Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό «Crash» και στη δημοσιογράφο Μαρία Δημητρούκα.
Ακολουθούν αποσπάσματα από τη συνέντευξη του Δ. Κουτσούμπα.
***
-- Με ποιο τρόπο ο λαός μπορεί να καταστήσει αυτού του είδους το σύστημα έκπτωτο;
-- Το σύστημα αυτό μέσα στο οποίο ζούμε και που το έχει γνωρίσει ο λαός μας και από την καλή και από την ανάποδη, είναι σάπιο πλέον μέχρι το μεδούλι, γι' αυτό και δεν έχει να του προσφέρει τίποτα περισσότερο από ανεργία, φτώχεια και εξαθλίωση. Αυτό το σύστημα έχει όνομα, λέγεται καπιταλισμός και ό,τι κι αν λένε οι υπερασπιστές του, δεν φτιασιδώνεται, δεν παίρνει από μικροβελτιώσεις - αυτές μόνο ανάσες ζωής τού δίνουν - παρά μόνο ανατρέπεται. Ανατρέπεται από ένα λαό καλά οργανωμένο σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά, στην πόλη και στο χωριό, στο σχολείο, στη σχολή, παντού. Ανατρέπεται από ένα λαό, από ένα κίνημα αναγεννημένο, ενωμένο, με Λαϊκή Συμμαχία που θα έχει σαφή κατεύθυνση πάλης ενάντια στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, ενάντια στα μονοπώλια και την εξουσία τους. Με ένα λαό αποφασισμένο να πάρει τη ζωή του στα χέρια του, να γίνει ο ίδιος ιδιοκτήτης του πλούτου που παράγει, να πάρει την εξουσία και να οργανώσει τη δική του οικονομία και κοινωνία.
Οι ελευθερίες για τα μονοπώλια αποδείχτηκαν αλυσίδες για τους λαούς
-- Πώς φτάσαμε ως τη Συνθήκη του Μάαστριχτ;
-- Η συνθήκη του Μάαστριχτ ενίσχυσε παραπέρα τον αντιδραστικό χαρακτήρα της ΕΕ και γι' αυτό αυτή δεν πρόκειται να αλλάξει, να γίνει φιλεργατική, φιλολαϊκή. Αξίζει να θυμηθούμε πως ορισμένοι τότε λοιδορούσαν το ΚΚΕ για τη στάση του να καταψηφίσει τη συνθήκη του Μάαστριχτ, το μεγαλύτερο μνημόνιο των μνημονίων, όπως και προηγούμενα έκαναν με την ένταξη στην ΕΟΚ. Οι ίδιοι που τώρα ανέβηκαν στα κεραμίδια, ανακάλυψαν την «μπότα της Μέρκελ» και ότι «η χώρα βρίσκεται υπό κατοχή», τότε σφύριζαν αδιάφορα όταν το ΚΚΕ μιλούσε για παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, για τις 4 ελευθερίες του Μάαστριχτ που αποδείχτηκαν ελευθερίες μόνο για τα μονοπώλια και πραγματικές αλυσίδες για τους λαούς της Ευρώπης. Η ελευθερία κίνησης κεφαλαίων κατάργησε φραγμούς και ελέγχους, διευκόλυνε τα μονοπώλια να διακινούν απίστευτα κεφάλαια ανά τον κόσμο για να κερδοσκοπούν, με αποτέλεσμα την κρίση και για την Ελλάδα συρρίκνωση βασικών κλάδων όπως η κλωστοϋφαντουργία, τα ναυπηγεία κλπ. Η ελευθερία κίνησης εμπορευμάτων εκτίναξε τις εισαγωγές, μείωσε τις εξαγωγές και η ελευθερία κίνησης του εργατικού δυναμικού έκανε τον εργαζόμενο «απασχολήσιμο», μονίμως περιπλανώμενο στην «αγορά εργασίας» χωρίς δικαιώματα, με μισθούς πείνας, χωρίς ωράριο, ένα σύγχρονο είλωτα.
