης και της «Αριστεράς» («Λίνκε»), που συμπροεδρεύει με τον ΣΥΡΙΖΑ στο Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Την ίδια ώρα κάποια στελέχη των Χριστιανοδημοκρατών εκφράζουν την άποψη ότι πρέπει να προσεγγιστούν οι διαδηλωτές της PEGIDA και να εισακουστούν οι ανησυχίες και οι φόβοι τους. Ξεχωριστές αντιδιαδηλώσεις κάνουν και αντιφασιστικές οργανώσεις και ομάδες πρωτοβουλίας υπέρ των προσφύγων.
Η Σαξονία πάντως έχει 0,1% μουσουλμάνους και η Δρέσδη είναι μια από τις πόλεις με το χαμηλότερο ποσοστό αλλοδαπών (4%). Ωστόσο αυτό το στοιχείο δεν είναι το ουσιαστικό όσο η ίδια η στόχευση της κίνησης. Είναι δηλαδή γεγονός ότι το 2014 υποβλήθηκαν πάνω από 180.000 αιτήσεις χορήγησης ασύλου, 60.000 περισσότερες από το 2013. Το 22% προέρχονταν από πρόσφυγες και ξεριζωμένους από τη Συρία, το 10% από τη Σερβία και 8% από την Ερυθραία. Σε 27.000 άτομα αναγνωρίστηκε το καθεστώς του πρόσφυγα σύμφωνα με τη Σύμβαση της Γενεύης. 40.000 αιτήσεις απορρίφτηκαν, 40.000 αποσύρθηκαν και 160.000 αιτήσεις (και παλαιότερων χρόνων) εκκρεμούν. Για το 2015 οι προβλέψεις μιλάνε για 200.000 νέες αιτήσεις. Συνολικά στη Γερμανία ζητά άσυλο το 0,4% των 51.000.000 ανθρώπων που βρίσκονται σε φυγή παγκόσμια, σύμφωνα με στοιχεία που δίνουν οι γερμανικές αρχές.
Ανοιχτά στηρίζουν τις ξενοφοβικές αντιμουσουλμανικές εκδηλώσεις κάποιοι εκπρόσωποι της Εναλλακτικής για τη Γερμανία. Ο αντιπρόεδρός της, Α. Γκάουλαντ, δήλωσε ότι η Μέρκελ «καταδικάζει ανθρώπους χωρίς να τους ξέρει αφ' υψηλού». Ταυτόχρονα, υπάρχουν και κάποιοι άλλοι, όπως ένας από τους αντιπροέδρους του κόμματος, ο Χ. Χένκελ, πρώην πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχάνων, που θεωρεί ότι πρέπει να μείνουν μακριά από αυτό το κίνημα.
Είναι χαρακτηριστική όμως και η στάση του προέδρου του Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνων Ιfo, Χανς Βέρνερ Ζιν, που σημείωσε ότι το «κοινωνικό κράτος είναι μαγνήτης για μετανάστες χωρίς προσόντα». Το CDU της Σαξονίας ανακοίνωσε ότι θα κάνει μια κριτική καταγραφή της μεταναστευτικής πολιτικής.
Από την άλλη, σύμφωνα με εκτίμηση της Κεντρικής Ενωσης Δήμων Γερμανίας, η χώρα είναι σε θέση να ενσωματώσει έναν αυξανόμενο αριθμό μεταναστών. «Μπορούμε να το κάνουμε γιατί ενσωματώσαμε εκατομμύρια γκασταρμπάιτερ (ξένους εργάτες) και μετανάστες από την πρώην Σοβιετική Ενωση», δήλωσε ο πρόεδρος της Ενωσης, Ε. Μάλι (προέρχεται από τους σοσιαλδημοκράτες του SPD) και πρόσθεσε «Βέβαια, όμως, για το σκοπό αυτό χρειάζονται ανθρώπινοι πόροι, χρήματα και - μπροστά από το φαινόμενο - ηθικοί πόροι, δηλαδή μια ορισμένη προθυμία υποδοχής από την κοινωνία».
Στον κοινό ταξικό αγώνα η απάντηση των εργαζομένων
Είναι φανερό από αυτά τα στοιχεία ότι το ζήτημα της μετανάστευσης αποτελεί πεδίο ενδοαστικής αντιπαράθεσης που δεν έχει καμία σχέση με τα συμφέροντα των εργαζομένων, Γερμανών και μεταναστών. Γι' αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία η δράση που αναπτύσσουν επιτροπές αγώνα από Ελληνες μετανάστες στη Γερμανία, που αναδεικνύουν την κοινή βάση των ταξικών συμφερόντων όλων των εργαζόμενων, με παρεμβάσεις σε χώρους δουλειάς και εκπαίδευσης, με εκδηλώσεις αλληλεγγύης σε εργαζόμενους που απεργούν, όπως οι σιδηροδρομικοί ή οι εργαζόμενοι στην εταιρεία ηλεκτρονικού εμπορίου AMAZON με μεγάλες αποθήκες στη χώρα.
