Νέα φάση στα ενδοαστικά «παζάρια» με ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα
 |
Το σύνθημα για νέα φάση στα ενδοαστικά «παζάρια» δόθηκε χτες, καθώς ο Πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, έδωσε τελικά εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον επικεφαλής του κόμματος, του AKP, που ήρθε πρώτο στις εκλογές της 7ης Ιούνη Αχμέντ Νταβούτογλου.
Η καθυστέρηση της ...πολυαναμενόμενης συνάντησης είχε προκαλέσει την αντίδραση κομμάτων της αντιπολίτευσης εδώ και μέρες, ενώ τα «σενάρια» που προκρίνουν το ενδεχόμενο των επαναληπτικών εκλογών αυξάνονται διαρκώς στον Τύπο, μαζί με αναλύσεις ότι στο εσωτερικό του ΑΚP υπάρχουν διαφορετικές «προσεγγίσεις».
Κύκλοι του AKP διέρρεαν χτες ότι ο πρώτος γύρος των επαφών του Νταβούτογλου με τα κόμματα της αντιπολίτευσης θα έχει ολοκληρωθεί έως την επόμενη Τετάρτη. Από τη μεριά του, ο ίδιος ο Νταβούτογλου, μιλώντας χτες στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός του, δήλωσε ότι το AKP δεν είναι διατεθειμένο να υποχωρήσει σε όσους θελήσουν να το πιέσουν ή να του επιβάλουν δικές τους επιδιώξεις.
Ο ηγέτης του ακροδεξιού κόμματος MHP Ντεβλέτ Μπαχτσελί, σε παρέμβασή του πριν από τη συνάντηση Ερντογάν - Νταβούτογλου, εμφάνισε το MHP έτοιμο να κάνει «θυσίες», για να αντιμετωπιστεί μια διαφωνία (σ.σ. που θα εμποδίσει το σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας), συμπληρώνοντας ωστόσο ότι «ο ρόλος του MHP είναι αυτός της κύριας αξιοπρεπούς αντιπολίτευσης».
Από το HDP, η Φιγκέν Γιουκσεκντάγκ, η μία από τους δύο προεδρεύοντες στο κόμμα, εμφανίστηκε προχτές επικριτική σε όσους συντηρούν το «σενάριο» των νέων εκλογών, λέγοντας ότι ο Νταβούτογλου «δε θα πρέπει ούτε καν να αναφέρεται σε πρόωρες εκλογές». Αναδεικνύοντας την ετοιμότητα του κόμματός της (ή τουλάχιστον μιας μερίδας του...) να συνδράμει στις εξελίξεις, εξήγησε ότι «σε μια τέτοια ατμόσφαιρα, οι πρώτες λέξεις του Νταβούτογλου θα έπρεπε να είναι "θα κάνω τις καλύτερες επιλογές συνεργασίας για να σχηματιστεί κυβέρνηση". Καλούμε τον Νταβούτογλου να προχωρήσει σε μια τέτοια δήλωση».
Θυμίζουμε ότι η καθυστέρηση στην έναρξη της διαδικασίας διερεύνησης σχηματισμού κυβέρνησης «συνέπεσε» με τα «σενάρια» για μια πιθανή χερσαία επιχείρηση του τουρκικού στρατού στη Συρία, με τον Ερντογάν (αλλά και κυβερνητικά στελέχη) να καταγγέλλουν σχέδια αλλαγής της δημογραφικής σύνθεσης ειδικά στην τουρκο-συριακή μεθόριο και σχεδιασμένης μετατόπισης Τουρκμένων και άλλων, αλλά και να διαμηνύουν ότι η Αγκυρα δεν πρόκειται να μετατρέψει τη δημιουργία κουρδικού κράτους στην περιοχή.
Την ίδια στιγμή, παραμένουν οι «δυσκολίες» στη συνεργασία της Τουρκίας με συμμάχους της σαν τις ΗΠΑ σε θέματα όπως η ενίσχυση του πολέμου κατά των τζιχαντιστών, αλλά και οι προσπάθειες της Αγκυρας να οικοδομήσει «γέφυρες» με χώρες όπως η Ρωσία και το Ιράν, μέσα βέβαια σε πολλά εμπόδια.
Καθόλου τυχαία, η ανάγκη «αλλαγών» και «προσαρμογών» στην εξωτερική πολιτική της χώρας μένει κυρίαρχο στις συζητήσεις για τα καθήκοντα της επόμενης κυβέρνησης, όπως και ο προβληματισμός για τον κίνδυνο μιας ύφεσης που αντιμετωπίζει η τουρκική οικονομία, ως αποτέλεσμα και της καπιταλιστικής κρίσης που εξακολουθεί να πλήττει αναπτυγμένες οικονομίες.
Μέσα σε αυτό το σύνθετο πλαίσιο, φαίνεται ότι εκδηλώνονται και αντιφάσεις και ταλαντεύσεις στις επιλογές που η πλουτοκρατία πρέπει να κάνει, τόσο ως προς την εσωτερική «διάταξη» των αστικών πολιτικών δυνάμεων όσο και ως προς τις συμμαχίες και τις προτεραιότητες που θα προτάξει στις διεθνείς της σχέσεις. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτό που αναζητά είναι τρόπος αναβάθμισης της θέσης της έναντι των ανταγωνιστών της, πρωτοστατώντας στην επίθεση κατά του λαού της χώρας αλλά και των λαών όλης της περιοχής.
