Ο Φρίντριχ Ένγκελς
1895 Πεθαίνει ο Φρίντριχ Ένγκελς, κορυφαία μορφή του παγκόσμιου εργατικού, επαναστατικού και κομμουνιστικού κινήματος. Ο Φ. Ένγκελς, από κοινού με τον Κ. Μαρξ, συνδιαμόρφωσαν και θεμελίωσαν την επιστημονική κοσμοθεωρία της εργατικής τάξης, αποδεικνύοντας το αναπόφευκτο, νομοτελειακό, πέρασμα της κοινωνίας από τον καπιταλισμό στον Κομμουνισμό. Και έδωσαν έτσι στην πρωτοπόρα επαναστατική τάξη τα όπλα για να γίνει τάξη για τον εαυτό της, προκειμένου να φέρει σε πέρας την ιστορική της αποστολή, την κοινωνική απελευθέρωση από την ταξική εκμετάλλευση. Ο Ένγκελς ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τη θεμελίωση και την τεκμηρίωση της υλιστικής διαλεκτικής, αντιμετωπίζοντας πλήθος θεωρητικών προβλημάτων και αναλαμβάνοντας να αντικρούσει τις αντιεπιστημονικές απόψεις της ιδεαλιστικής φιλοσοφίας. Ανάμεσα στα πολλά έργα του που ξεχώρισαν, το «Αντι-Ντίρινγκ», η «Καταγωγή της Οικογένειας, της Ατομικής Ιδιοκτησίας και του Κράτους», «Ουτοπικός και Επιστημονικός Σοσιαλισμός», «Για το Ζήτημα της Κατοικίας» και πλήθος άλλα. Ο Ένγκελς συνδύασε τη συγγραφική του δραστηριότητα με την επαναστατική πάλη και πήρε μέρος σε πολλές επαναστατικές εξεγέρσεις, όπως στη Γερμανία και τη Γαλλία.
Ο θάνατός του, αν και αναμενόμενος, μιας και ο Ένγκελς ήταν άρρωστος από καιρό, έπεσε σαν κεραυνός στο διεθνές σοσιαλιστικό κίνημα. Ο Βίλχελμ Λίμπκνεχτ, ένας από τους ηγέτες τότε του Γερμανικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, που είχε γνωριστεί και συνεργαστεί με τον Μαρξ και τον Ενγκελς, έγραψε: «Ο Στρατηγός [σ.σ. έτσι χαρακτήριζαν τον Ένγκελς] πέθανε χθες τη νύχτα 10.30… Παρόλο που το θάνατό του τον περιμέναμε, το πλήγμα ωστόσο ήταν σκληρό, φοβερό. Είχε πέσει σαν δέντρο που το κόβουν, ο γιγάντιος ήρωας του πνεύματος που είχε θεμελιώσει μαζί με τον Μαρξ τον επιστημονικό σοσιαλισμό και είχε διδάξει την τακτική του σοσιαλισμού... ο φίλος, ο σύμβουλος, ο οδηγός, ο μαχητής ήταν νεκρός».
1824 Σε αποφασιστική ναυμαχία στα ανοιχτά της Σάμου, ο ελληνικός επαναστατικός στόλος, υπό τον αντιναύαρχο Γεώργιο Σαχτούρη, τρέπει τον οθωμανικό στόλο του Χοσρέφ Πασά σε φυγή.
1905 Γεννιέται ο Ρωσο-αμερικάνος οικονομολόγος, Βασίλι Λεόντιεφ, βραβευμένος με το Νόμπελ Οικονομίας (1973).
1921 Πεθαίνει ο πολιτικός Δημήτρης Ράλλης, ο οποίος διετέλεσε 5 φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας.
1935 Έξι ακόμη απεργοί εργάτες του Ηρακλείου έρχονται να προστεθούν στους 23 συνολικά δολοφονημένους εργάτες της δίχρονης διακυβέρνησης του Λαϊκού Κόμματος. Παρά την ανοιχτά προδοτική στάση της ΓΣΕΕ, η εργατική τάξη της Ελλάδας, με επικεφαλής τα ταξικά συνδικάτα και την Ενωτική Συνομοσπονδία, κατέρχονται μαζικά στους δρόμους σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Η κυβέρνηση κηρύσσει το στρατιωτικό νόμο. Η απεργία, παρά την τρομοκρατία, θα λήξει με νίκη και τα αιτήματα των απεργών (αύξηση μισθών, εφαρμογή του 8ώρου, κ.ά.) θα γίνουν δεκτά.
1937 Κυκλοφορεί το πρώτο φύλλο της παράνομης αντιδικτατορικής εφημερίδας «Παλιγγενεσία».
1944 Οι Γερμανοί αρχίζουν εκκαθαριστικές επιχειρήσεις εναντίον των τμημάτων του ΕΛΑΣ, που δρούσαν στη Στερεά Ελλάδα. Οι επιχειρήσεις αυτές έλαβαν τέλος με αποτυχία στις 24 Αυγούστου.
1947 Τμήματα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας μπαίνουν στην Αράχοβα.
1949 Επίθεση του κυβερνητικού στρατού στο Γράμμο (Τσάρνο) αποκρούεται με επιτυχία από το Δημοκρατικό Στρατό.
1953 Αρχίζει στο Βερολίνο το 3ο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών.
1958 Συνέρχεται η 9η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ (5-8/8/1958), με απόφαση της οποίας αποκαταστάθηκαν στο ΚΚΕ οι Γιώργης Σιάντος, Κώστας Καραγιώργης και Νίκος Πλουμπίδης. Η Ολομέλεια αποφάσισε επίσης τη σύγκληση του 8ου Συνεδρίου του ΚΚΕ.
1963 Υπογράφεται στη Μόσχα συνθήκη ανάμεσα στις ΕΣΣΔ, ΗΠΑ και Μ. Βρετανία για την απαγόρευση των πυρηνικών δοκιμών στην ατμόσφαιρα, το κοσμικό διάστημα και κάτω από το νερό.
1965 Καταψηφίζεται στη Βουλή η πρώτη «κυβέρνηση των αποστατών» υπό το Γεώργιο Αθανασιάδη Νόβα. Η πολιτική κρίση συνεχίζεται («Ιουλιανά»).
1968 Πεθαίνει η ποιήτρια Θεώνη Δρακοπούλου («Μυρτιώτισσα»).
