Η «Διακήρυξη των Αθηνών», που αποτέλεσε το θέμα της άτυπης συνόδου των υπουργών Ναυτιλίας των κρατών - μελών της ΕΕ και του ΕΟΧ και πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της Ελληνικής Προεδρίας στο Συμβούλιο της ΕΕ, στις 7 Μάη 2014, είναι στην κορυφή της ατζέντας της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ στις 26 - 27 Ιούνη 2014 και έχει στόχο την ενίσχυση της κερδοφορίας των ευρωενωσιακών ναυτιλιακών μονοπωλιακών ομίλων, μέσα από την ένταση της εκμετάλλευσης των ναυτεργατών και γενικότερα της εργατικής τάξης στους συναφείς κλάδους των μεταφορών.
Η «Διακήρυξη των Αθηνών» αποτελεί συνέχεια της λεγόμενης «Διακήρυξης της Λεμεσού» της 4-10-2012, που είχε υιοθετηθεί κατά τη διάρκεια της Κυπριακής Προεδρίας.
Η «Διακήρυξη της Λεμεσού» έθετε ως βασικό στόχο η «Ολοκληρωμένη Θαλάσσια Πολιτική» της ΕΕ - συνέχεια της Κοινής Ναυτιλιακής Πολιτικής - να ενταχθεί και να υπηρετεί πιο αποτελεσματικά την αντιλαϊκή Στρατηγική «Ευρώπη 2020», την κερδοφορία του εφοπλιστικού κεφαλαίου, των μονοπωλιακών ομίλων που δραστηριοποιούνται στους σχετικούς κλάδους.
Η «Διακήρυξη των Αθηνών» στοχεύει στην «Ενδιάμεση αναθεώρηση της πολιτικής για τις θαλάσσιες μεταφορές της ΕΕ μέχρι το 2018 και τις προβλέψεις ως το 2020», βαθαίνει ακόμη περισσότερο την αντιλαϊκή ναυτιλιακή πολιτική της ΕΕ και προωθεί με όλα τα μέσα την κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων του κλάδου. Οι κύριοι άξονες της ενδιάμεσης αναθεώρησης της πολιτικής θαλάσσιων μεταφορών της ΕΕ είναι οι παρακάτω:
Διασφάλιση της θέσης του εφοπλιστικού κεφαλαίου στην ΕΕ στις παγκόσμιες αγορές στο λυσσαλέο ανταγωνισμό τους με μονοπωλιακούς ομίλους άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων και ισχυρών καπιταλιστικών χωρών. Βασικό εργαλείο για την προώθηση των θέσεων του κεφαλαίου είναι η σύναψη από την ΕΕ συμφωνιών «ελεύθερων συναλλαγών» με τρίτες χώρες, που στρώνουν το έδαφος για τη ληστρική επέλαση των μονοπωλίων σε νέες αγορές και κερδοφόρες δραστηριότητες.
Για την εξυπηρέτηση του παραπάνω στόχου η ΕΕ και τα κράτη - μέλη της βάζουν ως στόχο τη διοχέτευση κρατικών ενισχύσεων στους εφοπλιστές, δηλαδή πακτωλό εκατομμυρίων ευρώ, ζεστό δημόσιο χρήμα από τη λεηλασία του λαϊκού εισοδήματος, για να αποφύγουν δήθεν την «αλλαγή σημαίας» και τη «μετεγκατάσταση της ναυτιλίας της ΕΕ σε τρίτες χώρες». Ακόμη, την κατάργηση κάθε κρατικού ελέγχου και βασικών κανόνων για την προστασία της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα και του περιβάλλοντος, με τις λεγόμενες «Γαλάζιες Ζώνες» και τη δημιουργία «ευρωπαϊκού χώρου θαλάσσιων μεταφορών χωρίς σύνορα», δηλαδή χωρίς ελέγχους τελωνειακούς, διοικητικούς κ.ά., κανόνες και προδιαγραφές ασφαλείας, ώστε «να αποφεύγονται οι περιττές κανονιστικές και διοικητικές επιβαρύνσεις» για την ανεμπόδιστη δράση του κεφαλαίου.
