Το γράμμα των 600 Κομμουνιστών κρατουμένων στην Ακροναυπλιά που ζητούν να σταλούν στο μέτωπο
1940 Οι 600 περίπου κρατούμενοι κομμουνιστές της Ακροναυπλίας στέλνουν υπόμνημα στην κυβέρνηση με το οποίο καταδικάζουν τη φασιστική εισβολή και ζητούν να σταλούν στο μέτωπο για να πολεμήσουν. Οι μεταξικές αρχές, όχι μόνο αρνούνται, αλλά και μετά την έλευση των Ναζί, παραδίδουν τους κρατούμενους κομμουνιστές στις δυνάμεις κατοχής, οι οποίοι θα τους χρησιμοποιήσουν ως ομήρους και θα τους εκτελεσούν ως αντίποινα για τη δράση του ΕΛΑΣ. Κάποιοι εξ αυτών ωστόσο θα καταφέρουν να δραπετεύσουν και να ενταχθούν στην ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση.
1863 Ιδρύεται ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός.
1884 Γεννιέται ο ουγγρικής καταγωγής Αμερικανός ηθοποιός Μπέλα Λουγκόζι (Μπέλα Φέρεντς Ντεσό Μπλασκό).
1897 Γεννιέται ο κατοπινός υπουργός προπαγάνδας των Ναζί Πάουλ Γιόζεφ Γκέμπελς.
1911 Πεθαίνει ο Αμερικανός δημοσιογράφος και εκδότης Τζόζεφ Πούλιτζερ, από τον οποίο πήραν το όνομά τους τα ομώνυμα βραβεία δημοσιογραφίας.
1914 Η Οθωμανική Αυτοκρατορία εισέρχεται στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο με τον ιμπεριαλιστικό συνασπισμό των Κεντρικών Δυνάμεων.
1925 Γεννιέται ο Αμερικανός μουσικός της τζαζ Τζον Χάλεϊ «Ζουτ» Σιμς.
1933 Με πρωτοβουλία του Λαϊκού Κόμματος ψηφίζεται νομοσχέδιο για την απομάκρυνση από το στρατό των βενιζελικών αξιωματικών που πήραν μέρος στο αποτυχημένο πραξικόπημα Πλαστήρα το Μάρτη του ίδιου έτους.
1936 Πραγματοποιείται στρατιωτικό πραξικόπημα στο Ιράκ, όπου σχηματίζεται κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Χικμέτ Σουλεϊμάν.
1947 Το Βέλγιο, η Ολλανδία και το Λουξεμβούργο συγκροτούν τελωνειακή ένωση, τη Μπένελουξ, πρόδρομο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
1949 Πεθαίνει ο Ελληνοαρμένιος φιλόσοφος Γκεόργκι Ιβάνοβιτς Γκουρτζίεφ.
1961 Ανήμερα των βουλευτικών εκλογών δολοφονείται στο χωριό Δεμίρι Αρκαδίας ο στρατιώτης Διονύσης Κερπινιώτης, στέλεχος της Νεολαίας ΕΔΑ. Στις εκλογές αυτές, που χαρακτηρίζονται από βία και νοθεία, πρώτο κόμμα έρχεται η ΕΡΕ με 50,81%. Το ΠΑΜΕ (στο οποίο μετέχει η ΕΔΑ) λαμβάνει 14,62%.
1986 Πεθαίνει ο ηθοποιός Μίμης Φωτόπουλος. Στη διάρκεια της Κατοχής ο Μ. Φωτόπουλος είχε πάρει μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Ο Δεκέμβρης του 1944, η εξορία του στην Ελ Ντάμπα και οι διώξεις των ΕΑΜιτών ηθοποιών, τον σημαδεύουν. Η Συμφωνία της Βάρκιζας τον βρίσκει πίσω από τα συρματοπλέγματα του στρατοπέδου. Στα τέλη Μάρτη του 1945, παίρνει το δρόμο του γυρισμού. «Εμείς που ήρθαμε τελευταίοι» - γράφει στην αυτοβιογραφία του - «είχαμε περάσει πάνω από δυόμισι μήνες στην έρημο. Είχαμε δοκιμάσει πολλούς εξευτελισμούς, πολλούς πόνους, πολλά βάσανα. Και στα σύρματα είχαμε αφήσει ένα ματωμένο κομμάτι της ζωής μας».Υπήρξε μέλος του ΔΣ του ΣΕΗ, μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Ελευθέρου Θεάτρου και πρόεδρος του ΔΣ «Άρματος Θέσπιδος».
Παρά τη λαμπρή του καριέρα στο θέατρο και τον κινηματογράφο,το 1981, όταν θέλησε να συνταξιοδοτηθεί, δε στάθηκε δυνατόν. Είχε μόνο 1.400 ένσημα, που δεν αρκούσαν ούτε για τη μικρότερη σύνταξη. Έπρεπε να δουλέψει άλλα πέντε χρόνια για να συμπληρώσει τη βάση. Δούλεψε. Τα συντάξιμα του συμπληρώθηκαν δια της βίας με τις τελευταίες ραδιοτηλεοπτικές εμφανίσεις του και με μια τιμητική σύνταξη από το ΥΠΠΟ, που όμως δε χάρηκε παρά ελάχιστα, αφού τα προβλήματα υγείας του τον πρόδωσαν.
