της Κωνσταντίνας Μπακόλα, εργαζόμενης του «902»
Αν γυρίσω κάποια χρόνια πίσω, θα βρεθώ στις πρώτες μέρες που ξεκίνησα να εργάζομαι στον «902».
Από την πρώτη στιγμή που βρέθηκα σε αυτό το χώρο, συνάδελφοι και σύντροφοι με βοήθησαν με όποιο τρόπο μπορούσαν. Η ζεστασιά της συντροφικότητας και της αλληλεγγύης μπροστά μου. Το πάθος και η αγωνία για την προβολή και εκλαΐκευση της πολιτικής του ΚΚΕ, των αγώνων και των λαϊκών προβλημάτων, ζωγραφισμένα στα καθημερινά πρόσωπα...
Ο «902», ο σταθμός του ΚΚΕ, ήταν ένα μεγάλο σχολείο. Πάντα ραδιόφωνο και τηλεόραση μέσα από τις εκπομπές τους πρόβαλλαν την αλήθεια με οποιοδήποτε κόστος και ποτέ δεν ωραιοποίησαν τα πράγματα για να κάνουν μεγαλύτερα νούμερα τηλεθέασης, ακροαματικότητας ή ακόμα για να μπορέσουν να έχουν μεγαλύτερο κομμάτι από την πίτα της διαφήμισης. Πάντοτε στέκονταν στο πλάι των εργαζομένων προσπαθώντας να τα προβάλει.
Χαρακτηριστικός ο μεγαλειώδης αγώνας στη «Χαλυβουργία», που ο σταθμός ήταν σε όλη τη διάρκεια δίπλα στους απεργούς, με το συνεργείο, τους δημοσιογράφους, με καλέσματα συμπαράστασης που είχαν τεράστια απήχηση. «Πανικός» να έρθει το υλικό να μονταριστεί, να προβληθεί γρήγορα στην τηλεόραση, να ακουστούν οι ομιλίες κι οι χαιρετισμοί στο ράδιο.
Ήταν υπόθεση όλων!
Σε αντίθεση με τα αστικά ΜΜΕ, που εξυπηρετούν την εκάστοτε κυβέρνηση και τους κεφαλαιοκράτες, αποκρύπτουν εσκεμμένα τους αγώνες και προσπαθούν να αποκοιμίσουν τον κόσμο.
Όσο και να προσπαθήσουν, δεν μπορούν να μας προσάψουν το ελάχιστο. Όσο και να προσπαθήσουν μέσα από τη λασπολογία να κατηγορήσουν το σταθμό και το ΚΚΕ, δεν θα τα καταφέρουν.
Ξεπερνάμε τις όποιες δυσκολίες από το σταμάτημα της λειτουργίας του «902». Η απόφαση της ΚΕ είναι σωστή και απαραίτητη στις σημερινές συνθήκες. Το ΚΚΕ έχει αποδείξει και στο παρελθόν πως μέσα από τις δυσκολίες βγαίνει πάντα πιο δυνατό.
Για άλλη μια φορά θα τα καταφέρουμε και θα αντεπιτεθούμε.