-- Ποια τα υπόγεια ρεύματα που έφαγαν τα θεμέλια του σοβιετικού θαύματος;
-- Ο σοσιαλισμός που οικοδομήθηκε απέδειξε το θαύμα που μπορεί να πετύχει μόνο η εργατική τάξη, ο λαός που παίρνει στα χέρια του την εξουσία, κοινωνικοποιεί τα μέσα παραγωγής και σχεδιάζει κεντρικά, επιστημονικά την οικονομία. Η δυνατότητα που έγινε πραγματικότητα ήδη από τον προηγούμενο αιώνα και η ανεργία, η φτώχεια, η αμορφωσιά ήταν άγνωστες λέξεις για τους λαούς που έζησαν στις σοσιαλιστικές χώρες όπου σήμερα αναπολούν αυτά που είχαν κι έχασαν και ο καπιταλισμός δεν πρόκειται να τους δώσει ούτε στον αιώνα τον άπαντα.
Ο σοσιαλισμός ανατράπηκε «από τα μέσα και από τα πάνω», όταν προσπάθησε να λύσει τα δικά του προβλήματα με συνταγές του καπιταλισμού. Αυτό θα μπορούσαμε με μια φράση να πούμε για τις αιτίες και τους παράγοντες που οδήγησαν στην ανατροπή του σοσιαλισμού και που το Κόμμα μας έχει συλλογικά εκτιμήσει. Και για να δούμε κατάματα την πραγματικότητα, δεν ήταν «υπόγεια» τα «ρεύματα» αυτά. Εντελώς υπέργεια ήταν. Κατοικοέδρευαν από ένα σημείο και μετά στην ηγεσία του κράτους, των Κομμουνιστικών Κομμάτων που ήταν στην εξουσία. Εξού και ο επικίνδυνος ρόλος του οπορτουνισμού που λέμε εμείς. Από οπορτουνιστική παρέκκλιση αρχικά, μπορεί να εξελιχθεί σε καραμπινάτο οπορτουνισμό, σε αντεπαναστατική δύναμη ανατροπής και ιστορικού πισωγυρίσματος που πάντα πληρώνει ο λαός.
Η ψήφος στο ΚΚΕ δεν είναι ψήφος ανάθεσης
-- Πλησιάζουν εκλογές. Ολοι ή σχεδόν όλοι μας λένε «μόνο εσείς τα λέτε καλά. Μόνο εσείς λέτε αλήθειες, μόνο εσείς δεν κλέβετε». Ψηφίζουν όμως αλλού. Εχει εξήγηση αυτό;
-- Η ψήφος στο ΚΚΕ δεν είναι ψήφος ανάθεσης για εύκολες λύσεις από τα πάνω που δεν θα έρθει ποτέ, είναι ψήφος κόντρα στο ρεύμα που βάζει τον καθένα και την καθεμιά όχι στο πλάι, πίσω, απλό θεατή, αλλά μπροστά, πρωταγωνιστή. Αλλά για σκεφτείτε πόσο εύκολο είναι σήμερα όταν όλα τα άλλα κόμματα σου λένε έτσι θα ζεις, δεν υπάρχει τίποτα άλλο από τα δεσμά της ΕΕ, των μονοπωλίων, εσύ να επιλέξεις να σπάσεις τα δεσμά για να ζήσεις καλύτερα εσύ και τα παιδιά σου; Γι' αυτό λέμε ότι πρέπει να ξεπεραστούν τώρα, σήμερα, οι δισταγμοί, οι αυταπάτες, οι παλινωδίες, οι ψεύτικες προσδοκίες. Στις εκλογές, τοπικές και ευρωεκλογές, μπορεί να γίνει ένα βήμα μπροστά, να υπάρξει ένα διαφορετικό εκλογικό αποτέλεσμα και αυτό είναι η ισχυροποίηση του ΚΚΕ σε όλες τις κάλπες. Γιατί το ΚΚΕ είναι εγγύηση και για το σήμερα και για το αύριο.
