67 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ
«Να γράφεις, κύριε συνάδελφε, για τους απλούς ανθρώπους. Καθαρά, όχι συννεφώδη, σύντομα και περιεκτικά. Άφηνε στην άκρη τις φλυαρίες και δίνε το λόγο στα γεγονότα. Αυτά πείθουν»... Ο Κώστας Βιδάλης, ο κομμουνιστής δημοσιογράφος, υπέγραψε με το αίμα του το τελευταίο του ρεπορτάζ, λίγο πριν περάσει στην αιωνιότητα μαζί με όλους εκείνους που ορίζουν το πρότυπο του ηρωισμού.
Αύγουστος του 1946. Οι συμμορίτες του Σούρλα οργιάζουν στη Θεσσαλία. Ο Κώστας Βιδάλης αποφασίζει να βρεθεί στην καρδιά των γεγονότων. Παρά τις αντιδράσεις της Συντακτικής Επιτροπής του «Ριζοσπάστη», αναχωρεί για τα θεσσαλικά χωριά: «Πάω να δω με τα μάτια μου τους βασανιστές του λαού μας (...) Ν' ακούσω με τα ίδια τ' αυτιά μου το βογκητό των ανθρώπων μας»... Ήξερε πως βαδίζει πορεία προς το θάνατο. Τον αψήφησε. Στις 18 του μήνα ταξίδευε από Λάρισα για Βόλο. Ήταν η μέρα που ο «Ρ» πήρε το τελευταίο του μήνυμα. Στον Πλατύκαμπο, σταματούν το τρένο συμμορίτες του Σούρλα, τον απάγουν, τον οδηγούν στο νεκροταφείο, τον βασανίζουν και τον αποτελειώνουν με πέντε σφαίρες.
Ο Κώστας Βιδάλης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1904, βγήκε μικρό παιδί στη βιοπάλη, αλλά δεν σταμάτησε να διαβάζει, να διψά για μάθηση. Έδωσε εξετάσεις και πήρε το απολυτήριο του Γυμνασίου, αργότερα γράφτηκε στη Νομική Σχολή. Οι σπουδές του, ωστόσο, δε συνεχίστηκαν γιατί στο μεταξύ μπαίνει αποφασιστικά στη δημοσιογραφία. Θα συνεργαστεί με πολλά περιοδικά και εφημερίδες, θα χαρακτηριστεί κορυφαίος του οικονομικού ρεπορτάζ. Το 1924 ξεκινάει τη συνεργασία του με τον «Ρ». Στις αρχές της δεκαετίες του '30, μετά από μια διακοπή, ξαναρχίζει η συνεργασία του με τον «Ρ». Το καλοκαίρι του 1936 βρίσκεται απεσταλμένος του «Ρ» στην Ισπανία να παρακολουθήσει τη Σπαρτακιάδα της Βαρκελώνης. Εκεί τον βρίσκει το φασιστικό πραξικόπημα του Φράνκο, ενώ γυρίζοντας στην Ελλάδα βρίσκει τη μεταξική δικτατορία.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Συντακτών, δυναμικός συνδικαλιστής. Εξορίστηκε στα Κύθηρα έπειτα από αποκάλυψη σκανδάλου με πρωταγωνιστή τον επιχειρηματία της εποχής Μποδοσάκη. Το 1941 γίνεται μέλος του ΚΚΕ. Με την έναρξη της Εθνικής Αντίστασης γίνεται γραμματέας της Επιτροπής Κεντρικής Διαφώτισης του ΕΑΜ. Καθοριστική ήταν η συμβολή του στην κυκλοφορία του παράνομου Τύπου στην Κατοχή. Στην έκδοση της «Ελεύθερης Ελλάδας», του «Απελευθερωτή», της «Επιμελητείας του Αντάρτη», στην αναζήτηση τυπογραφικών μηχανημάτων. Στο ξετρύπωμα και στη μεταφορά «σιδερικών» με... καροτσάκια για μωρά, μέσα στην κατεχόμενη Αθήνα, δίπλα ακριβώς στο θάνατο.
