«Τελικά, ποιοι από τους δανειστές δε θέλουν την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων στην Ελλάδα και την αύξηση του κατώτατου μισθού σε αξιοπρεπή επίπεδα;» διερωτάται υποκριτικά ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης, αφότου η επίτροπος Απασχόλησης της ΕΕ, απαντώντας σε ερώτησή του, εξέφρασε την ελπίδα «η Ελλάδα να ανταποκριθεί στις συστάσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης για την επαναφορά των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων που καταργήθηκαν τα τελευταία χρόνια»!
Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ βγάζει «λάδι» την Κομισιόν, η οποία, με αμέτρητα ντοκουμέντα και παρεμβάσεις της, έχει παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στις σφοδρές ανατροπές σε εργασιακά και άλλα δικαιώματα σε όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ. Βγάζει, όμως, «λάδι» και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, κρύβοντας τις πομπές της και επιρρίπτοντας την ευθύνη για τη διατήρηση των ανατροπών των μνημονίων σε ορισμένους μόνο απ' τους ...δανειστές, τους οποίους βεβαίως και δεν κατονομάζει... Την ίδια ώρα, ο Αλ. Τσίπρας διαβεβαιώνει τους «θεσμούς» ότι η κυβέρνησή του δεν πρόκειται να άρει ούτε μισό από τα μνημονιακά μέτρα, αντιθέτως σκοπεύει να «χτίσει» κι άλλα πάνω σ' αυτά.
Ο Δ. Παπαδημούλης βεβαίως οχυρώνεται πίσω απ' τις σκόπιμα ασαφείς, θολές και διπλωματικές συνήθως διατυπώσεις που επιλέγουν οι παράγοντες της ΕΕ και του ιερατείου της, για να απαντήσουν στις ερωτήσεις ευρωβουλευτών. Οταν, για παράδειγμα, η Επίτροπος συναρτά την ανάκτηση δικαιωμάτων, όπως αυτά που αφορούν σε συλλογικές συμβάσεις και κατώτερο μισθό, απ' τη συμμετοχή των «κοινωνικών εταίρων στις μεταρρυθμίσεις» και την «ενίσχυση του κοινωνικού διαλόγου ώστε να γίνει πιο αποτελεσματικός σε εθνικό επίπεδο», στην πραγματικότητα αναφέρεται σε διαδικασίες και εργαλεία του συστήματος που πάντα οδηγούν σε νέες αντεργατικές ανατροπές, παραπέμπει τη διασφάλιση των εργατικών δικαιωμάτων στη «Δευτέρα Παρουσία», όπου οι λύκοι θα γίνουν αρνάκια και οι καπιταλιστές θα μοιράζονται τα κέρδη με τους εργαζόμενους...
Εξάλλου, κάτι τέτοιο συνέβη ήδη στην Ελλάδα και απαντά στο υποκριτικό ερώτημα του Δ. Παπαδημούλη. Τους τελευταίους μήνες, η κυβέρνηση διαλαλούσε την προσήλωσή της στη δέσμευση για αποκατάσταση του κατώτερου μισθού και των συλλογικών διαπραγματεύσεων (με τα αντίστοιχα «ανταλλάγματα» για το κεφάλαιο βεβαίως...). Μάλιστα, το υπουργείο Εργασίας διέρρεε στον Τύπο και διάφορα «προσχέδια νόμου», με τα οποία συντηρούσε το κλίμα αναμονής σε μια μεγάλη μερίδα των εργαζομένων.
Γρήγορα αποδείχτηκε «άνθρακες ο θησαυρός»... Οχι μόνο γιατί οι δανειστές είχαν αντιρρήσεις. Πιο ισχυρές ακόμα αντιρρήσεις έχουν οι εργοδοτικές ενώσεις και τις εξέφρασαν στον «κοινωνικό διάλογο» που έγινε στο υπουργείο Εργασίας, επικαλούμενοι το πλήγμα που θα δεχτεί η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεών τους, εφόσον προχωρήσουν μέτρα σαν αυτά.
Από κοντά και η ΟΚΕ, γνωμοδοτώντας για το «σχέδιο νόμου» που συνέταξε το υπουργείο Εργασίας και το οποίο, όπως όλα δείχνουν, φτιάχτηκε κυριολεκτικά «για τα μάτια του κόσμου», επιβεβαίωσε ότι ένα τμήμα των εργοδοτών δε συζητάει καν αυξήσεις στον κατώτερο μισθό, ένα άλλο για να συμφωνήσει ακόμα και σε ελάχιστες αυξήσεις στο μισθό, ζητά ανταλλάγματα τέτοια, που όχι μόνο εξανεμίζουν την όποια αύξηση (αν δοθεί), αλλά στο τέλος οι εργαζόμενοι θα βγουν και χρεωμένοι!
Η Κομισιόν γνωρίζει καλά πώς να υπερασπίσει τα συμφέροντα του κεφαλαίου και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ πώς να ρίχνουν στάχτη στα μάτια των εργαζομένων!