-- Γιατί διαρκώς ψάχνουμε «σωτήρες» κι όποιος, μα όποιος πει «θα σας σώσω σήμερα» ή «εγώ θα σας σώσω καλύτερα και γρηγορότερα» τρέχουμε πίσω του χωρίς σκέψη, χωρίς περίσκεψη;
-- Ο λαός μας έχει πικρή πείρα από τους κάθε λογής «σωτήρες» με διάφορα κατά καιρούς προσωπεία. Τώρα έρχονται για να τον «σώσουν» από την Μέρκελ, τους δανειστές, γιατί στην ουσία θέλουν να σώσουν τόσο την ΕΕ, τις αστικές κυβερνήσεις, αλλά και τα μονοπώλια που κάνουν συμφωνίες, παραχωρούν δικαιώματα γιατί προέχει ο στόχος της ανάκαμψης της καπιταλιστικής κερδοφορίας τους. Ο λαός μας δεν έχει ανάγκη από «σωτήρες», παλιούς και νέους που πάντα μοναδικό στόχο είχαν και έχουν να σώσουν όχι το λαό, αλλά το σύστημα που φέρνει ανεργία, φτώχεια και εξαθλίωση. Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι φτωχοί αγρότες τα νέα παιδιά μπορούν οι ίδιοι να σώσουν τον εαυτό τους με πίστη στη δύναμη της οργανωμένης πάλης, με ενίσχυση της λαϊκής συμμαχίας που σήμερα παλεύει για τα αυτονόητα και αύριο μπορεί να πάρει αμπάριζα το σύστημα και τους κάθε λογής «σωτήρες» του.
Επείγον ζήτημα η συμμαχία του λαού ενάντια στον κοινό αντίπαλο
-- Γύρω στο '75 ο Φουκό είχε πει «δεν υπάρχουν ολοκληρωμένοι στοχαστές που να νοιάζονται ολάκερη την ανθρωπότητα» και ότι ο καθένας βλέπει μόνο τον προσωπικό του χώρο, λόγου χάρη, ο συγγραφέας για τους συγγραφείς, ο ζωγράφος για τους εικαστικούς και πάει λέγοντας... Τι θα πρέπει να κάνουμε ώστε ο καθένας μας να δει ότι είναι μέρος του όλου, άρα να νοιαστεί και να παλέψει για όλους;
-- Το σύνθημα «κανένας μόνος του στην κρίση», «όλοι για έναν και ένας για όλους» προσπαθούν να κάνουν πράξη καθημερινά εργατικά σωματεία, επιτροπές ανέργων, λαϊκές επιτροπές σε όλη τη χώρα, που σήμερα μπορούν να γίνουν το αποκούμπι για κάθε άνεργο, για κάθε λαϊκή οικογένεια που περνάει δύσκολα. Η πολύμορφη δράση για να έχει κάθε άνεργος επίδομα για να ζήσει, για να μην του πάρει το σπίτι η τράπεζα, για να μην του κόψει η ΔΕΗ το ρεύμα, για να έχει αυτός και το παιδί του γιατρό, φάρμακα, περίθαλψη δυναμώνει με αλληλεγγύη, διεκδίκηση για ανάσες και λύσεις στα επείγοντα προβλήματα της λαϊκής οικογένειας.
Αν κάτι «καλό» αφήσει η κρίση θα πρέπει να είναι και η πείρα από την ανάγκη αλληλεγγύης, οργάνωσης, δράσης συλλογικής και όχι απλά ατομικής. Σήμερα, είναι επείγον ζήτημα να ξεπεραστούν διαχωρισμοί του παρελθόντος. Απαιτείται ενότητα της εργατικής τάξης, ανεξάρτητα εάν δουλεύει στον ιδιωτικό ή στο δημόσιο τομέα, εάν είναι άνεργος ή μισοάνεργος, εάν δουλεύει στον άλφα κλάδο ή στον άλλο. Απαιτείται ταυτόχρονα συμμαχία των εργατών, των υπαλλήλων, των επαγγελματιών - βιοτεχνών - εμπόρων, των αγροτών, των νέων και των γυναικών της λαϊκής οικογένειας. Γιατί έχουν κοινά συμφέροντα, κοινό αντίπαλο. Κοινός τους αντίπαλος είναι τα μονοπώλια, το σύστημά τους, το κράτος τους. Κοινό συμφέρον τους είναι να σπάσουν τις αλυσίδες της ΕΕ, να γίνουν αυτοί ιδιοκτήτες του πλούτου που παράγουν με κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, καθώς και η μονομερής διαγραφή του χρέους που δεν το δημιούργησαν αυτοί σε καμιά περίπτωση.