Δεύτερο πυλώνα στήριξης των μονοπωλίων αποτελεί η πολιτική «Θαλάσσιας Ασφάλειας της ΕΕ». Δηλαδή, ανάπτυξη μεγάλης ναυτικής στρατιωτικής δύναμης της ΕΕ, εξοπλισμένης με όλα τα στρατιωτικά και πολιτικά μέσα για ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις, σε κάθε γωνιά του πλανήτη, για την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών των χωρών αυτών και των λαών τους, τον έλεγχο των δρόμων μεταφοράς τους (χερσαίων και θαλάσσιων) με τη χρησιμοποίηση κάθε πρόσφορου προσχήματος, από την «τρομοκρατία» μέχρι τη θαλάσσια ρύπανση, την «κλιματική αλλαγή» κ.ά.
Οι 10 μεγαλύτεροι εμπορικοί στόλοι με κριτήριο την εθνικότητα των εφοπλιστών Πηγή: «Clarksons. Research Ltd» 2014
Βασική προϋπόθεση της κερδοφορίας του κεφαλαίου είναι η μείωση στο κατώτερο δυνατό σημείο της τιμής της εργατικής δύναμης. Γι' αυτό προωθεί την κινητικότητα του εργατικού δυναμικού, διαρκή περιπλάνηση σε αναζήτηση δουλειάς, χωρίς εργασιακά δικαιώματα και Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και τη σύνδεση «εκπαίδευσης και βιομηχανίας», που θα εφοδιάζει το κεφάλαιο με πάμφθηνη εργατική δύναμη.
Ιδιωτικοποίηση των λιμένων και των λιμενικών υποδομών, για την παράδοσή τους στα μονοπώλια και στήριξη των κερδών τους με κρατικές ενισχύσεις, δωρεάν δημόσιο χρήμα. Στην κατεύθυνση αυτή θα διοχετευτεί και πακτωλός ευρωενωσιακού χρήματος από τα ταμεία της ΕΕ για την «πολιτική συνοχής», αλλά και οι υποδομές των Διευρωπαϊκών Δικτύων Μεταφορών που θα αναπτυχθούν με χρήματα από τον ευρωενωσιακό προϋπολογισμό και το πρόγραμμα «Συνδέοντας την Ευρώπη», καθώς και από τους εθνικούς προϋπολογισμούς.
Παραμένουν και εμπλουτίζονται οι άξονες της «Διακήρυξης της Λεμεσού» για τη στροφή της ναυπηγικής και μεταποιητικής βιομηχανίας σε τομείς υψηλής και γρήγορης κερδοφορίας για το κεφάλαιο σε προϊόντα και εξοπλισμό καινοτομίας, σκάφη αναψυχής κ.λπ. Ο εφοδιασμός λιμένων και πλοίων με «εναλλακτικά καύσιμα», όπως το υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG). Η προώθηση της ναυτιλίας μικρών αποστάσεων με τη στήριξη του εφοπλιστικού κλάδου που δραστηριοποιείται στους σχετικούς τομείς (ακτοπλοϊκές και ποτάμιες συνδέσεις).
Η «ενδιάμεση αναθεώρηση της πολιτικής της ΕΕ για τις θαλάσσιες μεταφορές μέχρι το 2018 και οι προοπτικές της για το 2020» και η «Διακήρυξη των Αθηνών» προωθούν ακόμη πιο στοχευμένα τη στήριξη των μονοπωλιακών ομίλων που δραστηριοποιούνται στον τομέα της ναυτιλίας και των συναφών κλάδων. Θα επιδεινώσει ακόμη περισσότερο τη θέση των ναυτεργατών, των εργατών συνολικά που απασχολούνται στους τομείς της ναυτιλίας, των εργαζομένων κατοίκων των νησιών, ιδίως των πιο απόμακρων.
Οι εξελίξεις στη ναυτιλία
Η αναρρίχηση του ελληνόκτητου στόλου στην πρώτη θέση της παγκόσμιας κατάταξης, που εκθρονίζει τον ιαπωνικό στόλο (όπως προκύπτει από τα στοιχεία του ναυτιλιακού ομίλου «Clarksons Research Ltd» - Απρίλης 2014), αποκαλύπτει ότι ακόμη και σε περίοδο καπιταλιστικής κρίσης οι Ελληνες εφοπλιστές αποκομίζουν αμύθητα κέρδη, από την ένταση της εκμετάλλευσης των ναυτεργατών, γενικότερα της εργατικής τάξης στη ναυτιλία και στους συναφείς κλάδους. Μόνο το 1ο τρίμηνο του 2014 οι εφοπλιστές επένδυσαν 6 δισ. δολάρια για νέες παραγγελίες νεότευκτων και για την αγορά πλοίων «δεύτερο χέρι». Σε όλες σχεδόν τις κατηγορίες πλοίων το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο ανταγωνίζεται στον κλάδο των θαλάσσιων μεταφορών το ιαπωνικό και το κινεζικό εφοπλιστικό κεφάλαιο.
