Του Αποστόλη Πλατανιά, οπερατέρ του «902»
Βρήκαν επιτέλους οι «προστάτες» -(πολιτικούς νταβατζήδες τους λέει ο λαός μας)- εργαζόμενους να «υπερασπιστούνε»! Όχι για να σώσουν μεροκάματα, καρφάκι δεν τους καίγεται, είναι συνεπείς σε αυτό άλλωστε εδώ και χρόνια. Ευκαιρία να χτυπήσουν το ΚΚΕ νομίζουν ότι βρήκαν.
Η πολιτική ιστορία σας όμως, κύριοι της «κυβερνώσας», σας «ξεβρακώνει»!
15 χρόνια με την κάμερα στον ώμο και ο φακός μας πάντα στραμμένος στους εργάτες, στους χώρους δουλειάς, εκεί που ματώνει η εργατική τάξη, στους αγώνες της, στα προβλήματά της.
Εσείς πάντα απόντες…
Όταν ο «902» ταξίδευε με το ΠΑΜΕ για να διαδηλώσει εκεί όπου οι Νατοϊκοί έσφαζαν το γιουγκοσλαβικό λαό, εσείς δίνατε διαπιστευτήρια στο ΝΑΤΟ εξισώνοντας τους θύτες με τα θύματα.
Όταν ο «902» κρυβόταν από τις σφαίρες των Ισραηλινών μαζί με τους Παλαιστινίους, εσείς αιματοβάφατε τα χέρια σας καλωσορίζοντας τον Ισραηλινό πρόεδρο.
Όταν ο «902» αγωνιζόταν με την εργατική τάξη για αυξήσεις και συλλογικές συμβάσεις, εσείς σέρνατε τους εργάτες σε κοινωνικούς διαλόγους - σφαγεία.
Όταν ο «902» βρισκόταν έξω από τα Super Market προβάλλοντας τους αγώνες ενάντια στις τρομοκρατικές απολύσεις, εσείς υπογράφατε μειώσεις μισθών.
Όταν ο «902» στεκόταν μαζί με την εργατική τάξη στο πλευρό των χαλυβουργών, εσείς στήνατε απεργοσπαστικό μηχανισμό στο Βόλο.
Όταν εσείς χαϊδεύεστε με τον ΣΕΒ, εμείς ζούμε με τους εργάτες τις αγωνίες τους και τους αγώνες τους.
Όταν, όταν, όταν…. Και ο κατάλογος μεγάλος!
Την τάξη σας προστατεύατε όλα αυτά τα χρόνια, την τάξη σας θέλετε να προστατέψετε και τώρα.
Διαπιστευτήρια δίνατε, διαπιστευτήρια δίνετε.
Άξιος ο τίτλος του προστάτη λοιπόν!!!
Καρφάκι δεν σας καίγεται για την εργατική τάξη και τους εργαζόμενους του «902». Οι μόνοι που μας στήριξαν όλα αυτά τα χρόνια ήταν οι σύντροφοι, φίλοι και μέλη του Κόμματος που από το υστέρημά τους στήριζαν τη λειτουργία του σταθμού. Και να ξέρετε σύντροφοι…
Τίποτα δεν πάει χαμένο!!! Η παρακαταθήκη του «902» είναι μεγάλη.
Και δεν είναι μόνο για εσάς αλλά και για εμάς, που χρόνια τώρα δουλεύαμε στο σταθμό.
Ο «902» μας έμαθε πως η ζωή δεν μετριέται σε ευρώ αλλά σε αγώνες, μας έμαθε την αλληλεγγύη και τη συντροφικότητα, μας έμαθε ότι η ομορφιά της ζωής δεν είναι στα παχιά χαλιά του κοσμοπολιτισμού τους αλλά στο δρόμο του αγώνα για τα δίκια της τάξης μας.
Αυτά σύντροφοι δεν τα χαρίζουμε σε κανέναν και δεν τα ξεπουλάμε για κανένα αντάλλαγμα. Θα συνεχίσουμε τη ζωή μας με αξιοπρέπεια όπως τόσα χρόνια, με την αξιοπρέπεια του αγώνα που έχουν οι εργάτες και που τόσα χρόνια καταγράφαμε στα ρεπορτάζ μας.
Θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε και να παλεύουμε για τις αποφάσεις του Κόμματος, όπως αυτή για την πώληση της Ραδιοτηλεοπτικής, γιατί είμαστε σίγουροι ότι είναι για το καλό της εργατικής τάξης.
Κρατάμε λοιπόν σύντροφοι τον ήχο του σταθμού στην καρδιά μας και βγαίνουμε στο δρόμο δυνατότεροι για να προπαγανδίσουμε τις θέσεις του Κόμματός μας και τα δίκια της τάξης μας.