-- Εδώ, σε τίνος κόρφο επωάστηκε και γέννησε το αυγό του φιδιού;
-- Το «αυγό του φιδιού» επωάζεται και γεννιέται στον κόρφο του συστήματος που ανάλογα με το πώς το βολεύει πότε το αμολάει και πότε το μαζεύει. Μαντρόσκυλο που φυλάει το σύστημα είναι και η ναζιστική Χρυσή Αυγή στη χώρα μας. Γι' αυτό στήνει δουλεμπορικά γραφεία, υπερασπίζεται τα συμφέροντα εφοπλιστών και άλλων μεγαλοεργολάβων, εχθρεύεται το ταξικό κίνημα. Για να ξεμπερδέψει κανείς μαζί της, πρέπει να ξεμπερδέψει συνολικά με το σύστημα που γεννά και θρέφει το φασισμό, το ναζισμό. Γι' αυτό οι στίχοι του Φώντα Λάδη «το φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον, δεν θα πεθάνει μόνος τσάκισέ τον», εξακολουθούν να είναι διαχρονικά επίκαιροι.
-- Ρωτά ο κόσμος κι εγώ με τη σειρά μου εσένα: Σήμερα, δεδομένων όλων των καταστάσεων - οικονομικών, θεσμικών, κοινωνικών και ήθους - τι μπορεί να κάνει το ΚΚΕ ώστε να πάει ο τόπος λίγο παραπέρα; Επίσης, υπάρχει περιθώριο κάποιων συμμαχιών για τις επερχόμενες εκλογές;
-- Συνήθως ο κόσμος όταν ακούει για συμμαχίες, το μυαλό του πάει σε συμμαχίες κομμάτων, πολιτικών ηγεσιών. Και λογικό είναι, αφού έτσι τον έχουν συνηθίσει. Φτάνει να δει κανείς πώς ξεκίνησε η σημερινή Βουλή και πώς θα καταλήξει. Σας θυμίζω ότι εμείς είπαμε ότι θα θυμίζει «κινούμενη άμμο» και πέσαμε μέσα. Αυτό που εννοούν συμμαχίες τα άλλα κόμματα είναι συμμαχίες από τα πάνω, μεταγραφές από το ένα κόμμα στο άλλο. Το ΚΚΕ όμως όταν μιλάει για συμμαχίες απευθύνεται στο λαό και στο λαό καταθέτει την πρόταση συμμαχιών για τη Λαϊκή Συμμαχία, που αγκαλιάζει την πλειοψηφία του λαού μας, που είναι εργάτες, άνεργοι, αυτοαπασχολούμενοι, φτωχοί αγρότες. Η Λαϊκή Συμμαχία μπορεί σήμερα να εμποδίσει, να φρενάρει αντιλαϊκά μέτρα, να διεκδικήσει μέτρα ανακούφισης για τη λαϊκή οικογένεια που υποφέρει, μπορεί όμως κυρίως να ανοίξει το δρόμο για ριζικές αλλαγές γιατί έχει κατεύθυνση την αλλαγή τάξης στην εξουσία. Σ' αυτόν τον αγώνα το ΚΚΕ θα δώσει όλες του τις δυνάμεις.