Οι Ελληνες εφοπλιστές στις αρχές του 2014 κατείχαν 4.894 πλοία, χωρητικότητας 168.922.455 gt ή 291.735.318 dwt. Στη δεύτερη θέση πέρασε η Ιαπωνία με 8.357 πλοία, χωρητικότητας 159.401.728 gt ή 242.640.509 dwt. Ακολουθούν, η Κίνα στην τρίτη θέση με 6.427 πλοία, χωρητικότητας 116.675.336 gt. ή 190.601.765 dwt, η Γερμανία στην τέταρτη θέση με 4.197 πλοία, χωρητικότητας 95.052.148 gt ή 126.355.373 dwt και η Νότια Κορέα στην πέμπτη με 2.651 πλοία, χωρητικότητας 52.870.979 gt. ή 83.534.652 dwt (πίνακας)
Σύμφωνα με τα στοιχεία της εισήγησης που παρουσίασε ο πρόεδρος της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών στην Ετήσια Τακτική Γενική Συνέλευση των μελών της (5.2.2014), στο τέλος του 2013 οι Ελληνες εφοπλιστές κατείχαν το 16,25% του παγκόσμιου στόλου και το 46,7% του κοινοτικού, σε ποσοστό χωρητικότητας dwt, ενώ ελέγχουν το 23,5% του παγκόσμιου στόλου δεξαμενόπλοιων και το 18,5% του παγκόσμιου στόλου των φορτηγών χύδην φορτίων.
Η μελέτη του ινστιτούτου «OXFORD ECONOMICS» σχετικά με την οικονομική αξία της ναυτιλιακής βιομηχανίας της ΕΕ (Μάρτης 2014), που έγινε για την Ενωση Εφοπλιστών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ECSA), μεταξύ των άλλων τονίζει τα εξής: Το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο ελέγχει το μεγαλύτερο στόλο στο εσωτερικό της Ευρώπης, που ισοδυναμεί με το 36% της χωρητικότητας σε gt, ή 43% σε dwt. Η Γερμανία διαθέτει ένα επιπλέον 21% της χωρητικότητας σε gt, ή 19% σε dwt.
Η μελέτη αυτή αναδεικνύει τρία βασικά ζητήματα:
1. Ο κλάδος των θαλάσσιων μεταφορών αποτελεί έναν από τους κλάδους με τη μεγαλύτερη ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης και συνακόλουθα με την υψηλότερη κερδοφορία για το επενδυμένο κεφάλαιο.
2. Οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στους ναυτιλιακούς μονοπωλιακούς ομίλους της ΕΕ και των άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων και των δυναμικά αναπτυσσόμενων καπιταλιστικών δυνάμεων μαίνονται με σφοδρότητα.
3. Η ΕΕ και τα κράτη - μέλη της τροφοδοτούν με πακτωλό ευρωενωσιακών και εθνικών ενισχύσεων το εφοπλιστικό κεφάλαιο για τη διατήρηση και στερέωση των θέσεών του στον παγκόσμιο μονοπωλιακό ανταγωνισμό.
Τι δείχνουν τα στοιχεία της μελέτης:
Ο εμπορικός στόλος της ΕΕ (μαζί με τη Νορβηγία) στις αρχές του 2014, αποτελείται από 23.000 πλοία με χωρητικότητα 660 εκατομμύρια dwt ή 450 εκατ. gt.
Από το 2005 μέχρι τις αρχές του 2014, ο στόλος της ΕΕ αυξήθηκε κατά περισσότερο από 70% τόσο σε χωρητικότητα σε dwt όσο και σε gt.
Η αύξηση σε αριθμό πλοίων ήταν 31%, και αντικατοπτρίζει την τάση να επενδύουν οι ναυτιλιακές εταιρείες σε μεγαλύτερα πλοία που αποφέρουν μεγαλύτερης κλίμακας κέρδη.
Στις αρχές του 2014, η ΕΕ έλεγχε το 39% της παγκόσμιας χωρητικότητας dwt ή το 40% σε gt. Αυτή είναι μια μικρή μείωση από το 41% του 2005 (και στις δύο μονάδες μέτρησης), γεγονός που αντανακλά την ισχυρή ανταγωνιστική πίεση των ναυτιλιακών μονοπωλιακών ομίλων της ΕΕ από τους αντίστοιχους σε άλλα δυναμικά αναπτυσσόμενα καπιταλιστικά κέντρα, ιδίως εκείνα στην Ασία και τη Μέση Ανατολή.
