Απεικόνιση του Τυραννόσαυρου Ρεξ
Τα μεγάλα οστά ανήκουν σε ενήλικες οι οποίοι έχουν ολοκληρώσει την ανάπτυξή τους, μικρότερα οστά ανήκουν σε νεαρούς οι οποίοι ακόμα αναπτύσσονται. Αυτή φαίνεται πως είναι η πιο ασφαλής υπόθεση, όμως είναι μια επικίνδυνη υπόθεση που οδηγεί σε λάθη όσον αφορά τους δεινόσαυρους.
Ο παλαιοντολόγος Τζακ Χόρνερ,σε παρουσίαση που πραγματοποίησε στο Λος Άντζελες, αποκάλυψε ότι, μελετώντας τομές απολιθωμένων οστών δεινοσαύρων του μουσείου Rockie στη Μοντάνα, βρήκε ενδείξεις στα υποκείμενα στρώματα των οστών που υποδείκνυαν ότι τα περισσότερα δείγματα ανήκαν σε οργανισμούς οι οποίοι ακόμα αναπτύσσονταν όταν πέθαναν.
Στα εξωτερικά στρώματα απολιθωμένων οστών που είχαν χαρακτηριστεί ως οστά νεαρών οργανισμών βρέθηκαν στοιχεία που μαρτυρούν ανάπτυξη, δηλαδή κανάλια τα οποία κάποτε ήταν αιμοφόρα αγγεία, καθώς και μεγάλες ομάδες οστεοκυττάρων, μια ομάδα κυττάρων ιδιαίτερα σημαντική στο σχηματισμό των οστών. Όμως ο Χόρνερ ανακάλυψε παρόμοια σημάδια ανάπτυξης σε ενήλικα οστά. Αυτό προκάλεσε έκπληξη καθώς υποδηλώνει ότι τα οστά ακόμα αναπτύσσονταν σε αντίθεση με τα οστά των περισσότερων ζωικών οργανισμών σήμερα των οποίων ο σκελετός σταματάει να αναπτύσσεται με την ενηλικίωση.
Ο Χόρνερ έψαχνε στα απολιθώματα των ενήλικων οργανισμών σημάδια ότι η ανάπτυξη είχε σταματήσει και συγκεκριμένα πυκνά πακεταρισμένα στρώματα οστού τα οποία δεν περιέχουν οστεοκύτταρα και αιμοφόρα αγγεία. Τέτοια στρώματα βρίσκονται σχεδόν πάντα σε σκελετούς που έχουν ολοκληρώσει την ανάπτυξή τους. Σε μερικά απολιθώματα βρήκε τέτοια στρώματα, αποδεικνύοντας ότι τα οστά των δεινοσαύρων εν δυνάμει σταματούσαν να μεγαλώνουν.Όμως η συντριπτική πλειοψηφία των οστών που εξέτασε δεν είχαν τέτοια στρώματα.
Κλειδί για τη μελέτη ανάμεσα στα απολιθώματα που μελέτησε ήταν ο μεγαλύτερος Αλλόσαυρος στη συλλογή του μουσείου, ένας οργανισμός 10 μέτρων σε μήκος, ηλικίας 13 χρονών όταν πέθανε και ο οποίος αδιαμφισβήτητα μεγάλωνε ακόμα. Τα απολιθώματα περιελάμβαναν, ακόμα, έξι δείγματα Τυραννόσαυρου Ρεξ τα οποία όλα έδειχναν σημάδια ανάπτυξης.
Όσο για το τι σήμαινε μια συνεχιζόμενη για χρόνια ανάπτυξη, ο Χόρνερ επιχειρηματολογεί ότι περιελάμβανε μάλλον μεγαλύτερα, παρά μακρύτερα, οστά δίνοντας όγκο στους δεινοσαύρους καθώς μεγάλωναν. Έτσι ο Τυραννόσαυρος Ρεξ δεν θα ήταν πολύ ψηλότερος ή μακρύτερος, απλά περισσότερο ογκώδης συνολικά.
Για χρόνια οι επιστήμονες έβρισκαν σκελετούς με πολύ μεγάλες ομοιότητες, με μόνη εξαίρεση ότι κάποιοι ήταν περισσότερο εύρωστοι, ενώ άλλοι πιο λεπτοκαμωμένοι. Υπήρχαν υποθέσεις οι οποίες υποστήριζαν ότι τα εύρωστα οστά ανήκαν σε αρσενικούς, ενώ τα λεπτοκαμωμένα σε θηλυκούς οργανισμούς. Άλλες θεωρίες υποστηρίζουν ότι τα οστά ανήκαν σε διαφορετικά είδη. Μετά την τελευταία ανακάλυψη φαίνεται ότι τα οστά ανήκαν απλά σε οργανισμούς διαφορετικής ηλικίας.
