Το χτεσινό πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη» αποκαλύπτει ότι η ελληνική κυβέρνηση ετοιμάζει την εμπλοκή της σε μια ακόμα ιμπεριαλιστική επέμβαση με την ομπρέλα της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, αυτή τη φορά στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, με πρόσχημα και πάλι τα ανθρώπινα δικαιώματα, σε μια χώρα όπου υποδαύλισαν την αλληλοσφαγή του λαού της. Οι σχεδιασμοί για την επέμβαση ΕΕ - ΝΑΤΟ, ενώ ήδη ο γαλλικός ιμπεριαλισμός συνεχίζει την επέμβαση στη χώρα από τον περασμένο Δεκέμβρη, προβλέπουν εμπλοκή των υποδομών της Ελλάδας, με αυξημένο ρόλο στο ΝΑΤΟικό στρατηγείο που εδρεύει στη Λάρισα, και τη «φιλοδοξία» της ελληνικής αστικής τάξης, Ελληνας στρατιωτικός διοικητής να συντονίζει τις επιχειρήσεις.
Η εξέλιξη αυτή συμβαίνει σε μια περίοδο που τα μονοπώλια της ΕΕ επιδιώκουν να πάρουν μερτικό από την τεράστια λεία, τον φυσικό πλούτο που υπάρχει στην Αφρική, που όλο και περισσότερο γίνεται φανερό ότι αποτελεί πεδίο σκληρού ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού, ανάμεσα σε παλιότερες και αναδυόμενες καπιταλιστικές δυνάμεις και τα μονοπώλιά τους (όπως η Κίνα και η Ρωσία ή η Βραζιλία).
Η εμπλοκή της Ελλάδας σε αυτόν τον ανταγωνισμό συμφέρει τους αστούς, που διακρίνουν δυνατότητα για αναβάθμιση του ρόλου της στην περιοχή, ωστόσο εγκυμονεί νέους κινδύνους για τον ελληνικό λαό. Αυτή η πολύ επικίνδυνη κατάσταση επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά ότι η ΕΕ - τη συνδρομή της οποίας ζήτησε η Γαλλία και οι αστικές κυβερνήσεις σπεύδουν να ικανοποιήσουν - είναι μια διακρατική ιμπεριαλιστική ένωση που οι λαοί σε κάθε χώρα πρέπει να παλέψουν για την αποδέσμευσή τους απ' αυτήν.
Η εξέλιξη διαψεύδει και όλους αυτούς, τους διάφορους οπορτουνιστές, που επιχειρούν να εξωραΐσουν το χαρακτήρα της ΕΕ. Οπως, π.χ., ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος σε όλους τους τόνους διατυμπανίζει τη δυνατότητα να αλλάξει η ΕΕ επί το φιλολαϊκότερον εάν αλλάξει ο συσχετισμός στο εσωτερικό της. Πριν δύο μέρες σε συνέντευξή του ο Αλ. Τσίπρας δήλωνε ότι η θέση του ΣΥΡΙΖΑ είναι: «Να αλλάξουμε την ΕΕ και όχι να την αποσυνθέσουμε». Σε χτεσινή ανακοίνωσή του το Τμήμα Εξωτερικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, καταδικάζοντας τη συμμετοχή της Ελλάδας στην απόφαση της ΕΕ για επέμβαση, προσπαθεί να χρεώσει εντέχνως αυτή την απόφαση στον Ολάντ, που από ...«άνεμος αλλαγής προς τα αριστερά» που πλασάρονταν το 2012, έγινε «γαλλική νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση», και τους «Ευρωπαίους νεο-αποικιοκράτες». Αποκρύπτοντας ουσιαστικά ότι οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις βρίσκονται στο DNA της ΕΕ ως ιμπεριαλιστικής διακρατικής ένωσης. Την ίδια στιγμή, δίνοντας συμβουλές στους λαούς της Αφρικής, τους προτείνει να λύσουν τα προβλήματά τους μέσω μιας άλλης καπιταλιστικής διακρατικής ένωσης, της «Αφρικανικής Ενωσης».
Οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα έχουν πείρα και από αγώνες ενάντια σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους όπου συμμετείχε η χώρα μας, και από τα «φούμαρα» περί καλών και κακών ιμπεριαλιστών. Να βγάλουν συμπεράσματα για τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της ΕΕ. Να σηκώσουν κίνημα αντίστασης για να σταματήσουν τα σχέδια εμπλοκής της χώρας σε νέο μακελειό.
Αναδημοσίευση από τη στήλη «Η άποψή μας» του Ριζοσπάστη του Σαββάτου 18 Γενάρη