Οπως επισημαίνει η μελέτη: «Εκτιμάται συνολικά ότι η ευρωπαϊκή ναυτιλιακή βιομηχανία απασχολούσε άμεσα 590.000 εργαζόμενους το 2012 (...) Από τη συνολική απασχόληση, το 63% των εργαζομένων απασχολούνται στις μεταφορές εμπορευμάτων, το 27% στη μεταφορά επιβατών και το 9% απασχολούνται στις υπηρεσίες και στην παράκτια στήριξη (...) Η αύξηση στην απασχόληση ήταν αναλογικά μικρότερη από την αύξηση στη χωρητικότητα (...) Φαίνεται έτσι ότι η παραγωγικότητα αυξήθηκε επίσης στην ίδια περίοδο, ώστε λιγότεροι εργαζόμενοι να χρειάζονται ανά τόνο (tonne) του στόλου (...) Η ναυτιλία είναι μια βιομηχανία υψηλής παραγωγικότητας: Κάθε εργαζόμενος εκτιμάται ότι παράγει 88.000 ευρώ του ΑΕΠ, ποσοστό πολύ υψηλότερο από το μέσο όρο της ΕΕ 53.000 ευρώ».
Η ΕΕ ελέγχει σήμερα το 60% σε gt των πλοίων μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων στον κόσμο. Το μεγαλύτερο ποσοστό αύξησης μεταξύ 2005 και 2014 καταγράφηκε μεταξύ των παράκτιων πλοίων. Η παγκόσμια παράκτια βιομηχανία αυξήθηκε σε μεγάλο βαθμό αυτή την περίοδο, αλλά το μερίδιο του παγκόσμιου στόλου που ελέγχεται από την ΕΕ αυξήθηκε από το 28% το 2005 στο 37% το 2014 (σε gt). «Αυτός ο τομέας είναι ιδιαίτερα σημαντικός όσον αφορά τον οικονομικό αντίκτυπο, γιατί η εργασία είναι πιο εντατική απ' ό,τι σε άλλους τομείς και πολλές από τις θέσεις εργασίας είναι υψηλών δεξιοτήτων».
Τεράστια προνόμια
Το εφοπλιστικό κεφάλαιο απολαμβάνει σε ολόκληρη την ΕΕ τεράστιες φοροαπαλλαγές, φοροελαφρύνσεις, προνόμια και σκανδαλώδεις ενισχύσεις από ευρωενωσιακά κονδύλια και τους εθνικούς προϋπολογισμούς, από τη λεηλασία του λαϊκού εισοδήματος. Οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου στην Ελλάδα αναδείχθηκαν σε πρωταθλήτριες των ενισχύσεων των Ελλήνων εφοπλιστών. Να τι επισημαίνει η μελέτη: «Αναγνωρίζοντας την ανάγκη στήριξης της διεθνούς ανταγωνιστικότητας της ναυτιλιακής βιομηχανίας της ΕΕ ενόψει του έντονου διεθνούς ανταγωνισμού, οι εθνικές κυβερνήσεις έχουν εισαγάγει μία σειρά μέτρων για τη στήριξη της ναυτιλιακής βιομηχανίας, ιδιαίτερα με τη μορφή του φόρου χωρητικότητας και μειώσεων στο φόρο εισοδήματος και στις ασφαλιστικές εισφορές για τους ναυτεργάτες. Η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που εισήγαγε τον φόρο χωρητικότητας ήταν η Ελλάδα στη δεκαετία του 1950. Το σημερινό ελληνικό καθεστώς εισήχθη το 1975 και γενικά δεν έχει αλλάξει από τότε. Μια σειρά ευρωπαϊκών χωρών έχουν ακολουθήσει αυτό το παράδειγμα τις δύο τελευταίες δεκαετίες. Τα βήματα που ακολούθησαν οι εθνικές κυβερνήσεις καθοδηγούνται με βάση πολιτικές σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εισήγαγε τις πρώτες κατευθυντήριες γραμμές κρατικής ενίσχυσης για το ναυτιλιακό τομέα το 1989 σε μία προσπάθεια να ενθαρρύνει τη συνοχή των πολιτικών των κρατών - μελών. Ωστόσο, αυτό αποδείχθηκε σχετικά αναποτελεσματικό και οι στόλοι σημαίας πολλών χωρών της ΕΕ συνέχισαν να μειώνονται. Το 1997 εισήχθησαν νέες κατευθυντήριες γραμμές, οι οποίες αναθεωρήθηκαν το 2004 και επιβεβαιώθηκαν το 2013 έπειτα από δημόσια διαβούλευση, ξανά με το στόχο να ενθαρρυνθεί μια πιο εναρμονισμένη προσέγγιση στη στήριξη της ναυτιλιακής βιομηχανίας της ΕΕ μεταξύ των κρατών - μελών. Ειδικότερα, οι κατευθυντήριες του 2004 στόχευαν στην αύξηση της διαφάνειας και στη στήριξη των ναυτιλιακών συμφερόντων της ΕΕ, αποσαφηνίζοντας τις μορφές κρατικών ενισχύσεων που μπορούσαν να εισάγουν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις».
