Της Φωτεινής Κουμαντζέλη, δημοσιογράφου του «902»
«Ευτυχώς που υπάρχει ο "902" του ΚΚΕ και έτσι ακούγεται το πρόβλημά μας», «τι ώρα θα δείξετε το ρεπορτάζ για να ενημερώσουμε όλους τους εργαζόμενους;», «εμείς τους καλέσαμε όλους (αστικά ΜΜΕ). Γιατί δεν έρχονται ποτέ και εσείς (902) έρχεστε πάντα;», «μπορείτε να βγάλετε κάποιον από μας σε εκπομπή του ραδιοφώνου, όποτε θέλετε, μπας και ακούσει κανείς και το πρόβλημα το δικό μας;», «εσείς του ΚΚΕ φωνάζετε, δεν λέτε και για μας;», «δείξτε τα χάλια μας, που μας φέρονται σαν ζώα, εμάς που χρόνια δουλέψαμε, χτίσαμε τα ταμεία και πληρώσαμε ακόμη και με την υγεία μας, όσοι πήραμε σύνταξη».
Αυτά είναι μερικά, λίγα, από τα λόγια εργαζομένων από διάφορους κλάδους, ανέργων, συνταξιούχων, που άκουσα όλα αυτά τα χρόνια, έχοντας στο χέρι μου το μικρόφωνο, είτε για την τηλεόραση είτε για το ραδιόφωνο του «902».
Σ' αυτά τα λόγια, τα απλά, καθρεπτίζεται ο λόγος ύπαρξης του «902», του σταθμού των εργαζομένων. Του σταθμού που δεν άνηκε σε κανένα καπιταλιστή, ο οποίος μέσω των ΜΜΕ πίεζε και έπαιρνε δουλειές για τις άλλες επιχειρήσεις του ή λιβάνιζε όλη μέρα το σύστημα για να κοιμίσει τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Προβάλλει τα προβλήματα, τα αιτήματα, τους αγώνες σε διάφορους χώρους δουλειάς. Ξεσκεπάζει το βρώμικο ρόλο των δήθεν «επαναστατών» και «φίλων του λαού», οι οποίοι νοιάζονται μόνο για την κουτάλα, με στόχο να γίνουν «χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη». Αποκαλύπτει την αντιδραστική, αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνώντων, την οποία περίτεχνα επιχειρούν να εμφανίσουν ως «μονόδρομο για να βγει η χώρα από την κρίση». Προβάλλει τον άλλο δρόμο, αυτόν των εργαζομένων, την προοπτική που υπάρχει σήμερα για να μπορέσει ο λαός να ζήσει όπως του αρμόζει, αφού αυτός παράγει όλο τον πλούτο και τον καρπώνονται μια χούφτα παράσιτα. Προπαγανδίζει τις θέσεις του ΚΚΕ, του κόμματος των εργατών, τον άλλο κόσμο που οραματίζεται και που θα τον εγκαθιδρύσουμε, όλος ο εργαζόμενος λαός, με μπροστάρη τους κομμουνιστές.
Αυτός ο σταθμός, η άλλη φωνή, για να αντέξει σε συνθήκες καπιταλισμού, άγριας επίθεσης του κεφαλαίου στα δικαιώματα του λαού, χρηματοδοτούνταν με πάρα πολλές θυσίες από το ΚΚΕ, από το υστέρημα μελών και φίλων του Κόμματος, ανθρώπων που αναγνώριζαν τον πολύτιμο ρόλο του ΚΚΕ ως πρωτοπορία της εργατικής τάξης. Έγιναν πάρα πολλές προσπάθειες απ' όλους μας και πρώτα και κύρια από το ΚΚΕ, το Κόμμα μας, για να μη χαθεί αυτή η άλλη φωνή. Όμως, αναγκαστικά -παρά το σοβαρό πλήγμα που θα υπάρξει όταν ακουστεί το τελευταίο «Ο 902 σας ενημερώνει»- υπεράνω όλων μπήκε η ανάγκη να καλυφθούν τα χρέη που σωρεύτηκαν προς τους εργαζόμενους του «902» και τα ασφαλιστικά ταμεία, και αυτή ήταν η πώληση. Δυστυχώς, δεν υπήρχε άλλη λύση και αυτή είναι η πικρή αλήθεια.
Όμως, οι κομμουνιστές έχουμε μάθει να μην το βάζουμε κάτω. Η φωνή του ΚΚΕ δεν θα σιγήσει και θα χαλάσει τη σούπα όσων θέλουν το λαό με την πλάτη στον τοίχο να δέχεται τα ραπίσματα των αστών και όσων εμφανίζονται με το προσωπείο του δήθεν επαναστάτη. Και γι’ αυτό λύσσαξαν και πετάνε λάσπη στο ΚΚΕ. Όμως «σε ετούτα εδώ τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει». Και αυτό θα το νιώσουν στο πετσί τους. Και αυτό είναι υπόσχεση.