Μόνο η ψήφος στο ΚΚΕ μπορεί να εκφράσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια ενάντια στην ΕΕ
-- Πώς εκτιμάτε τις εξελίξεις στην Ουκρανία;
-- «Οταν μαλώνουν τα βουβάλια την πληρώνουν τα βατράχια», λέει μια γνωστή παλιά παροιμία. Στην Ουκρανία, σήμερα συγκρούονται από τη μια οι ΗΠΑ και η ΕΕ που επεμβαίνουν ωμά, στηρίζουν και συντηρούν μια αντιδραστική αστική κυβέρνηση στην οποία συμμετέχουν εγκληματίες, ναζιστές, απόγονοι των SS, και από την άλλη η Ρωσία, η οποία πλέον είναι μία ανερχόμενη καπιταλιστική δύναμη παγκόσμια. Και έχει τα δικά της γεωστρατηγικά συμφέροντα στην περιοχή. Ο λαός της Ουκρανίας δεν έχει κανένα συμφέρον να ταχθεί στο πλευρό του ενός ή του άλλου αλλά να βαδίσει στο δικό του δρόμο με τη δική του εξουσία που θα ικανοποιήσει τις δικές του ανάγκες. Αυτό το δρόμο τον βάδισαν οι λαοί στην πρώην Σοβιετική Ενωση, όπου για δεκαετίες ζούσαν μονιασμένοι, αδελφωμένοι.
-- Γιατί να ψηφίσει κάποιος ΚΚΕ στις ευρωεκλογές, να ψηφίσει δηλαδή ένα κόμμα που μιλάει για αποδέσμευση από την ΕΕ;
-- Η ψήφος στο ΚΚΕ είναι η μόνη που μπορεί να εκφράσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια απέναντι στην ΕΕ και στην πολιτική της, που πλέον επιβάλλει μνημόνια διαρκείας για όλους τους λαούς των κρατών - μελών της. Το ΚΚΕ δεν έχει δεσμεύσεις απέναντι στην ΕΕ γιατί δεν συμφώνησε με την ένταξη της χώρας μας, δεν υπέγραψε καμιά αντιλαϊκή Συνθήκη, δεν στήριξε καμιά αντεργατική απόφαση και επιβεβαιώθηκε: Η αγκαλιά της ΕΕ ήταν θηλιά για τους λαούς. Η πρόταση του ΚΚΕ για αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερή διαγραφή του χρέους, με το λαό στην εξουσία, να κάνει κουμάντο στην οικονομία, είναι η μόνη ρεαλιστική, γιατί συμφέρει το λαό, τον αποδεσμεύει από τις αλυσίδες με τις οποίες μας έχουν δέσει χρόνια τώρα, με τις αντιλαϊκές συνθήκες και συμφωνίες, τους αντιλαϊκούς νόμους και τα αντιδραστικά μνημόνια διαρκείας.
-- Τη ΝΔ τη γνωρίσαμε, τον ΣΥΡΙΖΑ όχι. Γιατί συνεχώς ασκείτε κριτική στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που δεν έχει ακόμα κυβερνήσει;
-- Από τη μια η ΝΔ, με την τρομοκρατία της απομόνωσης και τις ψεύτικες ελπίδες για ανακούφιση από το πρωτογενές πλεόνασμα, και από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ, με τις αυταπάτες για δήθεν καλύτερη διαχείριση και εύκολες λύσεις από τα πάνω, εγκλωβίζουν το λαό. Δεν χρειάζεται να δοκιμάσουμε άλλη μια κυβέρνηση εντός των τειχών της ΕΕ, του καπιταλισμού. Δεν χρειάζεται να χάσουμε άλλον πολύτιμο χρόνο. Γιατί ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ παρά τις διαφορές τους περπατούν στους ίδιους μονόδρομους της ΕΕ, της καπιταλιστικής κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλιακών ομίλων, γι' αυτό βρίσκονται απέναντι από το λαό. Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να μην έχει κυβερνήσει, όμως έχει διοικήσει σε δήμους, σωματεία κι εκεί έχει εφαρμόσει κατά γράμμα την αντιλαϊκή πολιτική. Τι άλλο από αντιλαϊκή πολιτική είναι η συμφωνία για μειώσεις μισθών, προσαρμογή δηλαδή σε συνθήκες κρίσης; Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι κυβέρνηση, έχει ξεκαθαρίσει όμως πώς θα κυβερνήσει, με την ΕΕ των καπιταλιστών, τις θέσεις του ΣΕΒ, τα κέρδη των δήθεν «υγιών» επιχειρηματιών που «θα εφαρμόζουν τους νόμους». «Φέξε μου και γλίστρησα», που λέει και ο λαός μας.