Στην Ελλάδα το εφοπλιστικό κεφάλαιο, η ΕΕ και οι διαδοχικές κυβερνήσεις της πλουτοκρατίας ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και η σημερινή συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ επιτέθηκαν με αγριότητα ενάντια στους ναυτεργάτες και τα δικαιώματά τους. Η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και η αντικατάστασή τους με επιχειρησιακές, με ελαστικές μορφές απασχόλησης, αποτελεί προτεραιότητα για τους εφοπλιστές, γενικότερα τα μονοπώλια, την ΕΕ και τις κυβερνήσεις σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ, με δραματικές μειώσεις σε μισθούς, συντάξεις, στην Υγεία, στην Πρόνοια και την εκπαίδευση. Πέταξαν κατά χιλιάδες τους ναυτεργάτες από τα πλοία, αντικαθιστώντας τους με φθηνότερους εργάτες, χωρίς κανένα συγκροτημένο εργασιακό δικαίωμα. Απαξίωσαν σχεδιασμένα τη ναυπηγική βιομηχανία, στέλνοντας χιλιάδες εργαζόμενους στην ανεργία, στην υποαπασχόληση και τη φτώχεια. Ενίσχυσαν τους εφοπλιστές με προκλητικά προνόμια και φοροαπαλλαγές, με το σκάνδαλο των επιδοτήσεων για τις «άγονες γραμμές», ενώ οι τιμές των εισιτηρίων εκτινάχτηκαν στα ύψη και η συγκοινωνία των νησιών με την ηπειρωτική Ελλάδα βρίσκεται στο έλεος των εφοπλιστών, που δρομολογούν πλοία αν και όποτε τους συμφέρει.
Οι εφοπλιστές απολαμβάνουν προκλητικές φοροαπαλλαγές, τη στιγμή που η συγκυβέρνηση λεηλατεί ανελέητα το πενιχρό λαϊκό εισόδημα, φορολογεί ακόμη και τους ανέργους. Η συμφωνία συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ με τους εφοπλιστές για την «Οικειοθελή Προσφορά της Ναυτιλιακής Κοινότητας» αποτέλεσε χυδαία κοροϊδία του λαού, για να δείξει ότι δήθεν οι εφοπλιστές θα πληρώσουν οικειοθελώς φόρο!!! Και βέβαια οι εφοπλιστές ούτε αυτά τα ψίχουλα δεν πλήρωσαν. Είναι χαρακτηριστική και αποκαλυπτική η άρνηση του υπουργού Ναυτιλίας και Αιγαίου να απαντήσει σε Ερώτηση βουλευτών του ΚΚΕ πόσα χρήματα πλήρωσαν οι εφοπλιστές και πόσα χρωστάνε σε φόρους και σε ασφαλιστικές εισφορές στο ΝΑΤ, γιατί θα αναγκαζόταν να αποκαλύψει ότι ενώ το εφοπλιστικό κεφάλαιο δεν πλήρωσε ούτε ένα ευρώ από την κοροϊδία της «οικειοθελούς προσφοράς», χρωστάει δισεκατομμύρια από φόρους και για τη χρεοκοπία του ΝΑΤ. Ενώ είναι τεράστιες οι ελλείψεις σε καθηγητές και σε τεχνικές υποδομές για τα εργαστήρια, σταμάτησε η σίτιση των σπουδαστών στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού (ΑΕΝ) και χιλιάδες μετά από μακροχρόνια ανεργία αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις ναυτικές σχολές, τα αναγνωρισμένα επαγγελματικά σωματεία των πλοιοκτητών σύμφωνα με το άρθρο 3 του ΝΔ 99/73 (ΚΑ 3395) θα πάρουν από τον προϋπολογισμό του Κεφαλαίου Ναυτικής Εκπαίδευσης (ΚΝΕ) του 2014 1.400.000 ευρώ!
