Την ανησυχία του για «συστημικό κενό» στην Ελλάδα και για την «ευρωπαϊκή συνοχή» εξέφρασε ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δημήτρης Δασκαλόπουλος, μιλώντας στην αποκαλούμενη τριμερή κοινωνική Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ.
Υποστήριξε ότι πρέπει να αλλάξει το μείγμα διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης, λέγοντας «με τη λιτότητα ως κυρίαρχη συνταγή και με την ανταγωνιστικότητα ως αποκλειστικό ζητούμενο, η Ευρώπη δεν μπορεί να πάει πολύ μακριά». Η θέση αυτή του προέδρου των βιομηχάνων συμπίπτει με τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ για αλλαγή συνταγής εντός της ΕΕ, ενώ έδειξε πως δεν συμμερίζεται τις θριαμβολογίες της συγκυβέρνησης για έξοδο σύντομα από την κρίση, εκτιμώντας πως «η πορεία προς τη βιώσιμη έξοδο από την πολιτική και οικονομική κρίση στη χώρα μου θα είναι ακόμη μακρά». Επιπλέον, με την τοποθέτηση περί «βιώσιμης εξόδου από την κρίση» ζητά τη συνέχιση της πολιτικής στήριξης της κερδοφορίας του κεφαλαίου.
Υποστήριξε ότι η αλλαγή συνταγής θα ωφελήσει όλους τους υποστηρικτές της ΕΕ -ενόψει μάλιστα των εκλογών του Μάη- διότι όπως ανέφερε «η παρατηρούμενη άνοδος του ευρωσκεπτικισμού, η αναβίωση του εθνικισμού, ο λαϊκισμός που ανθεί στο έδαφος της λαϊκής δυσφορίας, είναι φαινόμενα που υποσκάπτουν την ευρωπαϊκή συνοχή και διαβρώνουν το ευρωπαϊκό όραμα».
Ειδικότερα για την Ελλάδα εκτίμησε ότι σοβεί «ο κίνδυνος ενός συστημικού κενού, που αν δεν αναιρεθεί μπορεί να προσλάβει εκρηκτικές διαστάσεις καθώς το κοινωνικό πρόβλημα παραμένει μια ανοιχτή πληγή».
Κατέδειξε στους ομοτράπεζούς του πως οι κεφαλαιοκράτες στην Ελλάδα υπέστησαν βαριές ζημιές από τις συνταγές διαχείρισης της κρίσης, λέγοντας «βιώσαμε και βιώνουμε τα τελευταία χρόνια μια βίαιη ανατροπή του οικονομικού πλαισίου, των πολιτικών συσχετισμών και των κοινωνικών σχέσεων. Η καθημερινότητά μας υποβαθμίστηκε, η πίστη στον εαυτό μας κλονίστηκε, η εμπιστοσύνη στην ευρωπαϊκή αλληλεγγύη διασαλεύτηκε. Γίναμε το πειραματόζωο μιας συνταγής σωτηρίας από τις Βρυξέλλες, που είχε πολλά κενά και λάθη και η οποία εφαρμόστηκε απρόθυμα και επιλεκτικά από ένα ανέτοιμο πολιτικό σύστημα».
Η συγκεκριμένη αναφορά του Δ. Δασκαλόπουλου περί πειραματόζωου ταυτίζεται με την εκτίμηση του ΣΥΡΙΖΑ που επίσης αξιοποιεί την ίδια λέξη για να επιτεθεί στους «μερκελιστές», αλλά όχι στη στρατηγική της ΕΕ. Άλλωστε και ως προς τη στρατηγική της ΕΕ φαίνεται πως υπάρχει ταύτιση με τον πρόεδρο του ΣΕΒ, ο οποίος σημείωσε ότι «προφανώς δίνουμε έμφαση στο ζητούμενο της ανταγωνιστικότητας, με στόχο την παραγωγή πλούτου. Αλλά χρειαζόμαστε επειγόντως και απαντήσεις στην κοινωνικά απαράδεκτη και πολιτικά επικίνδυνη άνοδο της ανεργίας, στη διάσπαση της κοινωνικής συνοχής, στην υποβάθμιση του κράτους-πρόνοιας, στο πρόβλημα της ανισότητας και στα φαινόμενα αποκλεισμού που η κρίση έχει επιτείνει».
Ναι στην ανταγωνιστικότητα, αλλά να μην τίθεται σε κίνδυνο το σύστημα, είναι αυτό που θέλουν οι βιομήχανοι και ίσως -στην παρούσα φάση- να θεωρούν καταλληλότερο τον ΣΥΡΙΖΑ που θα τους εξασφαλίσει κερδοφορίας με το δόγμα της υγιούς επιχειρηματικότητας διασφαλίζοντας ταυτόχρονα την περιβόητη «κοινωνική συνοχή», δηλαδή τον κατευνασμό της λαϊκής οργής με τη διαχείριση της αυταπάτης.