Πλούσια εμπειρία
Οι ναυτεργάτες, γενικότερα η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα έχουν πλούσια εμπειρία από τα κόμματα του κεφαλαίου και του ευρωμονόδρομου. Η ΕΕ είναι εχθρός των λαών. Η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ/ΕΛΙΑ, μαζί με τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου και του ευρωμονόδρομου, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΔΗΜΑΡ, Ποτάμι, προωθούν την ελεύθερη κίνηση, την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία του κεφαλαίου κι αυτό που είναι η βάση της «Κοινής Ναυτιλιακής Πολιτικής της ΕΕ», εκφράζεται στην απελευθέρωση της ακτοπλοΐας, στη μείωση των οργανικών συνθέσεων, στην κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων, στο μαρασμό των ναυπηγείων και την ιδιωτικοποίηση των λιμανιών, στην επιβολή των πιο αντεργατικών μέτρων. Λύση προς όφελος του λαού κάτω από τα δεσμά της εξουσίας των μονοπωλίων και της ΕΕ δεν θα υπάρξει.
Ο εργαζόμενος λαός έχει καθήκον να τιμωρήσει την αντιλαϊκή πολιτική της συγκυβέρνησης του κεφαλαίου και τα κόμματά της, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ/ΕΛΙΑ. Καμία εμπιστοσύνη στον ΣΥΡΙΖΑ που σπέρνει αυταπάτες και υπόσχεται στο λαό ότι θα ακολουθήσει δήθεν φιλολαϊκή πολιτική ενώ οι εφοπλιστές θα διατηρούν και θα αυξάνουν τα κέρδη τους. Να τιμωρήσει σκληρά και να απομονώσει τη ναζιστική - φασιστική εγκληματική οργάνωση Χρυσή Αυγή.
Η διαχείριση του καπιταλισμού έχει δοκιμαστεί σε κάθε μορφή της και φέρνει το στίγμα της εκμετάλλευσης, ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους - με χαρακτηριστική περίπτωση τις εξελίξεις στην Ουκρανία - με οδυνηρές συνέπειες για το λαό.
Η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ αποτελεί ισχυρό όπλο στα χέρια των ναυτεργατών, γενικότερα της εργατικής τάξης, γιατί έχει στόχο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, των αναγκών των ναυτεργατών, των εργαζομένων στις μεταφορές, στα λιμάνια, στα ναυπηγεία και όχι τα κέρδη των μονοπωλίων.
Σύγχρονη απάντηση, σύγχρονη λύση είναι η διεκδίκηση, η κατάκτηση της Εργατικής, Λαϊκής Εξουσίας.
Μόνο σε αυτή τη βάση, που τα μέσα παραγωγής, τα οικονομικά εργαλεία θα κοινωνικοποιηθούν, θα περάσουν στα χέρια του λαού, μπορεί να σχεδιαστούν κεντρικά η οικονομία, η ναυτιλία, τα ναυπηγεία και τα λιμάνια, να αποδεσμευτεί η χώρα από την ΕΕ και κάθε άλλο ιμπεριαλιστικό οργανισμό, για να αξιοποιηθούν οι παραγωγικές δυνατότητες και να οικοδομηθούν αμοιβαία επωφελείς σχέσεις με άλλα κράτη και λαούς.
Ψήφο στο ΚΚΕ παντού, στις ευρωεκλογές, στις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές. Για να ενισχυθεί η δύναμη του λαού. Να ανοίξει ο δρόμος για το δυνάμωμα της Λαϊκής Συμμαχίας, την εργατική - λαϊκή αντεπίθεση, που θα βάλει τέρμα στην εξουσία των εφοπλιστών, των βιομηχάνων, των τραπεζιτών. Θα αποδεσμεύσει τη χώρα από τη συμμαχία τους την ΕΕ, διαγράφοντας μονομερώς το χρέος και θα βάλει τις βάσεις για τη λαϊκή ευημερία με Εργατική - Λαϊκή Εξουσία και Οικονομία. Ισχυρό ΚΚΕ με πρωταγωνιστή το λαό. Αυτό χρειάζεται να εκφραστεί δυναμικά, τολμηρά στις επικείμενες εκλογές.
Του
Γιώργου ΤΟΥΣΣΑ*
*Ο Γιώργος Τούσσας είναι μέλος της ΚΕ και υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΚΚΕ
